ویلیام هاواردتافت، بین سالهای ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۳ میلادی ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت.
این دوران همزمان با ۱۲۸۷ تا ۱۲۹۱خورشیدی و دوران سلطنت احمد شاه قاجاردر ایران است.
ویلیام هاوارد تافت، بیست و هفتمین رییس جمهوری آمریکا
ویلیام تافت حقوقدانی ممتاز ومدیری کاردان بود اما در سیاست تبحر چندانی نداشت و چهار سال دوره ریاست جمهوری اش را در کاخ سفید به سختی گذراند. ویلیام تافت مردی سخاوتمند، وظیفه شناس و خوش گذران بود که در میانه جنگ شدید ترقی خواهان و محافظه کاران گرفتار آمده بود و برای تمامی خدماتی که در مدت ریاست جمهوری اش انجام داد هیچ اعتباری نصیبش نشد.
ویلیام هاوارد تافت بسال ۱۸۵۷ در سینسیناتی ایالت اوهایو بدینا آمد، پدرش از قاضیان برجسته آن زمان بود. ویلیام به دانشگاه ییل رفت و پس از بازگشت به سینسیناتی و تکمیل تحصیلاتش در رشته حقوق کار وکالت را آغاز کرد. ویلیام تافت از طریق کار در تشکیلات حقوقی دولت جمهوری خواهان پا به دنیای سیاست گذاشت، اما او حقوق را به سیاست ترجیح می داد.
ویلیام تافت در سن ۳۴ سالگی به عنوان قاضی در دادگاه فدرال منصوب شد. تافت آرزو می کرد که روزی یکی از قضات دیوان عالی کشور شود اما هلن ، همسرش برای او نقشه های دیگری در نظر داشت.
در راه کاخ سفید
ویلیام تافت سال ۱۹۰۰ از طرف دولت رئيس جمهوری ویلیام مک کینلی به عنوان رییس اداره امور غیر نظامی به فیلیپین اعزام شد. ویلیام تافت نسبت به مردم فیلیپین احساس همدردی می کرد. او وضع اقتصاد فیلیپین را بهبود بخشید، چندین جاده و مدرسه احداث کرد و تا حدی به مردم اجازه داد که در امور دولتی مشارکت داشته باشند.
تئودور روزولت، ویلیام تافت را به عنوان وزیر جنگ کابینه اش انتخاب کرد و به جمهوری خواهان پیشنهاد داد که تافت را به عنوان نامزد بعدی حزب برای انتخابات ریاست جمهوری در نظر بگیرند و در کنوانسیون جمهوری خواهان نامزدی ویلیام تافت تایید شد.
ویلیام تافت رقابتهای تبلیغاتی انتخابات را دوست نداشت واین دوره را «ناخوشایندترین چهار ماه زندگیش» توصیف کرده بود. تافت در تبلیغات انتخاباتی خود را متعهد و وفادار به برنامه های تئودور روزولت معرفی کرد. رقیب تافت از حزب دموکرات ویلیام جنینگز برایان بود که برای سومین بار تلاش می کرد دموکراتها را به کاخ سفید ببرد.
در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۰۸ ویلیام تافت با اختلاف قابل توجهی در آرای الکتورال برایان را شکست داد و به عنوان بیست و هفتمین رییس جمهوری ایالات متحده انتخاب شد.
درآن زمان جمعیت ایالات متحده ۹۵ میلیون و ۹۷۲ هزار و ۲۶۶ نفر بود.
روش های تافت دراداره کشور با رییس جمهوری قبلی تفاوت داشت. برخلاف روزولت تافت به گسترش محدوده اختیارات ریاست جمهوری اعتقادی نداشت.
تافت با دفاع از لایحه ای که به طور غیر منتظره نرخ تعرفه های گمرکی را بالا میبرد بسیاری از جمهوری خواهان لیبرال را از خود دور کرد. این گروه از جمهوری خواهان لیبرال کمی بعد حزب ترقی خواهان را تشکیل دادند. وزیر کشور کابینه تافت متهم شده بود که سیاستهای محافظه کارانه روزولت را دنبال نمی کند. تافت از وزیر کابینه اش دفاع کرد و این مساله نیز سبب رنجش ترقیخواهان شد.
دستاوردهای دولت تافت
در زمان ریاست جمهوری ویلیام تافت، دولت ۸۰ شکایت علیه اتحادیه های بزرگ صنایع طرح کرد. همچنین کنگره در زمینه اخذ مالیات فدرال و انتخاب مستقیم اعضای سنای آمریکا اصلاحاتی صورت داد و کمیسیون بازرگانی ایالتی مسوول تعیین نرخ قطارها شد.
سال ۱۹۱۲، زمانیکه جمهوری خواهان تافت را بار دیگر برای انتخابات ریاست جمهوری نامزد کردند روزولت حزب جمهوری خواه را ترک کرد و رهبری ترقی خواهان را بر عهده گرفت و به این ترتیب بود که هردو شکست خوردند و پیروزی وودرو ویلسون در انتخابات بعدی تضمین شد.
تافت پس از پایان دوره ریاست جمهوری به دانشگاه ییل بازگشت و درآنجا به تدریس حقوق پرداخت.
با روی کار آمدن دولت وارن هاردینگ، ویلیام تافت رییس دیوان عالی آمریکا شد. او تا پیش از مرگش عهده دار این سمت بود. تافت از این شغل بسیار رضایت داشت، بطوریکه در جایی نوشت:« حتی به خاطر نمی آورم که زمانی رییس جمهوری آمریکا بودم.» ویلیام تافت در سال ۱۹۳۰ در واشنگتن دی سی درگذشت.