ايلای لِيک، نویسنده وبسايت بلومبرگ، در یادداشتی با عنوان «چرا سعودی‌ها به ايران روی آورده‌اند»، نوشت: ماه گذشته محمد بن سلمان وليعهد عربستان شاخۀ زيتونی را به رقيب اصلی کشورش تعارف کرد. حاکم بالفعل رياض در تلويزيون کشورش ظاهر شد و گفت «خواهان مناسبات نيکويی» با ايران است.
به زعم اين نويسنده، چنين رخدادی به منزلۀ يک عقب‌نشينی ظاهری برای سعودی‌هاست که پيش از اين از تحريم‌های سخت دونالد ترامپ رئيس‌جمهوری پيشين آمريکا، در مورد ايران علناً حمايت کرده و اکنون درگير جنگی ويرانگر عليه حوثی‌های طرفدار جمهوری اسلامی ايران در يمن هستند. طرفه اينجاست که همين سه سال پيش شاهزاده محمد بن‌سلمان گفته بود سياست‌های رهبر جمهوری اسلامی، هيتلر را خوب جلوه می‌دهد.
جو بايدن رئيس‌جمهوری جديد آمريکا، صريحاً گفته است که به سعودی‌ها اجازۀ هر کاری را نخواهد داد. وی پس از ورود به کاخ سفيد به دنبال راهی برای بازگشت ايالات متحده به توافق هسته‌ای ایران موسوم به برنامۀ جامع اقدام مشترک (برجام) است.
به گفته اين نويسنده، دلیلی که برای ابراز تمايل سعودی‌ها به دوستی با ايران ارایه شده اين است که متحدان آمريکا در منطقه سعی دارند خود را با سياست خارجی رئيس‌جمهوری جديدی هماهنگ کنند. به گفتۀ ديويد شِنکِر، مشاور ارشد «مؤسسۀ واشنگتن برای سياست خاورنزديک»، سعودی‌ها نشانه‌های تغيير را تشخيص می‌دهند و نمی‌خواهند «تنها یا بدون حمایت ایالات متحده بمانند.»
اما نويسنده بلومبرگ این دلیل را کافی نمی‌داند و نوشته است: «دیپلمات‌های آمریکایی به من می‌گویند که سعودی‌ها در اواخر سال ۲۰۱۹ و پس از حملۀ موشکی ویرانگری که به زیرساخت‌های نفتی‌شان شد،» پنهانی با ایران تماس گرفتند. «ولیعهد از ترامپ خواست تا به تشديد حملات ایران پاسخ دهد، اما ترامپ نپذيرفت. در نتیجه، مذاکرات سطح پایین‌تری ميان سعودی‌ها و ایرانی‌ها آغاز شد.»
به ادعای نويسنده، تنها تفاوت ميان ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ این است که حکومتی جدید با سياستی جديد در ایالات متحده وجود دارد و شاهزاده محمد بن سلمان این دیپلماسی را علناً تأئيد کرده است.