گزارش سالانه سازمان بین المللی انرژی نشان می دهد جهان سرمایه گذاری در بخش انرژی را کاهش داده و به انرژی پاک روی آورده است.
بدون سرمایه گذاری نمیتوان امیدی به کاهش آلودگی های ناشی از سوخت فسیلی داشت. توانائی جذب سرمایه یکی از عوامل مهم در کم کردن اتکاء به این نوع سوخت و کاهش تولید گازهای مضر آن، و در عین حال تضمین امنیت انرژی و امکان رساندن آن به تمامی آحاد بشر است.
موفقیت یا شکست سیاستهای کشورها در این زمینه بستگی به توانائی جذب سرمایه دارد. سال گذشته، ۱۸۳۰ میلیارد دلار در بخش انرژی در سطح جهان سرمایه گزاری شد.
بنا به گزارش سالانه سازمان بین المللی انرژی که ماه گذشته منتشر شد و مربوط به سال ۲۰۱۵ است، این رقم ۸ درصد کمتر از میزان سال ۲۰۱۴ است. این کاهش عمدتاً به لحاظ عدم تمایل به سرمایه گزاری در مراحل اولیه تولید انرژی و به عبارتی دیگر از اکتشاف تا استحصال نفت و گاز بوده است.
سازمان بین المللی انرژی علت عمده این روند را کاهش بهای نفت خام میداند.
این سازمان پیش بینی میکند که به خاطر کاهش هزینهها، اقدامات جهت صرفه جوئی در انرژی، و کاهش میزان فعالیت از عواملی هستند که میتوانند برای نخستین بار منجر به ۳ سال پیاپی کاهش در سرمایه گذاری شوند.
در مقابل، بطور روز افزون، سرمایهها به میزان قابل توجهی بسمت منابع انرژی بازیافتی، شبکههای برق و صرفه جویی در انرژی هدایت میشوند.
گزارش سالانه سازمان بین المللی انرژی نشان میدهد که نظام انرژی تغییر جهت عمدهای بسمت انرژی غیر فسیلی و کارآ داده است. اما گزارش میگوید سرمایه گزاری در تکنولوژی انرژی پاک باید خیلی بیشتر از میزان کنونی باشد تا جهان به هدف خود در زمینه تغییرات اقلیمی و کاهش گازهای گلخانهای برسد.
کارشناسان مسئولیت تحقق این هدف را منوط به سیاستهای دولتها میدانند.
در حالیکه شرکتهای بین المللی مانند شل هلند، اکزان موبیل آمریکا و توتال فرانسه ناچار شدهاند به خاطر بهای پائین نفت و گاز و در نتیجه درصد کمتر سود از سرمایه گذاریهای خود کم کنند، این کشورها هستند که اکنون میتوانند به اشکال مختلف در داخل کشور برای شرکت ملی خود تأمین سرمایه کنند.
با به دست آوردن سهم بیشتری در این بخش، بازار انرژی شاید وارد دورهای جدید شود؛ دورهای که تصمیمهای در ارتباط با تولید، کمتر مبتنی و بر اساس عوامل بازار بین المللی باشند.
سازمان بین المللی انرژی معتقد است در صورتیکه قیمت نفت خام و گاز طبیعی پائین بماند و این روند ادامه داشته باشد، تغییری در جغرافیای تولید نفت به وجود خواهد آمد.
خاورمیانه و روسیه بیشترین نفع را از پائین ماندن هزینه اکتشاف خواهند برد.
در سال ۲۰۱۵، شرکتهای ملی این دو منطقه ۴۴درصد کل سرمایه گذاری در جهان را تشکیل دادند.
سازمان بین المللی انرژی تقاضای جهانی سال آینده را حدود چهار میلیون بشکه در روز برآورد کرده است.