آریوش، خواننده، ترانه‌سرا، و آهنگساز ایرانی ساکن ترکیه، که با انتشار آثار سیاسی و اجتماعی خود شناخته می‌شود، ترانه اعتراضی جدیدی منتشر کرده است.
این اثر با عنوان «سرخم قدغن» در آستانه کشته شدن مهسا امینی توسط نیروهای حکومتی و آغاز اعتراضات سراسری در ایران منتشر می‌شود و به گفته این هنرمند درخواستی موسیقایی برای «قیام علیه جمهوری اسلامی» است.
آریوش علاوه بر اجرا، ترانه را سروده و آهنگسازی را نیز برعهده داشته است. در تولید نماهنگ «سرخم قدغن» تصاویری از جوانان جان‌باخته اعتراضات سراسری ایران دیده می‌شود.
آریوش به صدای آمریکا می‌گوید: «از یک سال پیش و پس از اتفاق شومی که برای مهسا امینی، این دختر بیگناه افتاد، قلب بسیاری از ما به درد آمد و طغیان کردیم، مطمئن باشید که ایران جامه کهنه را کنار گذاشته و جامه‌ای نو بر تن خواهد کرد.»
آریوش در این دوران بصورت جدی وارد عرصه موسیقی اعتراضی شد و آثار سیاسی و اجتماعی متنوعی را مانند «ایران ایران» «پرچم»، «برانداز»، «۲۲ بهمن»، «شهریار»، و «وکالت می‌دهم» منتشر کرده است.
او در ادامه می‌افزاید: «این روزها آثار هنری می‌توانند بسیار تأثیرگذار باشند، در آثار هنری باید حس قیام وجود داشته باشد و باید مردم را به قیام علیه این حکومت دعوت کنند. هنرمند باید قادر باشد که شنونده را از جایی به جایی و از حسی به حسی منتقل کند.»
این خواننده با اشاره به اینکه توانایی و انگیزه خود را از رشادت و مبارزات آزادی‌خواهانه ایرانیان می‌گیرد، یادآور می‌شود که «مردم قهرمان ایران» در یک سال اخیر کار بزرگی انجام دادند و صدای خود را به سراسر جهان رساندند.
آریوش می‌گوید: «در این روزها فارغ از هر دین و مذهب، زبان و قومیت، با هم یکی می‌شویم، با هم ایران می‌شویم، حتی اگر در این راه با بدترین اتفاقات مواجه شویم، شیون قدغن، ماتم قدغن، پرسه گله کفتار تو خاک میهن قدغن.» او در ادامه یادآور می‌شود که به قول فریدون فرخزاد، فرهنگ همیشه بر ظلم، زور، و قلدری پیروز می‌شود.
آریوش از حدود سیزده سال پیش به قصد ادامه تحصیل از ایران خارج شد و پیش از ترکیه مدتی در مالزی و ارمنستان بود. او از سال ۲۰۱۷ به صورت جدی در عرصه موسیقی فعال است و تقریبا اکثر کارهای آثار خود مانند ترانه‌سرایی، آهنگسازی، میکس و مستر، کارگردانی، تدوین، انیمیشن، و جلوه‌های بصری را با توجه به تحصیلات خود در این رشته شخصا انجام می‌دهد.
آریوش با توصیف فعالیت‌های هنری در عرصه موسیقی به «مبارزه»، همرزمان کنونی خود را هابیل ماهور، ترانه‌سرا، و ارشک، نوازنده و آهنگساز می‌داند که از نظر ذهنی با آنها نزدیک است و همکاری دارند.
او هدف نهایی خود را ایجاد مرکزی فرهنگی در ایران آزاد می‌داند تا از این طریق طرح‌ها و برنامه‌های خود را اجرا کند و به فرهنگ‌سازی بپردازد.