تیمی متشکل از چند دانشمند از کشورهای مختلف می‌گویند ویروس تازه‌ای را که احتمالاً پس از آلوده کردن حیوانات به انسان منتقل شده است، شناسایی کرده‌اند.
یک تحقیق بررسی‌شده جزئیات کشف ویروس «لانگیا» پس از مشاهده ۳۵ مورد ابتلا در دو استان شرقی چین را به تفصیل شرح داده است.
بنا بر این تحقیق که در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است، پژوهشگران مستقر در چین، سنگاپور، و استرالیا شواهدی مبنی بر انتقال ویروس بین افراد مشاهده نکردند.
هرچند آنها با اشاره به کوچک بودن نمونه مورد بررسی، این فرضیه را مطرح کردند که ممکن است این ویروس از حشره‌خواران، پستانداران کوچکی که از حشرات تغذیه می‌کنند، به انسان منتقل شده باشد.
حشره‌خوار (آرشیو)
خبر شناسایی این سرریز احتمالی ویروس میان حیوان و انسان کمتر از سه سال پس از همه‌گیری ویروس کرونا اعلام شده است.
به گزارش واشنگتن‌پست، اولین نمونه ابتلا به ویروس لانگیا اواخر سال ۲۰۱۸ در استان شان‌دونگ چین شناسایی شد و پس از آن، در یک دوره تقریباً دوساله ۳۴ نفر دیگر، که اکثریت قریب به اتفاق‌شان کشاورز بودند، در شان‌دونگ و استان مجاور آن، یعنی هنان، آلوده شدند. هرچند این مطالعه تاکید دارد که هیچ‌یک از مبتلایان به لانگیا جان‌شان را از دست ندادند.
یک استاد زیست‌شناسی دانشگاه کالج لندن که در این مطالعه مشارکتی نداشته است، می‌گوید که ابتلا به ویروس لانگیا به‌هیچ‌وجه مانند تکرار همه‌گیری کووید-۱۹ نیست. او با تاکید بر این که میزان مرگبار بودن لانگیا بسیار کمتر از دیگر گونه‌های ویروس‌های رسته هنیپا است، انتقال «انسان به انسان» این ویروس را آسان نمی‌داند.
با این حال فرانسوا بالوکس این یافته را یادآور دیگری از «تهدید در حال ظهور» ناشی از بسیاری از عوامل بیماری‌زای موجود میان حیوانات وحشی و اهلی که «دارای توانایی بالقوه مبتلا کردن انسان هستند»، قلمداد میکند.
سرایت ویروس از حیوانات به انسان غیرمعمول نیست. به گفته دانشمندان حدود ۷۰ درصد از بیماری‌های عفونی نوظهور در انسان، منشأ مشترک میان انسان و حیوان دارند و ممکن است نزدیک به ۱.۷ میلیون ویروس کشف‌نشده در پستانداران و پرندگان وجود داشته باشد.
ویروس‌های هندرا و نیپا، دو ویروس هنیپا که میزان مرگ و میر بالایی دارند، می‌توانند انسان را از طریق تماس نزدیک با اسب‌ها، خوک‌ها، و خفاش‌های بیمار آلوده کنند.
حتی پیش از همه‌گیری کرونا نیز دانشمندانی که بیماری‌های مشترک میان انسان و حیوانات را مطالعه می‌کنند، هشدار داده بودند که اقداماتی مانند تجارت حیات وحش، جنگل‌زدایی، و شهرنشینی سبب شده است که انسان‌ها به زیستگاه‌های طبیعی جانوران نزدیک‌تر شوند و در نتیجه احتمال سرایت ویروس‌ها افزایش یابد.