فرانکلین پیرس بین سالهای ۱۸۵۳ تا ۱۸۵۷ میلادی ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت.
این دوران همزمان است با ۱۲۳۱ تا ۱۲۳۵خورشیدی و دوران سلطنت ناصر الدین شاه قاجار در ایران.
فرانکلین پیرس، چهاردهمین رییس جمهوری آمریکا
فرانکلین پیرس زمانی رییس جمهوری آمریکا شد که آرامش در آمریکا حکمفرما بود و به نظر می رسید مصالحه سال۱۸۵۰، خطر توفان جدایی طلبی را برطرف ساخته است.
پیرس با عمل به توصیه های مشاوران جنوبی اش سعی داشت مانع بروز توفان دیگری شود، اما سیاستهای او نه تنها کمکی به برقراری آرامش نکرد بلکه سبب بر هم خوردن ثبات کشور نیز شد.
ورود به سیاست
فرانکلین پیرس، در سال ۱۸۰۴ در نیوهمشایر بدنیا آمد. در جوانی رشته حقوق خواند و وارد سیاست شد. بیست و چهار ساله بود که به عضویت مجلس قانونگذاری نیوهمشایر انتخاب و دو سال بعد رییس آن مجلس شد.
در سالهای دهه ۱۸۳۰ به واشنگتن رفت. ابتدا به عنوان نماینده کنگره و سپس در مقام سناتوری خدمت کرد. پیرس در جنگ مکزیک حضور داشت و دوستان نیو همشایری پیرس، پیشنهاد نامزدی او را برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۵۲ مطرح کردند. در کنوانسیون دموکراتها پس از ۴۸ بار رای گیری و حذف تمامی چهره های سرشناس پیرس را به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری انتخاب کردند.
فرانکلین پیرس توانست ژنرال وینفیلد اسکات، نامزد ویگها را شکست دهد و به عنوان چهاردهمین رییس جمهوری آمریکا انتخاب شود. در آن زمان جمعیت ایالات متحده ۲۳ میلیون و ۱۹۱ هزار و ۸۷۶ نفر بود.
فرانکلین پیرس دوران ریاست جمهوری اش را با داغی بزرگ آغاز کرد. دو ماه پس از انتخابات، همسر و پسر یازده ساله پیرس در تصادف قطار کشته شدند.
فرانکلین پیرس در نطق مراسم ادای سوگند ریاست جمهوری، اعلام کرد دوران صلح و شکوفایی در کشور و نمایش قدرت در روابط با دیگر کشورها فرارسیده است. پیرس همچنین گفت احتمال دارد ایالات متحده برای امنیتش، درصدد تصرف مستعمراتی برآید.
مساله گسترش برده داری زمانیکه فرانکلین پیرس به بریتانیای کبیر فشار آورد تا از منافع ویژه خود در بخشهایی از سواحل امریکای مرکزی چشم پوشی کند و حتی زمانیکه قصد داشت اسپانیا را به فروش کوبا ترغیب کند، نگرانی ایجاد کرد.
موج جدیدی از تجزیه طلبی زمان ارائه لایحه کانزاس – نبراسکا براه افتاد. با تصویب این لایحه مصالحه میسوری لغو می شد و بحث در مورد برده داری در غرب از سر گرفته می شد. این لایحه که توسط سناتور داگلاس تدوین شده بود در حقیقت تمایل او را برای ایجاد خط آهنی نمایان می کرد که از شیکاگو تا کالیفرنیا امتداد یابد و از نبراسکا نیز عبور کند.
پیش از آن جفرسون دیویس، وزیر جنگ، رئيس جمهوری پیرس را متقاعد ساخته بود تا هیاتی را برای خرید زمین به منظور تاسیس خط آهن جنوب، به مکزیک بفرستد. نماینده آمریکا اراضی را که اینک حد واسط جنوب آریزونا و بخشی از جنوب نیومکزیکو است، به مبلغ ۱۰ میلیون دلار خرید.
آشوب در کانزاس
پیشنهاد داگلاس برای ساماندهی سرزمینهای غرب، که امکان داشت یک خط آهن نیز از آنها بگذرد، اشکالات فراوانی ایجاد کرد.در لایحه پیشنهادی داگلاس آمده بود که ساکنان مناطق جدید خود می توانند در مورد برده داری تصمیم بگیرند. نتیجه آن هجوم مردم به سوی کانزاس بود.
شمالی ها و جنوبی ها در رقابت با یکدیگر و برای به دست گرفتن کنترل این منطقه، به سوی کانزاس روانه شدند؛ تیراندازی، خشونت و خونریزی های آن روزها در کانزاس، مقدمه ای برای بروز جنگ داخلی آمریکا شد.
در پایان دوره ریاست جمهوری فرانکلین پیرس، آرامش به کانزاس بازگشته بود، اما دموکراتها دیگر حاضر نشدند پیرس را برای ریاست جمهوری نامزد کنند و به جای او به جيمز بوکانن روی آوردند که در فضای آن دوران گزینه ای مناسبتربه نظر می رسید.
فرانکلین پیرس پس از پایان دوره ریاست جمهوری به نیو همشایر برگشت و در سال ۱۸۶۹ در شهر کنکورد در نیوهمشایر درگذشت.
