با شدت گرفتن موج اعدامها در ایران، شماری از کاربران رسانههای اجتماعی از جمله فعالان مدنی، روزنامهنگاران، و وکلای حقوق بشری، «با هویت واقعی» خود، در مخالفت با این قانون مطالبی منتشر کردند.
در پی اعدام سه معترض در اصفهان، شهریار شمس، فعال مدنی در توییتی نوشت، «من، شهریار شمس، از داخل ایران با هویت واقعی و مشخص خودم و خیلی واضح میگویم با قانون اعدام برای هر جرمی مخالفم.»
او تأکید کرد که «برای لغو قانون اعدام» حاضر است هر کاری که بتواند انجام بدهد.
این ایده با استقبال کاربران رسانههای اجتماعی مواجه شد و افراد دیگری نیز با هویت واقعی خود به مخالفت با اعدام پرداختند.
از جمله، ابوذر نصراللهی، وکیل دادگستری، ضمن اعلام مخالفت با مجازات اعدام اعلام کرد: «این مجازات را نامشروع، غیرعادلانه و ناکارآمد میدانم.»
برخی کاربران از جمله شماری از روزنامهنگاران و فعالان مدنی و کنشگران حقوق بشر نیز در حسابهای توییتری خود جملات مشابهی در مخالفت با اعدام منتشر کردند.
مخالفت علنی کاربران با اعدام با نام واقعی خود در رسانههای اجتماعی در حالی است که پیش از این شماری از فعالان حقوق بشر مخالف اعدام از جمله نرگس محمدی و آتنا دائمی، با اتهامات امنیتی سالها زندانی شدهاند.
موج اعدامها در ایران در ماههای گذشته و پس از آغاز اعتراضات سراسری در پی کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، شدت گرفته است.
محمد اولیاییفرد، حقوقدان، پیشتر به صدای آمریکا گفته است که جمهوری اسلامی از اعدام به عنوان ابزاری سیاسی استفاده میکند.
مرورگر شما HTML5 را پشتیبانی نمی کند
جمهوری اسلامی ایران در ردهبندی بیشترین اعدامها بعد از چین مقام دوم را دارد. این در حالی است که در ردهبندی به نسبت جمعیت، جمهوری اسلامی حائز رتبه نخست اعدامها در جهان بهشمار میرود.
حکومت ایران علاوه بر اعدام زندانیان سیاسی، شهروندان از جمله کودکان را با اتهامات مرتبط با «مواد مخدر» و «قتل» اعدام میکند.
علاوه بر کشته شدن بیش از ۵۰۰ تن در جریان اعتراضات سراسری که پس از کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد در اواخر شهریور ۱۴۰۱ در ایران جریان دارد، جمهوری اسلامی علاوه بر اعدام این سه معترض، پیش از این چهار معترض دیگر به نامهای محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمدمهدی کرمی، و محمد حسینی را اعدام کرده است.
با اعدام سه معترض دیگر در ایران، اعتراضات شهروندان شدت گرفته و بنا بر گزارشهای رسیده به صدای آمریکا و منتشر شده در رسانههای اجتماعی، تجمع، تحصن، راهپیمایی، و شعارهای شبانه در شهرهای ایران از شدت گرفته است.