به دنبال توافق تهران و قدرتهای جهانی برای حل و فصل نهایی پرونده جنجال برانگیز هستهای ایران، شرکتها و دولتهای خارجی به دنبال ارزیابی شرایط برای توسعه سرمایه گذرای و تجارت در ایران پس از لغو تحریمهای بین المللی هستند.
متیو اسپیواک در گزارشی در "هاوراد بیزینس ریویو" از زیر مجموعههای انتشارات هاروارد مینویسد، با مرور سرخط خبرهای مربوط به ایران ممکن است چنین برداشت شود که درباره پتانسیل این کشور ۸۰ میلیونی بزرگنمایی شده است.
وی در این مقاله که روز دوشنبه در این نشریه متعلق به دانشگاه هاروارد آمریکا منتشر شد، میگوید با وجود اجرای توافق اتمی، اقتصاد ایران هنوز از لغو تحریمها بهرهمند نشده و بسیاری از بانکهای خارجی که ایران را ترک کرده بودند، هنوز باز نگشتهاند.
روند کند اجرای توافق موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) موجب سردرگمی بسیاری از شرکتهای بزرگ چندملیتی و تردید آنها درباره پتانسیل ایران برای سرمایهگذاری شده است؛ امری که انتقاد تهران از روند اجرای برجام را برانگیخته است.
با این حال نویسنده تاکید میکند که با وجود اقتصاد تضعیف شده، تنشهای سیاسی، بازار نامطمئن و تبعات گسترده تحریمهای سال گذشته، ایران همچنان فرصتی مهم برای شرکتهای بزرگ چندملیتی برای همکاری های تجاری و اتصال به بازار جهانی محسوب میشود.
در مقایسه با بیشتر کشورهای نفت خیز خاورمیانه، ایران از اقتصادی متنوع برخوردار است و صنعت گردشگری آن در آستانه تحولی شگرف برای درآمدزایی کلان قرار دارد. این در حالی است که تهدیدهای معمول علیه ثبات سیاسی ایران کاهش یافته است.
نویسنده با اشاره به تحریمهای آمریکا از سالهای ابتدایی پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران، که منجر به کاهش یا قطع همکاری شرکتهای غربی با ایران شد، مینویسد که تحریمها، با وجود لغو بخشی از آنها، هنوز مانعی بزرگ در راه این شرکتها برای حضور در ایران هستند.
علاوه بر تحریمها، نویسنده به مشکلات داخلی و نقاط قوت و ضعف ایران در مقایسه با سایر کشورهای منطقه، به ویژه کشورهای صادرکننده نفت، پرداخته و مینویسد، با وجود این چالشها باز هم شرکتهای خارجی برای حضور در بازار ایران با یکدیگر رقابت میکنند.
این مقاله در ادامه به برنامه ریزی هایی لازم برای تجارت با ایران اشاره کرده و از اصلاح سیاستهای جهانی، حل مشکل فقدان اطلاعات و آمار مربوط به بازار، یافتن شریک تجاری مناسب، دسترسی سریع و آسان به منابع ارزی و بازسازی وجهه و اعتبار برندهای اصلی تجاری که طی سالهای گذشته نمونههای تقلبی آنها موجب سلب اعتماد مصرف کنندگان ایرانی شده است، به عنوان پیش شرط هایی برای سرمایه گذاری در ایران نام میبرد.
