در پنجمین سالگرد اعطای مشوق های بحث انگیز اقتصادی باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا گزارشی ارائه کرد که نشان می دهد هزینه ای که دولت در سال ۲۰۰۹ صرف کرد، جلوی وقوع دومین «رکود بزرگ» اقتصادی در این کشور را گرفت. انتشار گزارش، یک بار دیگر سرآغاز بحث میان حزب دموکرات و جمهوریخواه درباره تصمیم ۵ سال پیش رئیس جمهوری شد.
آقای اوباما تنها یک ماه بعد از ورود به کاخ سفید، لایحه ترمیم اقتصادی و سرمایه گذاری مجدد در آمریکا – ۲۰۰۹ – را قانونی کرد. براساس این لایحه، که توسط اکثریت دموکرات در مجلس نمایندگان و سنای آمریکا، و به رغم مخالفت جمهوریخواهان به تصویب رسید، مشوق های اقتصادی به مبلغ ۷۸۷ میلیارد دلار توسط دولت به بازار تزریق شد.
بسیاری از مردم آمریکا هنوز تردید دارند که مشوق ها توانسته است اقتصادی را که پس از رکود سنگین سال ۲۰۰۸، هنوز هم برای سرپا ماندن دست و پا می زند، نجات دهد.
کاخ سفید برای پایان دادن به تردیدها، گزارش پنج ساله ای منتشر کرد که نشان می دهد مشوق ها از سال ۲۰۰۹ تا پایان ۲۰۱۲، به طور متوسط سالی ۱،۶ میلیون شغل ایجاد کرده است.
براساس گزارش، که توسط شورای مشاوران اقتصادی کاخ سفید منتشر شده، مشوق ها به خودی خود، از اواخر سال ۲۰۰۹ تا نیمه ۲۰۰۱ سطح تولید ناخالص ملی را بین ۲ تا ۳ درصد بالا برد.
جیسون فرمن، رئیس شورا می گوید قانون ترمیم اقتصادی «اثر مثبت بسیار بزرگی بر اقتصاد داشت، کمک کرد تا از بروز یک رکود بزرگ اقتصادی اجتناب کنیم، و سرمایه گذاری های هدفمندی ایجاد کرد که تا مدتها پس از پایان دوره اجرای این قانون، سود سهام آن پرداخت خواهد شد.»
جمهوریخواهان که در مجلس نمایندگان اکثریت دارند، و در عین حال تلاش می کنند در انتخابات ماه نوامبر (آبان ماه آینده) سنا را هم از کنترل دموکرات ها خارج کنند، بی درنگ به گزارش کاخ سفید اعتراض کردند.
جان بینر، رئیس جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا، در واکنش به گزارش گفت مشوق ها در نهایت نمونه سنتی «وعده های کلان و هزینه های کلان با نتایج اندک» از کار درآمد. در بیانیه آقای بینر آمده است:
«میانگین درآمد خانوارها پایین آمده. قیمت همه چیز از بنزین گرفته تا خواروبار بالا رفته. رشد اقتصادیِ کندآهنگ امری عادی شده و بیشتر مردم می گویند وضع از این هم بدتر خواهد شد.»
جدال بر سر مشوق های اقتصادی امروز در حالی ادامه دارد که آقای اوباما در صدد تأیید کنگره برای هزینه ها ساختاری به منظور ایجاد مشاغل جدید است.
میچ مکانل، رهبر اقلیت جمهوریخواه در سنا می گوید: «۵ سال بعد از اعطای مشوق ها، موفقیتی به دست نیامده که بخواهیم برایش جشن بگیریم. این یک تراژدی است که باید برایش سوگواری کنیم.»
آقای اوباما تنها یک ماه بعد از ورود به کاخ سفید، لایحه ترمیم اقتصادی و سرمایه گذاری مجدد در آمریکا – ۲۰۰۹ – را قانونی کرد. براساس این لایحه، که توسط اکثریت دموکرات در مجلس نمایندگان و سنای آمریکا، و به رغم مخالفت جمهوریخواهان به تصویب رسید، مشوق های اقتصادی به مبلغ ۷۸۷ میلیارد دلار توسط دولت به بازار تزریق شد.
بسیاری از مردم آمریکا هنوز تردید دارند که مشوق ها توانسته است اقتصادی را که پس از رکود سنگین سال ۲۰۰۸، هنوز هم برای سرپا ماندن دست و پا می زند، نجات دهد.
کاخ سفید برای پایان دادن به تردیدها، گزارش پنج ساله ای منتشر کرد که نشان می دهد مشوق ها از سال ۲۰۰۹ تا پایان ۲۰۱۲، به طور متوسط سالی ۱،۶ میلیون شغل ایجاد کرده است.
براساس گزارش، که توسط شورای مشاوران اقتصادی کاخ سفید منتشر شده، مشوق ها به خودی خود، از اواخر سال ۲۰۰۹ تا نیمه ۲۰۰۱ سطح تولید ناخالص ملی را بین ۲ تا ۳ درصد بالا برد.
جیسون فرمن، رئیس شورا می گوید قانون ترمیم اقتصادی «اثر مثبت بسیار بزرگی بر اقتصاد داشت، کمک کرد تا از بروز یک رکود بزرگ اقتصادی اجتناب کنیم، و سرمایه گذاری های هدفمندی ایجاد کرد که تا مدتها پس از پایان دوره اجرای این قانون، سود سهام آن پرداخت خواهد شد.»
جمهوریخواهان که در مجلس نمایندگان اکثریت دارند، و در عین حال تلاش می کنند در انتخابات ماه نوامبر (آبان ماه آینده) سنا را هم از کنترل دموکرات ها خارج کنند، بی درنگ به گزارش کاخ سفید اعتراض کردند.
جان بینر، رئیس جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا، در واکنش به گزارش گفت مشوق ها در نهایت نمونه سنتی «وعده های کلان و هزینه های کلان با نتایج اندک» از کار درآمد. در بیانیه آقای بینر آمده است:
«میانگین درآمد خانوارها پایین آمده. قیمت همه چیز از بنزین گرفته تا خواروبار بالا رفته. رشد اقتصادیِ کندآهنگ امری عادی شده و بیشتر مردم می گویند وضع از این هم بدتر خواهد شد.»
جدال بر سر مشوق های اقتصادی امروز در حالی ادامه دارد که آقای اوباما در صدد تأیید کنگره برای هزینه ها ساختاری به منظور ایجاد مشاغل جدید است.
میچ مکانل، رهبر اقلیت جمهوریخواه در سنا می گوید: «۵ سال بعد از اعطای مشوق ها، موفقیتی به دست نیامده که بخواهیم برایش جشن بگیریم. این یک تراژدی است که باید برایش سوگواری کنیم.»
