نویسنده برجسته صفحه مقالات یکی از معتبرترین روزنامههای آمریکا، میپرسد آیا حکومت ایران برای کارزار جنایتکارانهای که به راه انداخته است، مجازات میشود؟
برت استیونس، ستوننویس نیویورک تایمز در مقاله سهشنبه ۲۳ اوت، اول شهریورماه، مینویسد در باره معنای گستردهتر حمله ماه گذشته به سلمان رشدی توسط یک مسلمان افراطی بسیار گفته شده، ولی در باره شرارت نظام حکومتی که گمان میرود الهامبخش آن و بسیاری حمله دیگر مانند آن بوده، یا عاقلانه بودن تلاش برای توافق اتمی با چنین نظامی، کمتر گفته میشود.
هر چند حکومت ایران مسئولیت حمله به سلمان رشدی را به گردن نگرفت، ولی دستور قتل او، فتوائی که آیتالله روحالله خمینی علیه کتاب «آیات شیطانی» صادر کرد، همچنان معتبر است و یک سخنگوی جمهوری اسلامی، حمله ماه گذشته به سلمان رشدی را انتقام الهی توصیف کرد.
نویسنده یادآور میشود که حکومت ایران تلاشهای مشابه در خاک اروپا و آمریکا علیه دشمنان ادبی یا سیاسی خود را پنهان نمیکند: آخرین آنها، توطئههای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای قتل مایک پومپئو و جان بولتون بود که وزارت دادگستری آمریکا افشا کرد و همچنین، دستگیری جوانی با اسلحه تهاجمی در اتوموبیل حوالی منزل مسیح علینژاد در بروکلین، نیویورک، آن هم یک سال پس از افشای توطئه آدمربائی علیه خانم علینژاد.
نویسنده همچنین به محکومیت یک دیپلمات جمهوری اسلامی در بلژیک به جرم توطئه بمبگذاری در مراسم یک گروه مخالف جمهوری اسلامی در پاریس اشاره میکند و تصویب قانونی در بلژیک برای معاوضه آن دیپلمات با فرد بلژیکی که به اتهام جاسوسی در ایران دستگیر شده است.
رویا حکاکیان، نویسنده کتاب تکاندهنده «قاتلان قصر فیروزهای»، در باره سوءقصد چهار مخالف نظام در رستوران میکونوس شهر برلین، سال گذشته فاش کرد که پلیس فدرال اف بی آی به او هشدار داد ماموران جمهوری اسلامی در آمریکا او را هدف گرفتهاند.
برت استیونس، نویسنده نیویورک تایمز، در ادامه فهرست خود از عملیات بعضا ناکام حکومت جمهوری اسلامی در آمریکا و اروپا علیه مخالفان نظام، مینویسد مقامات نروژ ماه نوامبر (آبانماه) سال جاری میلادی، دبیراول سفارت جمهوری اسلامی در اوسلو، پایتخت نروژ، را به طرح و سرپرستی سوءقصد علیه ویلیام نیگارد، ناشر سلمان رشدی در نروژ، متهم کردند.
در سال ۲۰۲۰ مقامات جمهوری اسلامی روحالله زم، روزنامهنگار مخالف حکومت را اعدام کردند. او را از پاریس به عراق کشانده و بعد به ایران منتقل کرده بودند. همان سال حکومت ایران در دوبی جمشید شارمهد، شهروند آلمان و مقیم کالیفرنیا را ربود. او اکنون در خطر جدی اعدام قرار دارد.
در سال ۲۰۱۸ توطئه ماموران حکومت ایران برای قتل یک مخالف در دانمارک خنثی شد.
در سال ۲۰۱۱ ماموران نظام توطئه کرده بودند که سفیر عربستان سعودی را با انفجار کافه میلانو شهر واشنگتن، پایتخت آمریکا، به قتل برسانند. اسناد دادگاه نشان میدهد که رهبر این عملیات به همدستان خود گفته بود علیرغم احتمال تلفات انبوه، سوءقصد باید پیش برود.
برت استیونس، اندیشهپرداز محافظهکاری که پیش از رفتن به نیویورک تایمز، سالها سردبیر بخش مقالات روزنامه وال استریت جورنال بود، مینویسد منظور از این فهرست کوتاه شده این است که حمله به سلمان رشدی، حتی اگر فقط با الهام از جمهوری اسلامی و نه توسط آن، انجام گرفته باشد، به هیچ عنوان استثنائی نیست. برعکس، خیلی هم عادی است. جمهوری اسلامی از روزهای اول به اجرای عملیات سوءقصد، آدمربائی و ارعاب منتقدان خود، مشغول بود.
استیونس میافزاید کسانی که میگویند این کارها صرفا پاسخ حکومت ایران به ناروائیها از جمله قتل قاسم سلیمانی در سال ۲۰۲۰ توسط دولت ترامپ است، جای علت و معلول را اشتباه میگیرند. سلیمانی بعد از طی مسیر طولانی کشتن دیگران، از جمله، به گفته وزارت دفاع آمریکا، صدها آمریکائی، هدف قرار گرفت.
نویسنده میپرسد اینها بر مذاکره در باره برنامه هستهای حکومت ایران، چه تاثیری دارد؟ نظر عموم این است که تاثیری ندارد. سابقه افراطیگری مذهبی و جنایات حکومت ایران به تمایل این حکومت به محدود کردن جاهطلبیهای اتمی با منافع اقتصادی ارتباطی ندارد.
از دید نویسنده نیویورک تایمز، چنین نظری دو نکته را نادیده میگیرد.
اول اینکه حتی وقتی حکومت ایران میخواهد آمریکائیها، از جمله مقامات بلندپایه سابق را در خاک خود ما به قتل برساند، ما نه تنها کاری برای تنبه آن انجام نمیدهیم و حتی با آن مذاکره میکنیم، چه پیامی به آن میفرستیم؟ جواب آن ضعف است.
دوم اینکه شاخههای جنایتکار حکومت ایران، چه پیامی در باره آن میفرستند؟ جواب این است که این حکومت پشت چراغ قرمز نمیایستد. مدافعان توافق اتمی به خود میگویند تضمینهائی در آن هست، که رعایت آن را قابل وارسی میسازد.
استیونس یادآور میشود که حکومت ایران راههائی برای فریبکاری پیدا کرده و لغو تحریمها، درآمد هنگفتی نصیب آن میکند که بلافاصله در راههای ویرانگر مصرف خواهد کرد. انجام توافق با حکومت ایران در این مقطع، به همان اندازه عاقلانه است که امضای قرارداد کنترل تسلیحات با ولادیمیر پوتین.
برت استیونس، ستوننویس نیویورک تایمز، نتیجه میگیرد: «از زمان سوءقصد به جان سلمان رشدی، نویسندگان، فعالان سیاسی و چهرههای مشهور سعی کردهاند که پرچم آزادی بیان را بلند کنند. این خوب است تا جائی که پیش برود. اما هرگز به جائی نمیرسد تا وقتی جهان آزاد بار دیگر جرات آن را پیدا کند که جلوی نظام نفرتانگیزی که این عمل شنیع را باعث شده، بایستد.
* برگردان فارسی این مطلب تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده است و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتابدهنده دیدگاه صدای آمریکا نیست.
