ویلیام جفرسون کلینتون، بین سالهای ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ میلادی ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت. این دوران همزمان است با ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۹خورشیدی.
ویلیام جفرسون کلینتون ، چهل و دومین رییس جمهوری آمریکا
در دوران ریاست جمهوری ویلیام (بيل) جفرسون کلینتون، ایالات متحده بیش از هر زمان دیگری در طول تاریخ آمریکا برخوردار از صلح و اقتصادی درخشان بود. پس از فرانکلين روزولت او نخستين رئیس جمهوری از حزب دمکرات بود که دو دوره کامل و متوالی ریاست جمهوری ایالات متحده را برعهده داشت.
بیل کلینتون در دوران ریاست جمهوری خدمات برجسته ای کرد. در دوران رياست جمهوری وی آمریکا شاهد پایین ترین میزان بیکاری در دوران مدرن، پایین ترین میزان تورم در سی سال پيش از آن، بالاترین میزان خرید خانه توسط مردم آمریکا، کاهش چشمگیر جرم و جنایت در بسیاری از شهرهای آمریکا و کاهش مقررات ارائه کمکهای دولتی به نیازمندان بود.
پیش از بروی کار آمدن چهل و دومين رئيس جمهوری آمريکا بودجه سالیانه کشور به مدت چندین دهه با کسری مواجه بود. بیل کلینتون تدوین کننده نخستین بودجه متعادل بود و پس از بازپرداخت قروض دولتی، او موفق به انباشت سپرده های دولتی شد.
در سال ۲۰۰۰ و بعنوان بخشی از برنامه جشن هزاره میلادی، کلینتون از ملت بزرگ آمریکا خواستار پایان دادن به تبعیضات نژادی شد. پس از ناکامی در دومین سال اجرای برنامه بزرگ اصلاحات خدمات درمانی عمومی، کلینتون اعلام کرد: «عصر دولت بزرگ بسر رسیده است.»
اصلاح برنامه های آموزشی، حفاظت از مشاغل خانواده هایی که ناچار به مراقبت از کودکان بیمارشان هستند، محدودیت فروش اسلحه شخصی و شدت بخشیدن به قوانین حفاظت از محیط زیست از دیگر اقدامات کلینتون بود.
کودکی، تحصیلات و ورود به دنیای سیاست
چهل و دومين رئيس جمهوری آمريکا در تاریخ نوزدهم اوت سال ۱۹۴۶ در شهرهوپ در ایالت آرکانزاس بدنیا آمد و «ویلیام جفرسون بلیات سوم» نامیده شد. سه ماه پیش از تولد او پدرش در یک تصادف رانندگی جان باخته بود. زمانی که چهارساله بود، مادرش با «راجر کلینتون» ازدواج کرد. پس از آن و در دوران دبیرستان بیل کلینتون برخوردار از نام خانوادگی ناپدریش شد.
او دانش آموزی برجسته و نوازنده ای چیره دست در ساکسیفون بود که حتی توانایی آن را داشت که نوازنده ای حرفه ای شود. بیل کلینتون یکبار نیز بعنوان دانش آموز برجسته آمریکا در کاخ سفید با جان اف کندی دیدار کرد. از آن پس، او وارد فعالیتهای اجتماعی شد.
کلینتون در ۱۹۶۸ از دانشگاه جورج تاون فارغ التحصیل شد و پس از آن با برخورداری از بورسیه آموزشی به دانشگاه آکسفورد در بریتانیا رفت. کلینتون در سال ۱۹۷۳ از دانشگاه ییل در رشته حقوق فارغ التحصیل شد و بدنبال آن درایالت آرکانزاس فعالیتهای سیاسی را آغاز کرد.
بیل کلینتون، بسال ۱۹۷۴ در کسب مقام نمایندگی کنگره از سومین منطقه آرکانزاس موفق نشد. سال بعد، با هیلاری رودهام، دانش آموخته رشته حقوق کالج ولسلی و دانشگاه ییل، ازدواج کرد. در سال ۱۹۸۰ چلسی تنها فرزند خانواده کلینتون بدنیا آمد.
کلینتون در سال ۱۹۷۶ بعنوان دادستان عمومی آرکانزاس و سپس درسال ۱۹۷۸ بعنوان فرماندار این ایالت برگزیده شد. در دومین دور مبارزات فرمانداری ایالتی شکست خورد اما چهار سال بعد دوباره توانست به مقام فرمانداری دست یابد و تا زمان پيروزی در برابر جورج هربرت واکر بوش، در مبارزات ریاست جمهوری سال ۱۹۹۲ ، بیل کلینتون همچنان فرماندار آرکانزاس بود.
انتخابات سال ۱۹۹۲
پیروزی بیل کلینتون و معاونش آلبرت گور دوم، معروف به «ال گور» که سناتور ایالت تنسی بود در انتخابات سال ۱۹۹۲، نویدبخش روی کار آمدن نسل جدیدی از رهبران سیاسی آمریکا بود.
در آن زمان ایالات متحده آمریکا ۲۸۱ میلیون و ۴۲۱ هزار و ۹۰۶ نفر جمعیت داشت.
پیروزی کلینتون سبب شد تاپس از ۱۲ سال دوگانگی در قدرت، حزب دمکرات همزمان قدرت کاخ سفید و اکثریت کنگره را در دست گیرد؛ اما این یگانگی چندان پایدار نماند و جمهوریخواهان در سال ۱۹۹۴ توانستند اکثریت کنگره را به دست آورند.
در سال ۱۹۹۸ و بدنبال مسایلی که در ارتباط با یک دختر جوان کارآموز در کاخ سفید پیش آمد، رئيس جمهوری کلینتون از سوی نمایندگان کنگره استیضاح شد. او در تلاش برای اثبات بیگناهی اش در سنا توانست حکم تبرئه سناتورها را بدست آورد. کلینتون در برابر ملت آمریکا حاضر شده و بابت خطای خود عذرخواهی کرد. از آن پس، محبوبیت عمومی پرزیدنت کلینتون تا پایان دوران ریاست جمهوریش کاهش یافت.
سیاست خارجی
در سطح جهانی، رئيس جمهوری کلینتون موفق به اعزام نیروهای صلحبان به منطقه بوسنی شد و زمانی که صدام حسین از ادامه حضور بازرسان هسته ای سازمان ملل متحد در عراق ممانعت کرد، کلینتون دستور بمباران پایگاههای هسته ای و شیمیایی عراق را صادر کرد. او پشتیبان قاطع گسترش حوزه پیمان ناتو، توسعه بازرگانی جهانی و راه اندازی کارزار جهانی علیه دادوستد مواد مخدر در جهان بود.
چهل و دومين رئيس جمهوری آمريکا در سفرهایی که با هدف دفاع و حمایت از «آزادی آمریکایی» به کشورهای اروپایی، آفریقایی، روسیه و چین داشته و دارد، همواره با استقبال عمومی روبرو شده است.
