بیل هگرتی، سناتور جمهوریخواه از ایالت تنسی، و اچ‌آر مک‌مستر، مشاور امنیت ملی ایالات متحده آمریکا در دولت دونالد ترامپ، در مقاله‌ای که در سایت «ریل کلیر پالیتیکز» منتشر شده است می‌گویند، فایل صوتی اخیر جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، بر سیاست جو بایدن در قبال ایران اثری مستقیم دارد.
در این مقاله آمده است، اگر چه بایدن مراقب بود در سخنرانی ماه میلادی گذشته خود در کنگره اشاره‌ای به ظریف یا ایران نکند، فایل صوتی لو رفته و به گونه‌ای شرم‌آور صریح جواد ظریف نشان داد که کاهش تحریم‌های اقتصادی برای میانه‌رو کردن حکومت ایران نمی‌تواند جواب دهد.
چندین دهه سیاست آمریکا در قبال ایران نتایج مایوس کننده‌ای داشته و بیشتر آن به دلیل این بوده است که دولت های آمریکا ایدئولوژی ریشه دار دیکتاتوری مذهبی ایران را کم اهمیت شمرده اند و به اشتباه تصور کرده اند که می توان حکومت ایران را با دیپلماسی آشتی‌جویانه رام کرد.
از زمانی که انقلابیون در سال ۱۳۵۷ به قدرت رسیدند، تلاش های غرب برای آرام کردن تهران مرتب شکست خورده است و گزارش‌های اخیر نشان می دهد سیاست بایدن، تکرار همان سیاست هایی است که منجر به شکست شده است.
عقیده ساده لوحانه اوباما-بایدن این بود که سازش نه تنها می تواند باعث تغییر رفتار ایران شود، بلکه می تواند ماهیت حکومت را نیز تغییر دهد. اما از زمان انقلاب ایران، جمهوری اسلامی ایران یک ایدوئولوژی توسعه گرایانه انقلابی را که اساسا با ایالات متحده، اسرائيل، همسایگان عرب ایران، غرب، و متحدان آمریکا در سراسر جهان خصومت دارد، در پیش گرفته است – امری که ظریف هم خودش در اظهاراتی که به بیرون درز کرد، به آن اشاره کرده است.
تهران تنها در واکنش به فشار انبوه سیاسی، اقتصادی، و نظامی رفتار خود را تعدیل کرده است. آمریکا به جای این که چنین رویکردی را کنار بگذارد، باید با شرکای هم‌فکر در سه زمینه کار کند:
اول، تا زمانی که حکومت ایران به خصومت خود و حمایتش از نیروهای نیابتی پایان دهد، آمریکا و شرکایش باید تمهیدات دفاعی را علیه نیروهای مسلح و توانایی‌های تروریستی ایران بهبود بخشند.
دوم، در مسیر رسیدن تهران به یک سلاح هسته ای اخلال ایجاد کنند و در نهایت آن را مسدود کنند. یک توافق ضعیف می‌تواند پوششی برای برنامه ای باشد که جمهوری اسلامی می‌تواند با استفاده از آن و بهره‌گیری از کاهش تحریم ها و انباشت منابع، در نهایت به هدف هسته ای خود برسد.
سوم این که، آمریکا و متحدانش باید با تحمیل هزینه های مالی سنگین به حکومت ایران، منابع قابل دسترس برای تهران برای انجام جنگ های نیابتی در خاورمیانه و فراتر از آن را محدود کنند.
جو بایدن باید پیش از آن که دیر شود، سیاست خود را تغییر دهد. فشار حداکثری، و نه آشتی، از بهترین بخت برای وادار کردن جمهوری اسلامی به انتخاب بین رفتار کردن مانند یک کشور عادی و یا رو‌به‌رو شدن با ویرانی اقتصادی برخوردار است.