کامران قادری، شهروند دوتابعیتی ایرانی-اتریشی که پس از سالها از زندان در ایران آزاد شده، روز شنبه تنها دو ساعت پس از آنکه به اتریش رسید در اولین گفتوگوی اختصاصی خود با یک رسانه خارج از کشور به صدای آمریکا گفت از اینکه بعد از هفت سال و نیم «مزه آزادی را چشیده» خوشحال ولی در عین حال ناراحت است که «هنوز کسانی در ایران در بند هستند.»
او روز شنبه ظهر به وقت اتریش در گفت وگو با خبرنگار بخش فارسی صدای آمریکا گفت: «تقریبا دو ساعت پیش به وین رسیدم، سفر خیلی جالب و خوب و خوشایندی بود. بعد از هفت سال و نیم مزه آزادی را چشیدم. خیلی خوب سازماندهی شده بود از طرف اروپاییها و از طرف کشور عمان. ما از طریق عمان به بروکسل و از بروکسل به وین آمدیم.»
کامران قادری در مورد احساساش پس از آزادی از بند گفت: «من خیلی احساس دوگانه جالبی داشتم. از یک طرف خیلی خوشحال بودم از این که کسانی در دنیا هستند که به فکر ما هستند و برای آزادی آدم تلاش میکنند و من میتوانم بار دیگر به آغوش خانواده بازگردم. بخش دوم از این که همه نتوانستیم بیاییم، ناراحت هستم. هنوز کسانی آنجا در بند هستند و من آرزو میکنم که این سیاستمدارها همانطور که در مورد من سالهای سال تلاش کردند و من از آنها خیلی ممنون هستم، در رابطه با آنها هم بتوانند کمک کنند. الان باید تمرکز روی آنها باشد. من بالاخره هر چی بود بالاخره تمام شده و رفته و وارد فصل جدیدی در زندگی میشوم.»
او با قدردانی از کسانی که برای آزادیاش تلاش کردند گفت: »فکر میکنم مهمتر از هرچیز، امروز روز تشکر کردن است. دوست دارم از چند گروه و چند شخص تشکر کنم که نه فقط برای من که برای دیگران هم فعالیت کردند. در درجه اول از همسرم هاریکا تشکر میکنم که در این مدت، ما در خانواده و دوستان اسمش را گذاشتهایم «شیرزن». در این مدت دوندگی بسیاری کرد و گروه زیادی را متشکل کرد که بتوانند من را نجات بدهند. فرزندانم هم همین طور که دور او را گرفتند و رابطه خوبی دارند، بزرگ شدند، عاقل هستند و کمک میکنند و کمک کردهاند و طاقت آوردهاند. حتما از مادر و برادرم و دوستانم در ایران باید تشکر کنم که خیلی حمایت کردند و در همه موردی از کار مالی گرفته تا دردسرهایی که برایشان در زمینه پزشکی یا مالی داشتم به من کمک کردند.»
کامران قادری گفت: «میخواهم از دولت اتریش تشکر خیلی محکمی داشته باشم. آقای دکتر شالنبرگ وزیر خارجه اتریش، دکتر تیفنتال مدیرکل وزارت خارجه توانستند این مسئله را حل کنند و خیلی حرفهای عمل کردند. در همراهی بودند با وزارت خارجه بلژیک و سلطان هیثم در عمان. این یک پروژه اروپایی شد و مرکزیت آن در بروکسل انجام گرفت. من متوجه شدم که این افراد چقدر فعالیت کردند. دوستان ما در عمان که من نمیشناختم و در زندگی آنها را ندیده بودم ولی الان آنها را دوست خطاب میکنم. بسیار نگران اشخاصی هستند که در ایران زندانی هستند و میخواهند کمک کنند و تا حالا هم توانستهاند. هفته پیش یک بلژیکی را آزاد کردند. این هفته من و مسعود و یک آقایی از دانمارک رو آزاد کردند و به من گفتند ما همیشه حاضریم در موارد بشردوستانه کمک کنیم. وزیر خارجه بلژیک در بروکسل به پیشواز ما آمد. خیلی خوشحال بود و به موازات آن گفت ما تلاش خود را ادامه خواهیم داد و این امیدی است برای دیگران.»
