یک مفسر برجسته آمریکایی پیشبینی میکند که علیرغم تاکید سخنگوی وزارت دفاع ایالات متحده، حملات آمریکا به شبهنظامیان نیابتی حکومت ایران نه تنها خطر تشدید مخاصمه را کم نکرده، بلکه بر این خطر افزوده است.
فرد کاپلان در مجله اینترنتی «اسلیت» مینویسد، آقای بایدن حس میکند که باید نشان دهد حمله به نیروهای آمریکا را جدی میگیرد. وی میافزاید، آقای بایدن نیز مانند روسای جمهوری قبلی آمریکا، علیرغم میل باطنی خود به معرکه کشیده میشود.
فرد کاپلان، مینویسد حضور ۱۶۵ هزار سرباز آمریکایی در بیش از ۱۵۰ کشور جهان تیغی دو لبه است که هرچند ممکن است بازدارنده حمله به متحدان آمریکا باشد، ولی خود سربازان را به هدفی فرصتطلبانه برای گروههای شبهنظامی تبدیل میکند؛ گروههایی که یا میخواهند وجهه خود را بالا ببرند، یا آمریکا را برای خارج شدن از منطقه تحت فشار بگذارند، یا هرج و مرج بیافرینند.
کاپلان مینویسد درس دیگری که از درگیری اخیر میتوان گرفت این است که شبهنظامیان نیابتی حکومت ایران حالا به پهپادهای مسلح مجهز شدهاند، پهپادهایی که آمریکا در سال ۲۰۰۱ با موفقیت از آنها برای برانداختن طالبان از حکومت افغانستان استفاده کرد. در آن زمان تصور نمیشد هیچکس دیگری بتواند تکنولوژی جنگ از راه دور را به این زودی در اختیار بگیرد. برخلاف پهپادهای آمریکایی، پهپادهای این شبهنظامیان را نمیتوان از آن سر دنیا هدایت کرد. ولی میتوان مهمات آنها را در محل و وقت مناسب منفجر کرد.
کاپلان مینویسد این حملات متقابل ممکن است در هفتهها و ماههای آینده عواقب گستردهتری داشته باشند. از جمله، ممکن است سبب سختتر شدن رسیدن به توافق در مذاکرات احیای برجام شوند. هرچند این امکان نیز وجود دارد که این حملات توافق با حکومت ایران را در داخل آمریکا را هضمپذیرتر کنند؛ زیرا نشان میدهند برجام سبب نمیشود که رئیس جمهوری آمریکا عملیات تهاجمی حکومت ایران در منطقه را تحمل کند.
او میافزاید اما احتمال دیگر این است که حملات هوایی متقابل، فشار منتقدان در کنگره را افزایش دهد؛ منتقدانی که میخواهند هر توافقی با حکومت ایران، برنامه موشکی و حمایت از گروههای تروریستی را هم محدود کند. اما مقامات ایران تاکید کردهاند اجازه نخواهند داد چنین امری روی دهد.
فرد کاپلان که چندین کتاب در باره استراتژی نظامی آمریکا تالیف کرده است، مذاکره با جمهوری اسلامی را به مذاکرات آمریکا با شوروی در دوران جنگ سرد تشبیه میکند؛ مذاکراتی که هرگز به توافقی همهجانبه نیانجامید، اما طرفین بدون این که بر عقیده طرف مقابل یا حمایت آن از گروهها و کشورهایی که طرف دیگر دشمن میپنداشت تاثیر بگذارند، بارها بر سر کاستن از تسلیحات هستهای به توافق رسیدند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.