همزمان با روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه، وزیر امور خارجه ایالات متحده با انتشار بیانیهای گفت که در این روز آمریکا «بار دیگر بر محکومیت شکنجه تأکید میکند.»
آنتونی بلینکن در این بیانیه که روز چهارشنبه ششم تیر منتشر شد با تاکید بر «شجاعت، کرامت، و انسانیت قربانیان و بازماندگان شکنجه در سراسر جهان» گفت: «به رغم ممنوعیت مطلق شکنجه بر اساس قوانین بینالمللی، حکومتها همچنان از شکنجه و سایر رفتارهای غیرانسانی به عنوان ابزار سرکوب علیه زندانیان، مدافعان حقوق بشر، مردم به حاشیه رانده شده، و اظهارنظرکنندگان مخالف حکومتها، استفاده میکنند.»
وزیر امور خارجه آمریکا همچنین گفت که «ایالات متحده شکنجه را در هر مکان و زمانی که اتفاق میافتد محکوم میکند» و افزود: «ایالات متحده به حمایت از برنامههای توانبخشی و عدالت که به بازماندگان کمک میکند تا از طریق صندوق داوطلبانه سازمان ملل برای قربانیان شکنجه بهبود یابند، ادامه میدهد.»
روز ۲۶ ژوئن برابر با ششم تیر به عنوان روز جهانی مبارزه با شکنجه و حمایت از قربانیان آن شناخته می شود. در این روز در سال ۱۹۸۷ میلادی (۱۳۶۶ تقویم ایرانی) کنوانسیون جهانی منع شکنجه و دیگر رفتارها و مجازاتهای بیرحمانه و غیرانسانی اجرایی شد.
بر اساس تعریف این کنوانسیون، شکنجه هر نوع اقدام عمدی است که بر اثر آن درد یا رنج شدید جسمی و روحی علیه یک فرد برای کسب اطلاعات یا گرفتن اقرار از او و یا در مقام مجازات اعمال میشود.
جمهوری اسلامی ایران، کره شمالی، گینه استوایی، و سومالی، از جمله معدود کشورهایی هستند که به این کنوانسیون نپیوستهاند.
افزون بر انواع شکنجه در زندانهای جمهوری اسلامی که نهادهای حقوق بشری بینالمللی بارها درباره آن هشدار دادهاند، شلاق و قطع عضو از جمله انواع شکنجههایی است که حکومت جمهوری اسلامی به عنوان مجازات برای برخی زندانیان اجرا میکند.
علاوه بر این که جمهوری اسلامی کنوانسیون منع شکنجه را امضا نکرده، علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، دوم تیر صراحتا اعلام کرده است: «قضات نباید برای احکام خود به مبانی حقوق بشری غرب استناد کنند.»
در واکنش به این اظهارات علی خامنهای، شماری از زندانیان سیاسی هشدار دادند که این موضعگیری «زنگ خطر جدی» در ارتباط با گسترش نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی است.