حسین رونقی، فعال سیاسی، شامگاه یکشنبه ۲۰ خرداد از بازداشت و بازجویی چند ساعته خود در فرودگاه تبریز خبر داد و علت این بازداشت را به همراه داشتن نشان‌های «شیر و خورشید» و «زن زندگی آزادی» عنوان کرد.
او در حساب کاربری خود در شبکه ایکس نوشت: «امشب از تبریز عازم تهران بودم که ساعاتی در فرودگاه تبریز توسط نیروهای امنیتی بازداشت و بازجویی شدم. علت ابتدایی آن به‌همراه داشتن نشان زن، زندگی، آزادی و شیر و خورشید اعلام شد.»
این فعال سیاسی و مدنی که اخیرا از حسین شنبه‌زاده دیگر بازداشتی چند روز گذشته حمایت کرده بود در ادامه نوشت: «در فرودگاه تبریز به‌صورت غیرقانونی و بدون حکم اعلام کردند معاون دادستان تبریز دستور داده تا گوشی تلفن همراه و لپ‌تاپ و لوازم الکترونیکی و مدارک هویتی من را ضبط کنند و اگر از تحویل امتناع کنم همراه لوازم بازداشت می‌شوم.»
حسین رونقی ۱۶ خرداد در واکنشی به بازداشت حسین شنبه‌زاده با بیان این که «این نقطه تا ابد سر خط می‌ماند»، گفت «حسین صدای بخشی از جامعه بود و رنج‌های جاری در این سرزمین را به شیوه خود فریاد می‌زد.»
همچنین ببینید: نگرانی خانواده حسین شنبه‌زاده از انتساب «اتهامات سهمگین»؛ حسین رونقی: این «نقطه» تا ابد سرخط میمانددر این میان، رسانه‌های داخلی روز یکشنبه ۲۰ خرداد اعلام کردند یاشار سلطانی و صبا آذرپیک، دو روزنامه‌نگار ایرانی، به منظور اجرای «احکام حبس» خود به زندان منتقل شدند.
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضائیه، اعلام کرد یاشار سلطانی به اتهام «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» به یک سال و دو ماه حبس تعزیری، و صبا آذرپیک به دلیل «نشر اکاذیب» و «تهدید» به سه سال حبس تعزیری و پرداخت جریمه محکوم شده است.
یاشار سلطانی پیش از این با افشاگری درباره تخلفات محمدباقر قالیباف در دوران شهرداری تهران و همچنین پرونده زمین‌خواری کاظم صدیقی، امام جمعه تهران، خبرساز شده بود.
صبا آذرپیک نیز پیشتر محسن دهنوی، عضو هیات رئیسه مجلس پیشین، را به تخلفات مالی و رشوه‌خواری متهم کرده بود.
این بازداشت‌ها در روزی صورت گرفت که شورای نگهبان صلاحیت شش نامزد حکومت برای جانشینی ابراهیم رئیسی را تایید و صلاحیت ده‌‌ها نفر دیگر را رد کرد.
ودانت پاتل، معاون سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا چهارم اردیبهشت درباره گزارش تازه ایالات متحده از وضعیت حقوق بشر در ایران، به‌ویژه تهدیدهای مطرح شده علیه روزنامه‌نگاران، گفت: «جمهوری اسلامی همچنان یکی از بزرگترین صادرکنندگان تروریسم است و از سال ۱۳۵۷ نشان داده رژیمی است که به آزادی اعتنایی ندارد و همچنان به سرکوب جدی جامعه مدنی، تهدید رسانه‌ها و تضییع حقوق انسانها ادامه می‌دهد.»