نازنین زاغری، شهروند ایرانی – بریتانیایی زندانی در ایران، به مناسبت سالگرد ترک بریتانیا برای سفر به ایران، نامه‌ای به همسرش نوشت. او با ذکر جزئیاتی از حضور در سلول انفرادی و شرح دوری از فرزند خردسالش، از این که اصرار داشته عید نوروز را در ایران بگذراند، ابراز پشیمانی کرده است.
نازنین زاغری که با دختر خردسالش برای دیدار با خانواده به ایران سفر کرده بود، ۱۵ فروردین ماه هنگامی که قصد بازگشت به بریتانیا را داشت در فرودگاه بازداشت و به زندان منتقل شد.
او که برای بنیاد تامسون رویترز، وابسته به خبرگزاری رویترز کار می‌کرد پس از چندین ماه حضور در سلول انفرادی از سوی دادگاه انقلاب به پنج سال زندان محکوم شد. اکنون گیسو، دختر دو ساله نازنین دور از مادر و پدر، نزد خانواده مادرش زندگی می‌کند.
به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر، خانم زاغری در نامه خود خطاب به همسرش، ریچارد رتکلیف نوشته است: «کشوری که روزی به آن افتخار می‌کردیم، طلایی‌ترین روزهای بزرگ شدن دخترمان را از هر دویمان گرفت. مرا به انجام کاری که مرتکب نشده بودم، متهم کرد و در کمال ناباوری تحمل پنج سال حبس را برایم رقم زد که قرار است آن را به دور از تو و گیسوی عزیزمان بگذرانم.»
خانم زاغری نوشته که قصد داشته‌اند برای آشنا شدن فرزندشان با فرهنگ و سرزمین مادری چند سالی ساکن ایران شوند اما حالا چنین تصمیمی ندارد و حتی دیگر به خانواده همسرش اصرار نخواهد کرد که به ایران سفر کنند چون «این چیزی نبود که تمام آن سال‌ها قصد داشتم از کشورم به تو و خانواده‌ات بشناسانم.»
او دوران حضور ۹ ماهه در سلول انفرادی را «هزاران مرتبه دردناک‌تر، زجرآورتر و طولانی‌تر از درد زایمان» دانسته و نوشته که این درد را با رویاپردازی دیدار دختر و همسرش تحمل کرده است.
نازنین زاغری در حال حاضر در بند زنان زندان اوین زندانی است و هفته گذشته همسرش خبر داد که در راه رفتن به بهداری زندان اوین به دلیل تشدید بیماری عصبی خود از هوش رفته است.
خانم زاغری سال‌ها پیش به دلیل مشکل مهره های ستون فقرات و گردن تحت عمل جراحی قرار گرفته بود و مشکلات عصبی و ستون فقراتش بر اثر نبود امکانات در زندان، تشدید شده است.
