اندکی پس از آن که سازمان ملل متحد در جدیدترین گزارش سالانه خود ایران را در رتبه ۱۱۰ جدول در مورد میزان رضایت‌مندی، رفاه، و شادی مردم کشورهای مختلف قرار داد، رسانه‌های ایران با استناد به یکی از آمارهای دولتی ایران مربوط به سال ۱۳۹۹ می‌گویند که ایرانیان در خانواده احساس «شادی» دارند.
بنا بر داده‌های منتشره توسط «مرکز آمار ایران» مربوط به پایش سال ۱۳۹۹، که ایسنا به آن استناد کرده است، حدود ۷۶ درصد ایرانیان در خانواده‌های خود به میزان «متوسط»، «زیاد»، «خیلی زیاد»، و «کاملا» احساس «شادی» دارند.
دو روز پیش از انتشار این آمار در رسانه‌های ایران، سازمان ملل متحد گزارش سالانه «سعادت جهانی» از بررسی وضعیت سعادتمندی در ۱۴۶ کشور جهان را که پیش از تهاجم روسیه به اوکراین انجام گرفته بود منتشر کرد. در آن آمار، فنلاند برای پنجمین بار در جایگاه نخست و ایران در رتبه ۱۱۰ این جدول قرار گرفت.
گزارش سعادت جهانی بر اساس ارزیابی شهروندان هر کشور از میزان خوشبختی و رضایت از زندگی خود در سه سال آخر منتهی به این نظرسنجی و نیز با جمع‌بندی از داده‌های اقتصادی و اجتماعی آن کشورها تهیه می‌شود و امتیاز سعادت را در مقیاس صفر تا ۱۰ و بر اساس میانگین داده‌های سه ساله ارائه می‌دهد.
در این حال، آمارهای سال ۲۰۲۰ گزارش جهانی شادی نیز نشان داده که ایران از نظر «شادکامی» در بین ۱۵۳ کشور مورد بررسی قرار گرفته، در جایگاه ۱۱۸ و از لحاظ شاخص «نابرابری جنسیتی» بین ۱۸۹ کشور، در رتبه ۱۱۳ قرار دارد.
سازمان بهداشت جهانی «شادکامی» را به عنوان عامل مهمی در مفهوم «سلامت» و برخی کشورها آن را به عنوان شاخصی برای سنجش «کیفیت زندگی» عنوان می‌کنند. بر اساس «گزارش جهانی شادی» در سال ۲۰۲۰ ایران از نظر شاخص شادکامی، اندکی بالاتر از چارک ناشادترین کشورها است.
از سوی دیگر، در مطالعه مقطعی که سال ۱۳۹۶ در شهر کرمان و روی زنان ۱۸ سال و بالاتر در دو گروه «زنان شاغل» و «خانه‌دار» انجام شد و طی آن ۷۲۰ نفر از زنان شاغل و خانه دار مورد بررسی قرار گرفتند، اعلام شد که این افراد به طور کل از شادکامی و رضایت از زندگی «متوسطی» برخوردار هستند.
بر اساس این گزارش منتشره در شهریورماه ۱۴۰۰، میان حس رضایت «متوسط» از زندگی بین زنان شاغل و خانه‌دار، تفاوتی وجود ندارد اما عواملی مانند تأهل، تحصیلات و داشتن تفریح و مسافرت بر شادکامی و رضایت از زندگی آنان اثرگذار بوده است.
همچنین بخش دیگری از نتایج منتشره این مطالعه، حاکی از آن است که میانگین کل شادکامی و رضایت از زندگی زنان به ترتیب ۴۲.۶ و ۲۳.۵ است و کمی بیش از نیمی از افراد، شادکامی خود را در حد «نه زیاد، نه کم» گزارش کردند.
گزارش جهانی شادمانی (World happiness report) گزارشی است که سازمان ملل متحد از ۱۰ سال پیش به‌صورت سالانه منتشر می‌کند و طی آن، فاکتور «شادمانی» را هم‌تراز با سایر شاخص‌های مهم اقتصادی برای توسعه پایدار، در کشورهای گوناگون ارزیابی می‌کند.
از سال ۲۰۱۱ به این سو، «سطح شادمانی» جوامع به میزان قابل توجهی مانند «درآمد سرانه» یا «تولید ناخالص ملی» کشورها به عنوان یکی از سنجش‌های کاربردی و میدانی میزان رفاه واقعی و رضایت‌مندی ساکنان آنها از نحوه اداره کشور و توزیع ثروت به حساب می‌آید.
