براساس آخرین محاسبات انجام شده از سوی منابع و رسانه‌های داخلی، «سبد معیشت» خانوارهای متوسط کارگری در ایران، به حدود «۱۷ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان» رسیده و حاکی از یک «شکاف عظیم» میان «هزینه‌های زندگی و دستمزد» بیشتر ایرانیان است.
به گزارش خبرگزازی «ایلنا» وابسته به خانه کارگر ایران، پول خرید «یک مرغ سه کیلویی» که با احتساب قیمت رسمی، «۱۸۰ هزار تومان» و قیمت‌های غیررسمی حدود «۲۰۰ هزار تومان» می‌شود، «برابر با مزد روزانه یک کارگر است.»
بر اساس این گزارش، «سبد خوراکی‌های ماهانه کارگران» رشد «چند برابری داشته» و قیمت مرغ که جزو «کالاهای پروتئینی در دسترس و ارزان‌تر» محسوب می‌شود، از دستمزد روزانه کارگران بالاتر زده است.
در این حال، رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور نیز گفته است ادعای «مهار تورم» که از سوی مقامات دولت جمهوری اسلامی ایران در ماه‌های اخیر عنوان شده صحت ندارد و «شیب تورم همچنان مثبت است.»
به گفته فرامرز توفیقی، اکنون یک «شکاف عظیم» میان «هزینه‌های زندگی و دستمزد» وجود دارد که این شکاف بیش از «۶۳ درصد» است و باید «قبل از آزادسازی قیمت‌ها» به این مسائل فکر می‌شد.
احمد وحیدی، وزیر کشور جمهوری اسلامی بیست و یکم اردیبهشت‌ماه و اندکی پس از سخنان تلویزیونی ابراهیم رئیسی مبنی بر حذف «ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومانی» و جایگزینی آن با «نرخ ای‌تی‌اس» و «ارز نیمایی» برای تهیه «اقلام ضروری و کالاهای اساسی»، مدعی شده بود که فقط اقلامی همچون «مرغ، تخم‌مرغ، لبنیات و روغن» با «نرخ‌های مصوب» گران می‌شوند و هیچ کالای دیگری «حق و اجازه گران شدن ندارد.»
مهدی میرزا امین، عضو هیات رئیسه اتحادیه تهیه و توزیع گوشت نیمه شهریورماه اعلام کرده بود که مصرف گوشت باتوجه به آمار «میزان تقاضای بازار» نسبت به سال گذشته «۱۰۰ درصد» کاهش یافته است.
بر پایه گزارش خبرگزاری ایلنا، یک خانواده‌ی سه نفره کارگری امروز اگر ماهی «۱۷ میلیون و ۶۰۰ هزارتومان» درآمد ثابتِ ماهانه داشته باشد، می‌تواند «از عهده مخارج زندگی بربیاید»، اجاره خانه بدهد، ماهی چند کیلو گوشت و مرغ بخرد، هزینه‌های آموزش و درمان را تامین کند و «چرخ زندگی را تا اندازه‌ای بگرداند.»
بر این اساس، محاسبات نشان می‌دهد در طول «شش ماه ابتدای سال»، سبد معیشتِ حدوداً «۹ میلیون تومانی» به رقم «۱۷ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان رسیده» و این یعنی «تورم ۹۰ درصدی تمام هزینه‌های زندگی.»
رئیس دولت سیزدهم جمهوری اسلامی و مدیران ارشد او از خرداد ۱۴۰۰ و میانه تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری، همواره وعده رونق‌بخشی «سریع و انقلابی» به اقتصاد ایران، «تک رقمی» شدن تورم و «رفع فقر مطلق» در سطح جامعه را داده‌اند.
