صدرالدین الهی، از روزنامهنگاران پیشگام و تاثیرگذار ایران، روز چهارشنبه ٨ دیماه در سن ٨٧ سالگی در آمریکا درگذشت.
آقای الهی متولد ١٣ آذر ١٣١٣ در محله سرچشمه تهران بود.
روانشاد الهی در مصاحبهای با صدای آمریکا در سال ١٣٩٣ به نقش مهم پدر در پرورش خود در دوران کودکی اشاره کرده و گفته بود که «آزاداندیشی» و «ادبیات» را از پدرش آموخت.
او که در انتشار کیهان ورزشی نقش عمدهای داشت، با حمایت دکتر مصباحزاده، بنیانگذار روزنامه کیهان و با دریافت بورسیهای از دولت فرانسه، عازم پاریس شد تا در رشته روزنامهنگاری تحصیل کند.
در پاریس، روزنامه کیهان آقای الهی را مامور پوشش انقلاب الجزایر کرد و وی با قبول مخاطرات، ٢٧ بار به الجزایر رفت و با رهبران انقلاب الجزایر از نزدیک آشنا شد.
صدرالدین الهی، پس از اخذ دکترای جامعهشناسی سیاسی ورزش و فوق دکترای روشهای سیاستستیزی در ورزش به ایران بازگشت و سرپرست رشته روزنامهنگاری دانشکده علوم ارتباطات شد.
او در آستانه انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ راهی برکلی کالیفرنیا شد و وقوع انقلاب وی را مجبور به گزینش زندگی در تبعید کرد.
این چهره برجسته روزنامهنگاری مدرن ایران در مصاحبه با صدای آمریکا، سعدی شیرازی را «سرسلسله صف روزنامهنگاران» میدانست زیرا به گفته وی سفر میکرده، با خوب و بد مینشسته، آیینه اندیشههای متضاد بوده، و حاصل آنها را «ساده، قاطع، و روشن» نوشته است
روانشاد الهی پس از آن به نویسندگی برای مجلاتی همچون روزگار نو پاریس، ایرانشناسی، و ایراننامه پرداخت و پیشنهاد دکتر مصباحزاده جهت نوشتن برای کیهان تازه تاسیس لندن را پذیرفت.
آقای الهی در تبعید، با پرویز کاردان همکاری کرد و وی را در ساختن مجموعههای آدم کاغذی و مرد اول یاری رساند.
این چهره برجسته روزنامهنگاری مدرن ایران در مصاحبه با صدای آمریکا سعدی شیرازی را «سرسلسله صف روزنامهنگاران» خوانده بود، زیرا به گفته او سعدی سفر میکرد، با خوب و بد مینشست، آیینه اندیشههای متضاد بود، و حاصل آنها را «ساده، قاطع، و روشن» مینوشت.
آقای الهی میگفت که روزنامهنگار باید کارش را «با اعتقاد انجام دهد.»
دکتر الهی در دوران فعالیت خود به عنوان روزنامهنگار با چهرههایی سرشناس پرشماری همچون پیر هانری سیمون سرمنتقد ادبی لوموند، پرویز ناتل خانلری، و علیاکبر دهخدا مصاحبه کرد.
این روزنامهنگار نامآشنای ایرانی در مصاحبهاش با صدای آمریکا ماجرای عکسی از سید ضیاءالدین طباطبایی، سیاستمدار ایرانی و نخستوزیر ایران در واپسین سالهای دوره قاجار، را که در آن دست وی را گرفته بود بازگو کرد. او گفت که از سید ضیاء پرسیده بود: «آقا راست است که شما انگلیسی هستید؟» و سید ضیاء در پاسخ گفته بود که انگلیسی نیست، بلکه دوست انگلیسیها است چون دشمنی با آنها را به معنی «مرگ» میدانست.
دکتر صدرالدین الهی علاوه بر هفت دهه قلمزنی در مطبوعات ایران، آثاری چون «با سعدی در بازارچه زندگی»، «دوریها و دلگیریها»، و «سید ضیاء: مرد اول یا مرد دوم کودتا» را نیز به رشته تحریر درآورد.