صدها کارگر کارخانه ماشین‌سازی اراک روز چهارشنبه هشتم شهریور، به اعتصاب خود که از بیش از دو هفته پیش آغاز شده است، ادامه دادند. در همین حال، گروهی از کارگران شرکتی معدن زغال‌سنگ طبس همراه با خانواده‌های‌شان برای پیگیری وضعیت شغلی خود در مقابل ساختمان استانداری خراسان‌جنوبی تجمع کردند.
بر اساس فیلم‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، ۱۷۰۰ کارگر کارخانه ماشین‌سازی اراک از ۱۷ روز پیش در اعتصاب به سر می‌برند و خواستار «تداوم تولید و پرداخت منظم دستمزد» هستند.
خبرگزاری ایلنا روز سه‌شنبه هفتم شهریور، به نقل از کارگران ماشین‌سازی اراک نوشت: در این مجموعه، حدود ۱۷۰۰ کارگر به صورت رسمی، قراردادی و تامین نیرو مشغول کار هستند که امنیت شغلی ندارند.
بر اساس این گزارش، اعتراض کارگران به «وضعیت تولید و عملکرد مدیران کارخانه» است زیرا به تاکید آنها، «تیم مدیریتی فعلی نمی‌تواند شرکت را به بهروه‌وری و رونق برساند.»
کارگران اعتصابی با ابراز نگرانی در مورد آینده شغلی خود، از اعضای هیئت مدیره صندوق ذخیره فرهنگیان به عنوان سهامدار عمده ماشین‌سازی اراک خواسته‌اند «به وضعیت بغرنج کارخانه مسئولانه ورود کرده و امنیت شغلی را به کارگران بازگردانند.»
همچنین ببینید: اختصاصی؛ اتحادیه آزاد کارگران ایران: تضییع حقوق کارگران ابعاد فاجعه‌باری یافته استآنها همچنین اشاره کردند که بخش دیگری از مشکلات در کارخانه، ناشی از نداشتن برنامه تولید و فروش دستگاه‌ها و ابزارآلاتِ تولید به بهانه نوسازی کارخانه است.
اعتصاب کارگران در شرایطی ادامه یافته است که در جلسه روز سه‌شنبه شورای تامین استان مرکزی، از نماینده کارگران معترض برای شرکت در آن دعوت نشده بود و در نتیجه، کارگران از جزئیات این جلسه با خبر نیستند.
پیش از این، مقام‌های جمهوری اسلامی، به ویژه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، بارها از اجرا شدن اصل سه‌جانبه‌گرایی در ایران سخن گفته‌اند. این ادعا از جمله در اجلاس‌های سازمان بین‌المللی کار مطرح شده است.
کارخانه ماشین سازی اراک در سالیان اخیر نیز شاهد اعتصاب‌های کارگری بوده است. برای مثال، می توان به اعتصاب آنان در تیر ۱۳۸۳ و بهمن ۱۳۹۵ اشاره کرد.
تاریخچه این واحد صنعتی به سال ۱۳۴۴ و موافقتنامه ایران و اتحاد شوروی سابق باز می‌گردد.
در آن موافقتنامه، مسکو متعهد شد تا در مقابل واردات گاز از ایران دو کارخانه ماشین‌سازی در اراک و ذوب‌آهن در اصفهان را تاسیس کنند.
در این ارتباط، ماشین‌سازی اراک در سال ۱۳۵۰ به بهره‌برداری رسید.
این کارخانه در سال‌های گذشته به سبب آنچه «بدهی دولت» نامیده شد، به صندوق ذخیره فرهنگیان منتقل شد و یکی از زیرمجموعه‌های وابسته به این صندوق است.
سیاست خصوصی‌سازی در ایران در دهه‌های اخیر باعث ورشکستگی و یا تعطیلی شماری از کارخانه‌ها و شرکت‌ها در ایران و در نتیجه احراج گسترده و بیکاری کارگران آنها شده است.
همچنین ببینید: نماینده کارگران نیشکر هفت‌تپه: بر سر بقای شرکت، «تطمیع و تهدید» را نمیپذیریمدر این مورد می توان به ماشین‌سازی اراک اشاره کرد زمانی حدود چهار هزار کارگر داشت اما شمار آنها به یک هزار و هفتصد تن کاهش یافته است.
تجمع کارگران شرکتی معدن زغال‌سنگ طبس و خانواده‌های‌شان
خبرگزاری ایلنا خبر داد که گروهی از کارگران شرکتی معدن زغال‌سنگ طبس همراه با خانواده‌های‌شان روز چهارشنبه برای پیگیری وضعیت شغلی خود در مقابل ساختمان استانداری خراسان‌جنوبی تجمع کردند.
۳۵۰ کارگر به صورت پیمانکاری تحت مسئولیت «شرکت الماس شرق گلشن» در این معدن، کار می‌کنند و خواستار تغییر قرارداد کار خود به قرارداد مستقیم هستند.
یکی از کارگران شرکت‌کننده در این تجمع گفت: کارگران شرکتی معدن زغال سنگ طبس (معدن شماره یک) در روزهای اخیر برای مشخص شدن وضعیت شغلی خود در محوطه معدن و فرمانداری طبس تجمع کردند که در نتیجه بی‌تفاوتی مسئولان، تصمیم گرفتند برای انتقال مشکلات‌شان به مسئولان بالادستی، در مقابل ساختمان استانداری خراسان‌جنوبی تجمع کنند.
یکی دیگر از کارگران با انتقاد از اینکه در نتیجه حضور پیمانکاران، هر ماه بخشی از کارگران پرداخت نمی‌شود و این موضوع، آنها را در شرایط بد مالی قرار داده است، گفت: در مجموعه معادن زغال سنگ طبس، سال‌ها است که شمار زیادی از کارگران تحت مسئولیت چند شرکت واسطه‌ای مشغول کار هستند.
او اشاره کرد که نظارت چندانی بر کار این شرکت‌ها نیست و امنیت شغلی، جانی و معیشتی کارگران را تامین نمی‌کنند.
این کارگر همچنین گفت که میزان دریافتی و ساعات کار کارگرانی که در کارگاه‌های دولتی کار می‌کنند به نسبت کارگران بخش خصوصی و نیروهایی که زیر نظر پیمانکاران هستند، بسیار متفاوت است.
وی تاکید کرد که کارگران خواستار حذف پیمانکاران و بستن قرارداد مستقیم هستند؛ زیرا پیمانکاران دستمزد آنها را متناسب با قراردادهای خود با کارفرمایان معادن، پرداخت نمی‌کنند و سر و ته آن را می‌زنند.
در سالیان اخیر، کارگران بخش‌های زیادی از صنایع در ایران با برگزاری تجمع و یا اعتصاب، خواستار حدف شرکت‌های پیمانکاری و برخورداری از قرارداد مستقیم کار شده‌اند.