روز چهارشنبه بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین، شاهد تظاهرات مردم این کشور در اعتراض به مرگ مرموز آلبرتو نیسمان دادستان فدرال آرژانتین بود، که رئیس جمهوری آن کشور را به منحرف کردن تحقیقات مربوط به پرونده انفجار مرکز یهودیان بوئنوس آیرس متهم کرده بود.
آقای نیسمان، در عین حال رهبری تحقیقات در مورد حمله خودرو بمب گذاری شده به مرکز یهودیان بوئنوس آیرس در سال ۱۹۹۴ میلادی را به عهده داشت که باعث قتل ۸۵ نفر در مرکز یهودیان شد.
جسد او روز یکشنبه گذشته، ساعاتی پیش از آن که این پرونده را در کنگره مطرح کند پیدا شد. پیدا شدن یک اسلحه در کنار او ظن خودکشی را ایجاد کرده است. هر چند کریستینا فرناندز رئیس جمهوری آرژانتین روز پنجشنبه گفت که متقاعد شده است مرگ آقای نیسمان خودکشی نبوده است.
بسیاری از جزییات این پرونده هنوز روشن نیست و چون مرگ آقای نیسمان چند روز پس از آن رخ داد که رییس جمهوری را متهم به تلاش در جلوگیری از تحقیقات در این زمینه کرد، احتمال قتل نیز مطرح شده است.
مرگ این دادستان آرژانتینی، که با افشای توطئه دولت همزمان بود، موجب برانگیختن خشم گسترده در کشور شد و سازمان یهودیان موسوم به آمیا بابرگزاری تظاهرات خواستار پاسخ گویی شد. یک عضو این سازمان که در تظاهرات شرکت داشت گفت: ما می خواهیم قاطعانه بگوییم که اجازه نخواهیم داد مرگ دادستان مرگ این پرونده را رقم بزند.
رییس کارکنان دولت آرژانتین روز چهارشنبه با بیان این که نیسمان فریب خورد که باور کند دو مردی که در پس پرونده وی علیه رییس جمهوری بودند، جاسوس دولت بودند، گفت می توانید ببینید که آنها اطلاعاتی را می فروختند که وجود نداشت. ارتباط یک ایرانی با یک مامور امنیتی که از یک سرویس اطلاعاتی دیگر بود.
نیسمان هفته گذشته گفته بود رییس جمهوری قصد دارد بر بمب گذاری سرپوش بگذارد و روابط با ایران را به خاطر تجارت نفت عادی کند.
مسئولان تحقیقات پرونده گفته اند اجازه نخواهند داد مرگ نیسمان آنها را از پیگیری عدالت باز دارد.
آلبرتو نیسمان که در خانواده ای یهودی به دنیا آمده، در سال ۲۰۰۶ رسما دولت ایران را مسئول هدایت بمب گذاری در آمیا و حزب الله را عامل اجرای آن اعلام کرد. بنا بر اعلامیه دادستانی این بمب گذاری به دلیل تصمیم آرژانتین به تعویق قرار داد انتقال فناوری هسته ای به تهران انجام گرفت.
درپی این اتهام در سال ۲۰۰۷ پلیس بین المللی نام شش تن از کسانی را که رسما به عنوان متهمان به حمله تروریستی اعلام شده بودند، در لیست قرمز قرار داد. که عبارت بودند از عماد مغنیه، علی فلاحیان، محسن ربانی، احمدرضا اصغری، احمد وحیدی، و محسن رضایی.
نیسمان همچنین در سال ۲۰۰۸ خواستار بازداشت کارلوس منم رئیس جمهوری پیشین و قاضی خوان خوزه کارلوس شده بود. وی همچنین در سال ۲۰۱۳ یادداشت تفاهم آرژانتین با ایران برای تحقیق درباره این پرونده را رد کرد و دو سال بعد، کریستینا کرشنر، رئیس جمهوری آرژانتین و هکتور تیمرمن، وزیر خارجه و عده ای دیگر از سیاست مداران کشورش را به پنهان کاری در مورد مظنونان پرونده متهم کرد.
برخی از نزدیکان آقای نیسمان، ازجمله کورنلیا اشمیت لیبرمن نماینده کنگره آرژانتین، درباره مرگ او گفته اند که نیسمان از ده سال پیش در معرض تهدیدهای مکرر جانی قرار داشت. جزئیات مربوط به مرگ او هنوز نامعلوم است.
