فرانکلین دلانو روزولت، بین سالهای ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ میلادی (۱۳۱۱ تا ۱۳۲۴ خورشیدی) ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت.
فرانکلین دلانو روزولت، سی و دومین رییس جمهوری آمریکا
فرانکلین روزولت بسال ۱۸۸۲ در هاید پارک نیویورک متولد شد، در دانشگاههای هاروارد و کلمبیا در رشته حقوق تحصيل و در ۱۹۰۵ با النور روزولت ازدواج کرد.
فرانکلین روزولت، نوه عموی پرزیدنت تئودور روزولت بود. فرانکلین، تئودور را به شدت ستایش می کرد و او را الگوی خود قرار داده بود و اصلا به همین دلیل وارد حرفه سیاسی شد. فرانکلین بر خلاف تئودور دموکرات بود.
فرانکلین روزولت بسال ۱۹۱۰ در انتخابات مجلس سنای نیویورک شرکت کرد و پیروز شد. در زمان ریاست جمهوری وودرو ویلسون، دستیار معاون وزارت دریاداری بود و دموکراتها برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۲۰ او را برای معاونت ریاست جمهوری نامزد کردند. در ۱۹۲۸ روزولت فرماندار نیویورک شد.
ماه نوامبر سال ۱۹۳۲، فرانکلین روزولت درانتخابات ریاست جمهوری با اختلاف فاحش بر رقیب جمهوری خواه خود غلبه یافت. او چهار دوره متوالی به ریاست جمهوری آمریکا برگزیده شد که از نظر مخالفانش انحرافی از سنت جورج واشنگتن، نخستین رییس جمهوری آمریکا بود. واشنگتن پس از دو دوره ریاست جمهوری از سیاست کناره گیری کرد.
درآغاز دوره ریاست جمهوری فرانکلین روزولت، جمعیت ایالات متحده ۱۲۲ میلیون و ۷۷۵ هزار نفر بود.
بحران اقتصادی و طرح نوین روزولت
ماه مارس ۱۹۳۲ و چند ماه پس از آغاز ریاست جمهوری فرانکلین روزولت، تعداد بیکاران به ۱۳ میلیون نفر رسیده بود و تقریبا تمامی بانکها تعطیل شده بودند.
فرانکلین در صد روز نخست ریاست جمهوری اش، طرحی را پیشنهاد داد که مورد تصویب کنگره نیز قرار گرفت.
طرح نوین اصلاحات همه جانبه اقتصادی روزولت، تمامی مشاغل و صنعت کشاورزی را نیز در بر می گرفت و شامل تدابیری برای کمک به بیکاران و کسانی که در معرض خطر از دست دادن خانه و مزارعشان بودند، نیز می شد.
تا سال ۱۹۳۵ برخی از این تدابیر نتیجه داد اما هر روز بر تعداد تجار و بانکدارانی که با طرح رئيس جمهوری موسوم به «طرح نوین» مخالفت می کردند افزوده می شد. مخالفان از اقدامات جدید روزولت وحشت داشتند. زیرا او طلا را بعنوان پشتوانه ارزی حذف کرد، در برابر کسری بودجه از خود انعطاف نشان داد و با اعطای امتیازات به کارگران موافق نبود.
روزولت در پاسخ به این نگرانی ها طرح اصلاحات نوین را ارائه داد که در آن مزایای تامین اجتماعی، مالیاتهای سنگینتر برای ثروتمندان، نظارتهای جدید بانکی و برنامه جامعی برای بیکاران در نظر گرفته شده بود.
فرانکلین روزولت در سال ۱۹۳۶ برای دومین بار در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد و با اختلاف زیادی رقیب جمهوری خواه خود را شکست داد. فرانکلین روزولت با اتکا به پشتوانه محبوبیتش در میان مردم، تصمیم گرفت تغییراتی در دیوان عالی کشور بوجود آورد که موفق نشد، اما انقلابی در قوانین اساسی کشور ایجاد کرد و در نتیجه دولت توانست به طور قانونی اقتصاد کشور را به گردش درآورد و از حالت رکود و بحران نجات دهد.
جنگ جهانی دوم
روزولت خواهان آن بود که ایالات متحده سیاست «همسایه خوب» را در پیش گیرد و دکترین مونرو را از یک مانیفست یکجانبه آمریکایی به سمتی هدایت کند که بتواند در برابر متجاوزان اقداماتی متقابل در پیش گیرد.
او همچنین در پی تصویب قوانین بی طرفانه ای بود تا آمریکا را از درگیر شدن در جنگ در اروپا دور نگهدارد و در عین حال کشورهایی که مورد حمله یا تهدید قرار گرفته اند تقویت شوند.
زمانیکه فرانسه در ۱۹۴۰ سقوط کرد و بریتانیا محاصره شد، روزولت تا آنجا که ممکن بود به بریتانیا کمک کرد، اما از مشارکت واقعی نظامی در جنگ خودداری کرد.
هفتم دسامبر سال ۱۹۴۱ وقتی ژاپنی ها به پرل هاربور حمله کردند، پرزیدنت روزولت به عنوان فرمانده کل نیروهای آمریکا، به متفقین پیوست و ارتش ایالات متحده وارد جنگ جهانی دوم شد.
فرانکلین روزولت بر این عقیده بود که صلح آینده جهان به روابط روسیه و آمریکا بستگی دارد، به همین دلیل توجه خود را بر طرح ایجاد سازمان ملل متحد متمرکز ساخت. روزولت امیدوار بود اختلافات بین المللی در سازمان ملل متحد حل شود.
جنگ جهانی دوم رو به پایان بود، درهمین ایام وضعیت سلامت فرانکلین روزولت رو به وخامت گذاشته بود. فرانکلین روزولت، روز دوازدهم آوریل سال ۱۹۴۵ در ماههای نخستین دوره چهارم ریاست جمهوری خود در وارم اسپرینگ در ایالت جورجیا در اثر سکته مغزی درگذشت و بر اساس قانون اساسی آمریکا معاون او، هری ترومن، بعنوان سی و سومین رییس جمهوری آمریکا سوگند یاد کرد.
