روز پنج‌شنبه ۱۶ آوریل نشریات انگلیسی زبان به گمان زنی درمورد برنامه های احتمالی ایران پس از توافق جامع اتمی و لغو احتمالی تحریم ها و توانایی‌های ایران در اجرای حملات سایبری پرداختند.
روزنامه اسرائیلی هاآرتص در مقاله‌ای تحت عنوان: «بدترین کابوس آقای ناتانیاهو، پایبندی ایران به مفاد توافق جامع اتمی» نوشته است، شاید تهران با پایبندی به توافق اتمی، و گشودن درهای کشور، بتواند جان تازه‌ای به اقتصادش ببخشد و منطقه را بدون داشتن بمب اتمی تهدید کند.
هم اکنون تهرانِ تحت تحریم، به حزب الله لبنان و به رژیم سوریه کمک می‌رساند و در امور داخلی عراق و یمن دخالت مستقیم دارد. ساده‌انگاری است که تصور شود ایران با التزام به توافق اتمی کشوری آرام و هم‌سو با غرب، به‌ویژه آمریکا شود.
اقتصاد نیرومند به ایران این توانایی را می‌دهد که درآمدهای به‌دست آمده را برای هم‌پیمانانش هزینه کند، برای خود در منطقه دوستان جدیدی بخرد، و دشمنانش را مجازات کند- مانند راهی که چین طی کرد. چین با چشم پوشی از ایدئولوژی به قدرتی اقتصادی تبدیل شد که اکنون جهان از او حساب می برد.
اما با برداشته شدن برخی از تحریم‌ها، اقتصاد ایران به‌سرعت رشد نخواهد کرد. بازار نفت هم بازار پررونقی نیست. همچنین تندروها و نهادهای نظامی که شاهرگ‌های اقتصاد ایران را در دست دارند، به ورود شرکت ها و سرمایه گذاران خارجی و بازار رقابتی به راحتی رضایت نخواهند داد. و این‌ها همگی جزو کابوس‌های آقای نتانیاهو است.
روزنامه آمریکایی وال استریت جورنال در مقاله ای با عنوان «ایران، بازار اتمی» نوشته است: روسیه و چین با ساخت پنج نیروگاه جدید در ایران موافقت کردند.
به نوشته این روزنامه، ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه، در پی دستیابی به چارچوب توافق جامع، بدون فوت فرصت اعلام کرده که سامانه مدرن دفاع موشکی را به تهران تحویل خواهد داد. از آن سو نیز پکن گفته است که برای ایران نیروگاه اتمی خواهد ساخت.
به نوشته این روزنامه، ایران با انبوهی از ذخایر نفتی و با اجرای پروژه ساخت پنج نیروگاه اتمی جدید به راه‌های بیشتری برای دستیابی به توان نظامی اتمی دست خواهد یافت.
این روزنامه افزوده است که ساخت نیروگاه اتمی مولد برق امری غیرقانونی نیست. اما این نیروگاه‌ها مقادیر زیادی پلوتونیوم تولید می‌کنند که می‌تواند در یک فضای مخفی کوچک برای مصارف نظامی بازفرآوری شود-یعنی در مکانی بسیار کوچک‌تر از مکان مورد نیاز برای دستگاه‌های غنی سازی یا همان سانتریفوژهای مورد مناقشه.
پس از دوم آوریل، سیزدهم فروردین، برداشت‌های متفاوتی از چارچوب توافق جامع اتمی توسط ایران و آمریکا ارائه شده است، هر چند که واشنگتن تاکید دارد که در توافق جامع این اختلافات حل خواهد شد، اما همین اختلاف‌ها اکنون موجب شده که ایران نیروگاه‌های جدیدی بخرد.
روزنامه نیویورک تایمز چاپ آمریکا در مقاله‌ای با استناد به تحقیقات و سخنان کارشناسان نوشته است، توان تهران برای انجام حمله‌های سایبری افزایش یافته است.
در پی حملات سایبری به سرورها و کامپیوترهای کازینوهای آقای ادلسون، میلیاردر مخالف مذاکرات اتمی ایران، جیمز کلاپر، رئیس آژانس امنیت ملی آمریکا، ایران را مقصر این حملات سایبری عنوان کرد.
بر اساس تحقیق اندیشکده آمریکن اینترپرایز و شرکت امنیت سایبری نورس آمریکا، تهران همزمان با انجام گفت‌وگوهای اتمی با جامعه جهانی و در حالی که تحت تحریم‌های جهانی بوده است، تعداد و مهارت حملات سایبری خود را افزایش داده است.
به گفته این دو نهاد، بیشتر حمله‌ها با هدف جاسوسی انجام شده است، اما برخی نیز ،مانند آنچه برای کازینو اقای آدلسون رخ داد، تخریبی بوده است.
موسسه «تهدیدهای حیاتی» معتقد است که ایران از این نوع حملات، نسبت به حملات احتمالی اتمی بیشتر استفاده خواهد کرد، زیرا می‌تواند آن را به راحتی و به صورت تامل برانگیزی انکار کند.
همچنین این مؤسسه احتمال می‌دهد که تهران، با برداشته شدن تحریم‌ها در صورت دستیابی به توافق اتمی، درآمد خود را در راه بهبود جنگ افزارهای سایبری هزینه کند.
