خبرنگار سابق واشنگتن پست در تهران به دولت آمریکا توصیه می‌کند به موج کنونی و موج‌های بعدی اعتراض علیه جمهوری اسلامی، کمک کند. او می‌نویسد آمریکا می‌تواند با گسترش دفتر نمایندگی ویژه ریاست جمهوری در امور ایران، آن را به مرکزی برای سیاست‌گذاری تبدیل کند. پناهندگی مخالفان جمهوری اسلامی در آمریکا را آسان‌تر کند و با مخالفان مهاجر، به گفتگو بنشیند، تا از اطلاعات دست اول آنها برای شکل دادن به سیاست براندازی حکومت ایران بهره ببرد.
جیسون رضائیان، که ۵۴۴ روز در ایران زندانی بود، چهارشنبه ۶ مهرماه در واشنگتن پست می‌نویسد: اعتراض به کشته شدن مهسا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد، به دومین هفته خود وارد شده است و زنان و مردان در تعداد فزاینده، شجاعانه در مقابل نظام سیاسی که از آغاز کار، حقوق اساسی آنان را انکار کرد، به پا خاسته‌اند.
رضائیان لحظه کنونی را نه تنها برای کشور ایران، بلکه برای آمریکا نیز لحظه‌ای محوری می‌داند، برای چرخش در برخورد با نظامی که هنجارهای بین‌المللی را مدام نادیده می‌گیرد.
اعتراض‌های کنونی علیه حکومت ایران هر چند پدیده تازه‌ای نیست، ولی دلیری اعتراض‌کنندگان و اصرار آنها بر سرنگونی نظام سیاسی و رهبران آن، از دید جیسون رضائیان، عصر تازه‌ای از مخالفت با جمهوری اسلامی را رقم می‌زند که محو شدنی نیست.
او می‌نویسد به رغم شجاعت بدون ترس تظاهرکنندگان، سابقه نظام نشان می‌دهد که به احتمال زیاد، قیام کنونی سرکوب خواهد شد.
رئیسی طی حضور هفته گذشته خود در مجمع عمومی سازمان ملل، اعتراض‌‌ها را نادیده گرفت. واکنش رئیس جمهوری اسلامی، انکار ناآرامی‌ها، دستگیری و کشتار تظاهرکنندگان، و مقصر قلمداد کردن قدرت‌های خارجی بود.
با این حال، رئیسی ناخواسته با واکنش خود، به اعتبار اندکی که نظام جمهوری اسلامی هنوز در نزد جهانیان داشت، ضربه کُشنده‌ای وارد ساخت. از دید رضائیان، مشخص‌ترین لحظه اقامت کوتاه رئیسی در نیویورک، خودداری او بود از مصاحبه با خبرنگار سی‌ان‌ان کریستین امان‌پور، که حاضر نشده بود موهای خود را برای مصاحبه با رئیس جمهوری اسلامی بپوشاند. رضائیان می‌نویسد مقایسه حرکت رئیسی با اعتراض‌های کنونی علیه حجاب اجباری در ایران، هر کس را که هنوز تصور می‌کند جمهوری اسلامی و ارزش‌های آن با زندگی دنیای امروز سازگار است، از اشتباه در می‌‌آورد.
رضائیان می‌نویسد با توجه به اینکه این موج مقاومت در ایران در هم شکسته خواهد شد، آمریکا باید آماده باشد که به موج بعدی اعتراض و موج‌های بعد از آن، کمک کند.
