ایران به اشخاصی که بتوانند تضمین دهند پول محموله صادراتی را به کشور بازمی‌گردانند، اجازه فروش نفت می‌دهد.
همزمان یک مرکز پژوهشی در ایران می‌گوید میزان تولید نفت این کشور در سال ۹۹ نسبت به ۳۰ سال گذشته به پایین‌ترین حد خود رسیده است.
به دنبال وضع تحریم‌هایی که در سال ۲۰۱۲ از سوی ایالات متحده علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال شد، بسیاری از کشورها خرید از ایران را متوقف کرده‌اند.
خبرگزاری رویترز پیش از این گزارش داد که ارزش محموله‌های صادراتی نفت ایران حدود یک میلیارد و ۳۰۰ هزار دلار در ماه برآورد شده و برای ایران که با مشکلات مالی فراوانی روبه‌رو است، درآمد بزرگی به حساب می‌آید. مقصد بیشتر این صادرات نیز چین است.
البته نفت خام ایران تنها ۶ درصد از کل واردات نفت چین را تشکیل می‌دهد.
بر اساس آمار اداره گمرک چین، این کشور رسما از آغاز سال ۲۰۲۱ میلادی واردات نفت خام از ایران را به دلیل تحریم‌های آمریکا متوقف کرده است. اما نفت ایران از طریق کشورهای عمان، امارات متحده عربی و مالزی به طرف های چینی فروخته می‌شود.
به گزارش روز دوشنبه ۸ آذر خبرگزاری مهر، مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری گزارش داد که در سال ۲۰۲۰ متوسط تولید نفت خام ایران ۳ میلیون بشکه نفت و سایر میعانات نفتی در روز بوده که کمترین میزان در ۳۰ سال گذشته است.
در گزارش این مرکز پژوهشی، اصلی‌ترین دلیل کاهش تولید نفت خام در ایران «تحریم‌های همه‌جانبه و همه‌گیری ویروس کرونا» اعلام شده است.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در گفت‌وگویی با خبرگزاری ایلنا با بیان این که برای صادرات در پی استفاده از «روش‌های سنتی و قدیمی» نیستند، گفت: «هر کس که شرایط خرید نفت و میعانات و این امکان را داشته باشد که بتواند تضامین لازم را ارائه داده و پول محموله را برگرداند، می‌تواند در امر صادرات همکاری داشته باشد و در این زمینه منعی وجود ندارد.»
پیش‌تر جواد اوجی، وزیر نفت، گفته بود، «راه‌اندازی پتروپالایشگاه‌ها» در اولویت قرار خواهد گرفت و «از خام‌فروشی دور می‌شویم.»
البته او احداث پتروپالایشگاه‌ها را وابسته به «سرمایه‌گذاری‌ها» دانسته و افزوده بود: «تسهیلات بانکی، اوراق مشارکت، تهاتر نفتی، استفاده از توان سرمایه‌گذاران خارجی» می‌تواند شرایط ایجاد آنها را فراهم کند.
همچنین جو بایدن رئیس جمهوری ایالات متحده روز ۲۲ آبان در یادداشتی برای وزارت امور خارجه گفته است عرضه نفت و فرآورده‌های نفتی در بازار جهانی آن قدر هست که دیگر کشورها بتوانند خریدهای خود را از جمهوری اسلامی ایران کاهش دهند.
او در این یادداشت نوشته است: «عرضه کافی نفت و فرآورده‌های نفتی از کشورهایی غیر از ایران، که اجازه کاهش قابل‌توجه حجم خرید نفت و فراورده‌های نفتی از ایران توسط نهادهای مالی یا از طریق آنها را بدهد، وجود دارد.»
