فریبا کمال آبادی، از رهبران جامعه بهائیان که ۱۰ سال پیش بازداشت شده بود با سپری کردن دوران محکومیت خود، از زندان آزاد شد.
به نوشته برخی از وبسایتهای خبری خانم کمال آبادی که اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۷ بازداشت شده بود، روز سه شنبه نهم آبان آزاد شد.
او به همراه مهوش ثابت، بهروز توکلی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی و وحید تیزفهم، شش نفر دیگر از اعضای گروهی موسوم به «یاران» که اداره امور بهائیان را بر عهده داشتند، بازداشت شد. این افراد برای ماهها بدون تفهیم اتهام و اجازه دسترسی به وکیل به مدت ۲۰ ماه زندانی بودند در نهایت در جریان یک دادگاه کوتاه هر یک به اتهام جاسوسی برای اسرائیل، توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام به بیست سال زندان محکوم شدند.
چند سال بعد، دادگاه تجدید نظر محکومیت آنها را به ۱۰ سال زندان کاهش داد. خانم کمال آبادی از هنگام بازداشت تا هشت سال موفق نشد به مرخصی بروند و حتی در عروسی دختر خود حضور نداشت، اما اردیبهشت ماه سال ۹۵ که پس از هشت سال به مرخصی رفت، دیدار فائزه هاشمی، دختر اکبر هاشمی رفسنجانی با او خبرساز شد.
انتقادهای بینالمللی
زندانی کردن هفت رهبر جامعه بهایی ایران واکنشهای بینالمللی بسیاری را در برداشت و نهادهای مدافع حقوق بشر و برخی از دولتها خواستار آزادی آنها شدند؛ از جمله کمیسیر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد از ناعادلانه بودن محاکمه آنها ابراز نگرانی عمیق کرد و سه سال پیش نیز بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، در گزارشی خواستار «آزادی بدون قید و شرط» این افراد از زندان شد.
اردیبهشت ماه گذشته نیز همزمان با آغاز نهمین سالگرد بازداشت رهبران جامعه بهایی ایران، سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا در بیانیه ای به ادامه بازداشت «ناعادلانه» و «غیرقانونی» آنها در ایران اعتراض کرد و خواستار آزادی همه زندانیان عقیدتی شد.
پس از آزادی مهوش ثابت، یکی دیگر از رهبران بهائیان که شهریور ماه گذشته محکومیت او به پایان رسید، خانم بانی دوگال، نمایندۀ ارشد جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در نیویورک درباره آزادی او گفت: «اگر چه خبر آزادی خانم ثابت پس از گذراندن دوران محکومیتش تغییر مثبتی است اما به معنای پایان آزار و اذیتهای بهائیان ایران نیست.»
او اضافه کرد: «واقعیت این است که خانم ثابت پس از ده سال به جامعۀ بهائی باز میگردد که به طرق مختلف تحت فشار فزاینده است.»
در سالهای اخیر، آزار و اذیت و فشار اقتصادی علیه بهائیان افزایش یافته است. جامعه جهانی بهائی در نامه سرگشادهای به حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، این آزارها را «آپارتاید اقتصادی علیه بخشی از جمعیت ایران» خوانده است.
در چهارسال گذشته صدها مغازه و محل کسب و کار بهائیان مهر و موم شده است و خانوادههای بسیاری درآمد خود را از دست دادهاند.