از دید نویسنده زندان‌کشیده واشنگتن پست، زمان آن رسیده است که آمریکا در نقش نمایندگی ویژه ریاست جمهوری در امور ایران، تجدیدنظر کند. این نمایندگی را دولت دونالد ترامپ به وجود آورد و دولت بایدن هم تصمیم گرفت آن را حفظ کند، هرچند هرگز از این نمایندگی به درستی استفاده نشد. دولت ترامپ از آن برای تنبیه حکومت ایران بهره گرفت و دولت بایدن از آن تقریبا به طور انحصاری، برای زنده کردن توافق اتمی استفاده کرد. از دید جیسون رضائیان، هر دو دولت به خطا رفتند. رضائیان می‌گوید این مقام باید مرکزی باشد برای جمع‌آوری اطلاعات و سیاست‌گذاری، که باید در تماس باشد با ایرانیان خارج از کشور، که منبع بسیار غنی اطلاعاتی هستند، که در ۴۳ سال فقدان روابط دیپلماتیک با ایران، دولت آمریکا از آن بی‌بهره بوده است.
رضائیان در بخش دیگری از مقاله خود به دولت بایدن توصیه می‌کند که به کاهش تحریم دسترسی ایران به ابزارهای ارتباطی ادامه دهد. در حالیکه حکومت ایران از سرعت اینترنت و دسترسی مردم به رسانه‌ها و نرم‌افزارهای پیام‌رسانی می‌کاهد، وزارت دارائی آمریکا اخیرا تحریم خدمات و نرم‌افزارهای ارتباطی و مخابراتی را لغو کرد تا به مردم ایران برای مقاومت در برابر قطع سرکوبگرانه اینترنت، کمک کند.
رضائیان می‌نویسد لغو این تحریم، تاثیرگذار است و باید بیشتر هم بشود، زیرا تحریم مخابرات بخشی از شیوه کوتاه‌نظرانه‌ای است که همه مسائل مربوط به ایران را از زاویه مقابله با برنامه اتمی جمهوری اسلامی می‌بیند، و تاثیر سنگینی بر جامعه مدنی ایران داشته است.
توصیه دیگر رضائیان به دولت بایدن این است که به مخالفان حکومت جمهوری اسلامی اجازه دهد در آمریکا مقیم شوند و در شرایط آسان‌تری به فعالیت خود ادامه دهند. این کار می‌تواند به طرز قابل ملاحظه‌ای درک آمریکا از مسائلی که ایرانیان داخل کشور با آنها روبرو هستند را بالا ببرد. به علت موانع دولت ترامپ، در پی اعتراض‌های سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸، شمار اندکی از مخالفان جمهوری اسلامی توانستند به آمریکا مهاجرت کنند، در حالیکه پیشتر، اغلب ایرانیانی که از تعقیب و آزار داخل کشور می‌گریختند، می‌خواستند در آمریکا ساکن شوند.
اگر وقت نورسیدگان ایرانی در آمریکا بیشتر در مبارزه با بوروکراسی مهاجرت و تلاش برای گرفتن اجازه کار صرف شود، این چشمه آگاهی ناشی از تجربه دست اول زندگی در داخل کشور، بلا استفاده می‌ماند. رضائیان می‌افزاید بعد از اعتراض‌های سال ۱۳۸۸ بسیاری از مخالفان تبعیدی، کوشیدند در آمریکا پناه بجویند و طی هفته‌ها و ما‌ه‌های پس از اعتراض‌های کنونی، شمار آنها زیادتر خواهد شد. وقتی مخالفان جمهوری اسلامی در آمریکا ساکن شوند، دولت و نهادهای سیاست‌گذاری باید با آنها در باره آینده سیاست آمریکا در ایران، به گفتگو بنشینند.
رضائیان می‌نویسد بحث امنیت ملی آمریکا از گفتگوهای علنی با مخالفان جمهوری اسلامی، بهره بسیار می‌برد و به علاوه، تلاش برای سرنگون ساختن حکومت ایران دیگر به پنهان‌کاری نیاز ندارد. فقط کافی است به کشور ایران نگاهی بیاندازیم. سرنگونی هم‌اکنون در جریان است.
* برگردان فارسی این مطلب تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده است و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب‌دهنده دیدگاه صدای آمریکا نیست
