پیش از پرداختن به ادامه سخن در باره برگزاری انتخابات مقدماتی در برخی از ایالت ها، به چگونگی احزاب سیاسی در آمریکا می پردازیم تا بهتر بتوانیم به روند مبارزات انتخاباتی پی ببریم.
حضور ملموس احزاب سیاسی در آمریکا زمانی مؤثر خواهد بود که بتوانند کاندیداهائی را برای شرکت در نهادهای خدمات عمومی در رده های گوناگون معرفی کنند و به عبارتی دیگر مستقیماً در امر برگزاری انتخابات در آمریکا مشارکت داشته باشند.
برگزاری انتخابات در آمریکا رابطه مستقیمی با دموکراسی دارد و در حقیقت پایه های اصلی آن بشمار می آید.
علاوه بر آن، فعالیت آزادانه احزاب در جامعه است که به شهروندان آمریکائی اجازه میدهد با شرکت در انتخابات - اعم از محلی، ایالتی یا ملی – بتوانند در سرنوشت خود مشارکت کنند.
... و اما چون عملکرد احزاب آزاد و تعدد آن در یک جامعه، از شاخصهای اصلی دمکراسی محسوب می شود؛ در نتیجه می بینیم که در آمریکا نیز مانند هر کشور دموکراتیک دیگر، احزاب کاملاً آزاد هستند و از تعدد بر خوردار.
اگر تا بحال – همانطوری که قبلاً اشاره شد – حزب سومی پا نگرفته است، این خود مردم بوده اند که به آن توجهی نکرده اند. تاریخچه احزاب سیاسی در آمریکا نشان میدهد که طی حدود پنج دهه گذشته، حداقل ۵۶ حزب در آمریکا تشکیل شده است اما در بین آنان تنها دو حزب دموکرات و جمهوری خواه ، شکل دهنده سرنوشت سیاسی کشور بوده اند و هر چند که گاه، حزب سوم نیز بسیار فعال بوده است اما موفقیت حزب سوم بگونه ای محدود در صحنه سیاسی آمریکا دیده شده است.
... و اما داستان "حزب چای" داستان دیگری است که در طول برگزاری انتخابات باید به آن بپردازیم.
احزاب سیاسی آمریکا در قانون اساسی این کشور پیش بینی نشد. با این همه وعلیرغم بی علاقگی جرج واشنگتن، نخستین رئیس جمهوری دولت فدرال آمریکا، به احزاب، احزاب سیاسی در پی تدوین قانون اساسی در آمریکا شکل گرفت و فلسفه تشکیل احزاب به همان نسبت که مسئله انتخابات در این سرزمین گسترش یافت، ضرورت وجودی خود را نشان داد. در دهه ۱۸۲۰ میلادی، دو حزب سیاسی دمکرات و "ویگز " بر نظام سیاسی آمریکا تسلط یافتند. حزب ویگز نام خود را از حزبی به همین نام در بریتانیای قدیم گرفته بود.
در سال ۱۸۵۰، حزب سوم یا جمهوری خواهان نیز به عرصه سیاسی آمریکا گام گذارد و بسرعت به دلیل مخالفت با برده داری از محبوبیت فراوانی برخوردار شد. اما کم کم نظام دو حزبی پس از آن که حزب جمهوری خواهان " ویگزها" را از صحنه خارج کرد؛ جایگزین آن شد.
آخرین رئیس جمهوری آمریکا از حزب " ویگزها" " زاکاری تیلور" بود که در سال ۱۸۴۸ به ریاست جمهوری آمریکا برگزیده شد.
و برای جمهوری خواهان تنها شش سال طول کشید تا کاندیدای خود را در سال ۱۸۶۱ میلادی رهسپار کاخ سفید کنند، وآن کسی جز آبراهام لینکلن ، شانزدهمین رئیس جمهوری آمریکا و قهرمان مبارزه با بردگی، نبود.
از سال ۱۸۵۲ میلادی ببعد، یعنی طی یکصد و پنجاه و هشت سال گذشته، تمام رؤسای جمهوری آمریکا یا دموکرات بوده اند یا جمهوری خواه و این نشان دهنده آنست که طی یک قرن و نیم گذشته سیاست آمریکا را تنها قانون گزاران و سیاستمداران دو حزب دموکرات و جمهوری خواه شکل داده اند.
در مطلب بعدی به ادامه بحث درباره احزاب سیاسی در آمریکا و ضرورت آن برای یک دموکراسی می پردازیم.
