آرو پانده، خبرنگار صدای آمریکا می گوید، برچیدن بازداشتگاه گوانتانامو به رغم وعده های مکرر باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا هنوز محقق نشده است، هرچند دولت آقای اوباما در سال گذشته میلادی موفق شد برای انتقال ۲۸ تن از این زندانیان به کشورهای متحد با آمریکا به توافق برسد. سه زندانی یمنی و دو تونسی در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۴به قزاقستان منتقل شدند.
سال گذشته ۲۸زندانی، بازداشتگاه گوانتانامو را به مقصد کشورهای دیگری که حاضر به پذیرش این زندانیان شدند ترک کردند. این رقم بیشترین تعداد از سال ۲۰۰۹ میلادی تاکنون محسوب می شود.
سخنگوی کاخ سفید اخیرا در پاسخ به این پرسش که آیا این امر می تواند به منزله سرعت گرفتن روند برچیدن گوانتانامو تلقی بشود یا نه، تنها یک حرف برای گفتن داشت. او گفت:« من می توانم به شما اطمینان بدهم که انتقال همه زندانیان از بازداشتگاه گوانتانامو همچنان یکی از مهمترین اولویت های دولت را تشکیل می دهد..
با این حال باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا هنوز موفق به تحقق این وعده نشده است. آقای اوباما در سخنرانی مبارزه با تروریسم در دانشگاه دفاع ملی آمریکا در ماه مه سال ۲۰۱۳، گوانتانامو را نماد آمریکایی اهانت به قانون در سراسر جهان توصیف کرد. او گفت:
«با توجه به تلاش های بی وقفه ما برای پیگرد رهبران القاعده، دیگر توجیهی به غیر از سیاسی بازی کنگره برای مانع شدن از بستن تشکیلاتی که هیچ گاه نیازی به برپایی اش نبوده، وجود ندارد».
یکی از موانع اصلی بر سر راه برچیدن گوانتانامو قانونی ست که در سال ۲۰۱۳ میلادی به تصویب رسید و انتقال زندانیان به خاک آمریکا را منع کرد. متیو لویت، کارشناس مبارزه با تروریسم مؤسسه سیاست های خاور نزدیک می گوید مقوله محاکمه زندانیان گوانتانامو در خاک آمریکا از همان ابتدا دستخوش سیاست بازی بوده است.
«من فکر می کنم دادگاه هایمان قادرند، زندان هایمان قادرند، و فکر نکنم انتقال این زندانیان به کشور خطر بیشتری بر آمریکاییان تحمیل کند. این مقوله به یک فوتبال سیاسی بدل شده».
در نهایت ادامه فعالیت گوانتانامو با توجه به کم شدن تعداد زندانیان و هزینه سالانه نزدیک به سه میلیون دلار برای هر زندانی می تواند توجیه قابل تاملی برای بستن این بازداشتگاه باشد. اما متیو لویت می گوید قانون گذاران آمریکایی صرف نظر از هزینه هنگفت نگهداری زندانیان، گوانتانامو را باید ببندند چون کار درستی است.
