دو روز پس از معرفی منصور غلامی به مجلس به عنوان گزینه وزارت علوم، انتقادها نسبت به معرفی این گزینه بالا گرفت.
روز سه‌شنبه دوم آبان، یک روز پس از برپایی چند تجمع اعتراضی در دانشگاه‌های علم و صنعت، امیرکبیر، علامه و هنر در اعتراض به معرفی منصور غلامی به عنوان گزینه وزارت علوم، یک نماینده مجلس اعلام کرد که آقای غلامی گزینه بیست و یکم حسن روحانی بوده است.
غلامرضا حیدری، نماینده تهران و از منتقدان در مجلس این موضوع را در پیام توئیتری خود اعلام کرد و نوشت که «با این شرایط، گزینه‌هایی که مقبولیت عام دارند نمی توانند معرفی شوند.» او اما نگفت که چطور بیست گزینه قبلی معرفی نشده‌اند.
الیاس حضرتی، دیگر نماینده مجلس نیز در توئیتر خود از «روند معرفی وزیری که نگرانی و دلخوری دانشجویان را تشدید کرده» ابراز تاسف کرد.
منصور غلامی، رئیس دانشگاه بوعلی همدان است که منتقدانش او را گزینه ای غیرهمسو با مطالبات دانشجویان می‌دانند.
هفته گذشته نیز محمود صادقی، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی در توئیتی نوشت: «به گفته مسئولان ذی ربط، رئیس جمهوری تاکنون بیش از ۱۰ گزینه برای وزارت علوم معرفی کرده که مورد تأیید رهبری قرار نگرفته‌اند!»
او سپس در توئیت دیگری نوشت که از دفتر رهبر جمهوری اسلامی انتظار می‌رود برای رفع شبهه در خصوص نحوه هماهنگی رئیس جمهوری با رهبری در انتخاب وزیر علوم توضیح دهد.
این در حالیست که اوایل مرداد ماه، پیش از اعلام نام گزینه‌های حسن روحانی برای هیات دولت، سایت دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه‌ای در یادداشتی اعلام کرد همه روسای دولتها همه دولتها، وزیران دفاع، امور خارجه و اطلاعات را با هماهنگی با رهبر جمهوری اسلامی انتخاب می‌کنند.
در این یادداشت همچنین آمده بود که رهبر جمهوری اسلامی در مورد سه وزارتخانه آموزش و پرورش، علوم، و فرهنگ و ارشاد حساسیت‌هایی دارد اما «اما در انتخاب مسئولان این وزارتخانه‌ها، ورود نمی‌کنند.»
با این حال، محمود صادقی، نماینده اصلاح طلب مجلس از مخالفت آیت الله خامنه‌ای با بیش از ۱۰ گزینه روحانی با وزارت علوم خبر داد. این خبر، در حالیکه آقای روحانی با وجود مجلسی نسبتا همراه همچنان از اعلام نام گزینه خود برای وزارت علوم خودداری می کند، بعید به نظر نمی رسد.
ایالات متحده و سازمان‌های بین‌المللی انتخابات ریاست جمهوری در ایران را آزاد نمی‌دانند و می‌گویند نامزدها باید از سد شورای نگهبان منتخب رهبر بگذرد اما به نظر می‌رسد غیر از سد شورای نگهبان، خود رهبر هم درباره گزینه‌های وزارت نظر می‌دهد.
حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، وزرای پیشنهادی برای دوره دوم دولت خود را مرداد ماه به مجلس معرفی کرد اما نام وزیر علوم در میان گزینه‌های او نبود. بدین ترتیب او کار دولت خود را بدون وزیر علوم، و با تعیین ضیاء هاشمی به عنوان سرپرست این وزارتخانه، آغاز کرد.
در دوره اول ریاست جمهوری آقای روحانی که اکثریت مجلس در اختیار اصولگرایان بود، نمایندگان با سه گزینه او، جعفر توفیقی، جعفر میلی منفرد و دانش آشتیانی مخالفت کردند. آنها رضا فرجی دانا را نیز چند ماه پس از رای اعتماد، استیضاح کردند و صندلی وزارت را از او گرفتند. در ادامه محمد علی نجفی برای مدتی سرپرست وزارت علوم بود و سپس محمد فرهادی به عنوان وزیر رای اعتماد گرفت.
حال به نظر می رسد که آقای روحانی در دولت دوم خود، در حالیکه اکثریت مجلس را همراه خود دارد، برای تعیین وزیر علوم به مشکل دیگری خورده است.
