نهاد «عدالت برای قربانیان کشتار ۱۳۶۷» روز پنجشنبه جلسه ای با حمایت چهار سازمان غیر دولتی در ژنو برگزار کرد که طی آن از سازمان ملل خواست با رسیدگی به کشتار جمعی زندانیان سیاسی سال ۱۳۶۷ در ایران، جلوی کشتار بیشتر مخالفین نظام جمهوری اسلامی ایران گرفته شود.
این نهاد که مقر آن در لندن است، انجمنی از خانواده های زندانیان سیاسی است که در سال ۱۳۶۷ خورشیدی توسط نظام ایران کشته و در گورهای دسته جمعی دفن شدند.
در نشست نهاد «عدالت برای قربانیان کشتار ۱۳۶۷» در ژنو برخی شاهدان عینی عکس هایی از خانواده خود که به رغم داشتن حکم زندان، اعدام شدند، نمایش دادند.
در این جلسه، کارشناسان خواستند جامعه جهانی به عملکرد دولت جمهوری اسلامی ایران نسبت به آنهائی که جرأت می کنند مخالف نظام سخن گویند، رسیدگی کند.
در این نشست، برخی شاهدان عینی عکس هایی از خانواده خود که به رغم داشتن حکم زندان، اعدام شدند، نمایش دادند.
یکی از شاهدان عینی کشتار ۶۷ ایران، در این نشست با اشاره تشابه کشتار ۶۷ و سرکوب های اخیر گفت: فکر می کنید آیا اتفاقی است که پس از تظاهرات ژانویه ۲۰۱۸، اجساد ۱۰ تن از آن معترضین را نمی بینیم؟ مقامات جمهوری اسلامی ایران می گویند آنها یا در زندان خودکشی کرده یا معتاد به مواد مخدر بوده و به این دلیل جان خود را از دست دادند... یا اینکه علناً اعلام کردند که یکی از آن افراد چنان از شرکت خود در تظاهرات پشیمان بود که در زندان دست به خودکشی زد.
از جمله سخنرانان این مراسم، خانم «کریستی بریملو» رئیس کمیته حقوق بشر انگلستان و ولز ابود.
خانم برایملو هشدار داد کسانی که هنوز در زندان هستند، در معرض خطر قرار دارند.
برگزار کننده نشست از شماری قضات سازمان ملل، مقامات ارشد و کارشناسان حقوق بشر دعوت کرده بود مدارکی را که نهاد در اختیار دارد، بررسی کند.
«طاهر بومدرا»، مشاور سابق نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد برای عراق
«طاهر بومدرا»، مشاور سابق نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد برای عراق دیگر سخنرانی این نشست بود.
آقای بومدرا گفت: در صورتیکه تحقیقاتی در مورد کشتار ۱۹۸۸ و کشتارهای اخیر انجام نشود، جامعه مدنی چاره ای دیگر ندارد جز این که خود دست به اینکار بزند و ما امیدوارم کارشناسان ما امروز، مدارک و شواهدی را که نشان میدهد در تابستان ۱۹۸۸ چه رخ داد، بررسی کنند.
در پایان جلسه، همه شرکت کنندگان اعتقاد داشتند کشتار ۱۳۶۷ جنایت علیه بشریت تلقی می شود.
خانم برایملو گفت شواهد نشان می دهد که شمار قربانیان حداقل ۳۰ هزار نفر است. شمار قابل توجهی از زندان سیاسی کشته شده، اعضای مجاهدین خلق بودند.