این شهروند دوتابعیتی در مورد جزییات بازگشت از ایران گفت: «من با وزارت خارجه اتریش صحبت کردم. دکتر تیفنتال در این مسیر پرواز از بروکسل به وین همراه ما بود. او با وزیر خارجه بلژیک ساعت سه صبح به استقبال ما آمد و ساعاتی توانستم با او صحبت کنم و نکات مختلفی را باز کردیم. یکی از این نکات این که حداقل به کسانی که ایرانی هستند و در خارج از کشور زندگی میکنند، این طور نیست که همه را بگیرند. من هم این را میدانم. اگر قرار باشد همه را بگیرند که هیچکس ایران نمیرود. ولی همان تعداد معدودی را هم به هر بهانهای که میگیرند، این باعث میشود ایرانیها از بازگشت ترس داشته باشند. امنیت با حرف جور در نمیآید. امنیت با عمل پیش میآید. این چیزی بود که صحبت کردم و من در ایران تجربه کردم. بالطبع کشورهای اروپایی حتی وزارت خارجه اتریش هم در وبسایت خود ذکر کرده که گفته ایرانیهایی که باز میگردید، هیچ اشکالی ندارد که باز گردید ولی امکان کمک به شما کم است به ویژه اگر دوتابعیتی باشید، با گذرنامه ایرانی باز میگردید. از طرفی هم ایران فقط با گذرنامه ایرانی اجازه بازگشت میدهد و وقتی من میرفتم این طور نبود که من بتوانم روادید بگیرم. کسی که ایرانی است، در عمل باید با گذرنامه ایرانی بازگردد. یعنی یک وضعیت دوگانه است. از طرفی من مطمئنم این سرزمین متعلق به همه است و قطعا رفتن به ایران حالا ممکن است امروز نباشد، ولی در دراز مدت نمیتواند برای ایرانیان خارج از کشور مطرح نباشد و حتما هست. از طرفی هم این ترس هست این واهمه وجود دارد که ممکن است به آدم انگ بزنند. ممکن است کارهای دیگه انجام بشود. ولی راستش من هیچ وقت فکر نمیکردم این بلا سر من بیاید. من در زندان و در جایی که بودم، آدمهای زیادی را دیدم که یا کار نکردند و اگر هم کاری کردهاند، یک کلاغ چهل کلاغ شده و هنوز آنجا گرفتار هستند.»
روز جمعه، روز آزادی
وزیر امور خارجه اتریش روز جمعه ۱۲ خرداد با انتشار بیانیهای از آزادی کامران قادری و مسعود مصاحب، دو شهروند دوتابعیتی ایرانی-اتریشی زندانی در ایران، خبر داد.
به گفته الکساندر شالنبرگ، وزیر امور خارجه اتریش، کامران و مسعود پس از سالها حبس دشوار و طاقتفرسا از زندان آزاد شدند.
کامران قادری و مسعود مصاحب روز شنبه پس از ورود به اتریش در فرودگاه مورد استقبال الکساندر شالنبرگ قرار گرفتند.
وزیر امور خارجه اتریش در ادامه بیانیه خود با اشاره به مثمر ثمر واقع شدن «سالها تلاش دیپلماتیک» خود، از حجه لحبیب و سید بدر البوسعیدی، وزیران امور خارجه بلژیک و عمان، به دلیل «حمایت ارزشمندشان» قدردانی کرده است. او با اشاره به همکاری «نزدیک، محتاطانه، و صادقانه با شرکایمان» افزود: «پشتکار ما به ثمر نشسته است.»
شالنبرگ در پایان بیانیه خود ضمن قدردانی از همکارانش در وزارت امور خارجه اتریش و سفارت این کشور در تهران، نسبت به بازگشت این دو شهروند نزد خانوادههایشان ابراز شادمانی کرده است.
حجه لحبیب، وزیر امور خارجه بلژیک، نیز با انتشار بیانیهای از آزادی دو شهروند اتریشی و یک شهروند دانمارکی «به ناحق زندانی» در ایران خبر داد.
او با تاکید بر حمایت تزلزلناپذیر کشورش از آزادی شهروندان اروپایی که به طور خودسرانه بازداشت شدهاند، گفت حمایت از حقوق و آزادیهای بنیادین همچنان یکی از اولویتهای سیاست خارجی بلژیک خواهد بود.
ساعاتی بعد حجه لحبیب وزیر امور خارجه بلژیک با انتشار تصویری از زندانیان آزاد شده در توییتر نوشت: «سه تبعه اروپایی که در ایران بازداشت شده بودند، آزادی خود را بازیافتند و من به همراه نمایندگان اتریش و دانمارک از آنها در بلژیک استقبال کردم.»
او این لحظه را غمبار اما رضایتمندانه خواند و نوشت: «تعهد ما به همه کسانی که در زندان باقی ماندهاند، تزلزلناپذیر است.»
آزادی این سه شهروند اروپایی حدود سه هفته پس از آزادی دو شهروند فرانسوی و فرانسوی-ایرلندی دیگر به نامهای بنجامین بریر و برنارد فیلان انجام میشود.
همچنین جمعه گذشته دولتهای ایران و عمان با پادرمیانی پادشاهی عمان، اسدالله اسدی، دیپلمات محکوم به دستداشتن در اقدام تروریستی، را با اولیویه وندکستله، امدادگر بلژیکی، مبادله کردند.
کشورهای غربی زندانی شدن شهروندان خود از سوی جمهوری اسلامی را «گروگان گیری سیاسی» خوانده و بارها از جمهوری اسلامی خواستهاند به این رویه «ظالمانه» خود پایان دهد.
اما جمهوری اسلامی با رد این موضوع و بدون ارائه هیچ سند و مدرکی، همچنان به بازداشت و زندانیکردن شهروندان غربی و دوتابعیتی بنا به اتهاماتی همچون «جاسوسی» و «اقدام علیه امنیت ملی» ادامه میدهد.