ماجرای بازداشت چند ساعته چند فعال کارگری در تهران؛ چرا از هفت تپه حمایت کردید

گروه های زیادی از کارگران هفت تپه حمایت کردند.

چند تن از اعضای سندیکای کارگران «شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه» و فعالان کارگری پس از بازداشت چندساعته توسط نیروهای امنیتی ایران روز سه شنبه ۲۰ آذر آزاد شدند. چرا آنها بازداشت شده بودند؟ آیا ارتباطی با اعتراضات اخیر بخصوص در خوزستان داشت؟

یک منبع نزدیک به این کارگران بازداشت شده در گفت‌وگو با صدای آمریکا اتهام این افراد را «برگزاری جلسات غیرقانونی» سندیکای کارگری، برگزاری تجمعات (مسکن سپیدار۲)، «هدایت اعتراضات» کارگران نیشکر هفت تپه و فولاد عنوان کرد.

رضا شهابی و حسن سعیدی، از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، امیرعباس آرزم، رهام یگانه و کیوان مهتدی، از فعالان کارگری، دوشنبه ساعت ۱۰:۳۰ شب در کارگاه تولیدی آقای شهابی، بدون ارائه حکمی توسط ماموران امنیتی بازداشت و به پلیس امنیت پایگاه هشتم واقع در میدان حر منتقل و پس از یک بازجویی چند ساعته، به دادسرای زندان اوین منتقل و در نهایت ظهر سه شنبه بدون گذاشتن وثیقه یا قرار کفالت آزاد شدند.

به گفته این منبع مطلع، در این بازداشت بیشترین فشار بر رضا شهابی و حسن سعیدی بود و این دو کارگر بازداشتی به دلیل عضویت در گروه‌های تلگرامی و فعالیت در توئیتر، مورد بازخواست و بازجویی قرار گرفتند.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه از جمله سندیکای کارگران ایران است که در ماه‌های گذشته از تجمعات اعتراضاتی در ایران، از جمله تجمعات کارگران هفت تپه و فولاد اهواز، حمایت کرده و بارها خواستار آزادی کارگران بازداشتی شده است.

این سندیکا روز سه شنبه بازداشت اعضای خود از سوی دستگاه‌های امنیتی را به شدت محکوم کرد و خواستار آزادی بی قید و شرط آنها شد.

برخوردهای امنیتی و قضایی با کارگران معترض و فعالان حقوق کارگران از سوی جمهوری اسلامی در شرایطی تشدید شده است که همچنان این اعتراضات در شهرهای مختلف ایران ادامه دارد؛ اعتراضاتی که حمایت‌های جوامع بین المللی را، از جمله وزارت خارجه ایالات متحده و کنفدراسیون بین المللی کارگران، در پی داشته است.

در ایران نیز دانشجویان در دانشگاه‌های مختلف حمایت خود را از این اعتراضات اعلام کردند و خواستار آزادی کارگران زندانی شدند.

پیشتر کنفدراسیون بین المللی کارگران در کپنهاگ با صدور یک قطعنامه فوری، خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط کارگران زندانی، و همچنین به رسمیت شناختن اتحادیه های کارگری و شوراهای کارگری مستقل به عنوان نمایندگان مشروع کارگران در ایران شد.