هفته‌نامه آمریکایی «بارونز» در مطلبی به بلاتکلیفی وضعیت زندانیان دوتابعیتی در ایران در پی وخیم شدن روابط غرب با جمهوری اسلامی ایران پرداخته است.
یکی از این افراد ناهید تقوی، شهروند ۶۸ ساله آلمانی-ایرانی است که در مهرماه سال ۱۳۹۹ بازداشت شد و یک سال بعد به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به ۱۰ سال زندان محکوم شد. او که سال گذشته به شرایط نامساعد جسمانی دچار شد، به مدت چهار ماه از زندان آزاد شد ولی در آبان ماه دوباره به زندان اوین تهران بازگشت.
دخترش مریم کلارن که کارزاری برای نجات مادرش ناهید راه انداخته است به خبرگزاری فرانسه گفت: «به عنوان یک ایرانی مقیم خارج از کشور، از اعتراضات حمایت می‌کنم ولی از لحاظ شخصی نمی‌دانم وضعیت مادرم در ماه‌ها و سال های آینده چه خواهد بود.»
او گفته است که با توجه به تیرگی روابط ایران و آلمان ، هیچ تحولی در رابطه با پرونده مادرش و دیگر زندانیان دوتابعیتی صورت نگرفته است.
دوتابعیتی‌های بازداشت شده شامل شهروندان آمریکایی، فرانسوی، بریتانیایی، آلمانی، اتریشی و سوئدی با سرنوشت نامعلوم مشابهی روبرو هستند.
سیامک نمازی، شهروند آمریکایی- ایرانی در مهرماه سال ۱۳۹۴ بازداشت شد و این هفته اعتصاب غذای هفت روزه‌ای را آغاز کرد تا جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا پیگیری وضعیت او را در اولویت قرار دهد.
آقای نمازی در بیانیه‌ای که توسط وکلای آمریکایی‌اش منتشر شد نوشته است: «هیچ چیز نمی‌تواند عذابی را که باید در برابر این بی‌رحمی و بی‌قانونی جان‌‌خراش تحمل کنم منتقل کند».
او گفته است :«چطور می‌توان احساسی را توصیف کرد که انسانیت شما را نادیده می‌گیرند و کانند کالایی گران قیمت با شما رفتار می‌کنند؟»
برنارد فیلان، مشاور مسافرتی ایرلندی-فرانسوی یکی از هفت شهروند فرانسوی است که در ایران زندانی هستند او هم دست به اعتصاب غذا زده است.
خواهرش کارولین می‌گوید فیلان از ابتدای سال اعتصاب غذا کرده است و حالا از نوشیدن آب هم خودداری می‌کند. او به خبرگزاری فرانسه گفته است که جان برادرش در خطر است ولی طاقتش تمام شده است و این اقدام تنها سلاحی است که در دست دارد.
ماه گذشته، بریتنی گرینر، ستاره آمریکایی بسکتبال که به خاطر حمل مقدار کمی مواد مخدر در روسیه به زندان افتاده بود با ویکتور بوت، دلال روس اسلحه معروف به «دلال مرگ» مبادله شد. نشریه «بارونز» می‌نویسد این نشان‌دهنده قیمتی است که دولت‌های غربی حاضر هستند برای آزادی اتباع خود پرداخت کنند.
احمدرضا جلالی، پزشک سوئدی-ایرانی از سال ۱۳۹۵ در بازداشت به سر می‌برد و به اتهام جاسوسی به اعدام محکوم شده است. او و خانواده‌اش به شدت این اتهام را رد می‌کنند.
جمشید شارمهد، شهروند آلمانی-ایرانی که به گفته خانواده‌اش در سال ۱۳۹۹ توسط نیروهای امنیتی ایران در دبی ربوده شد نیز با اتهام ترور با مجازات اعدام روبرو است.
گفته می‌شود دادگاه او هفته گذشته پایان یافت اما خانواده‌اش هنوز از حکم بی‌اطلاع هستند.
جیسون برادسکی، مدیر سیاست‌گذاری گروه «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» با اشاره به اینکه روابط بین کشورهای اروپایی و تهران قطع نشده است، می‌گوید تلاش‌ها برای آزادی بازداشت‌شدگان باید ادامه پیدا کند.
او گفت: «چالش موجود این است که مقامات جمهوری اسلامی احتمالاً بهای بیشتری را برای آزادی افراد دوتابعیتی در نظر خواهند گرفت که می‌تواند به شکل آزادسازی دارایی‌های مسدود شده و یا آزادی مجرمان و تروریست‌ها باشد.»
با این حال، تاکنون نشانه ملموسی از پیشرفت دیده نشده و این به نگرانی و رنج خانواده‌ها دامن زده است.
بلاندین بریر، خواهر بنجامین بریر، گردشگر فرانسوی که به اتهام جاسوسی به هشت سال زندان محکوم شده به خبرگزاری فرانسه گفته است که برادرش دیگر پشت جمله «من خوبم» پنهان نمی‌شود و شرایط بازداشت او «غیر انسانی و غیر بهداشتی» است و خانواده‌اش نگران سلامتی او هستند.
