یک مقام انجمن یوزپلنگ ایرانی با اعلام این که کمتر از ۴۰ یوزپلنگ در کل ایران وجود دارد، گفت اگر برای حفظ این گونه نادر جانوری فکری نشود، نمیتوان به بقای آن امید داشت.
به گزارش روزنامه شهروند چاپ تهران، عطیه تکتهرانی، مدیر بخش پژوهش انجمن یوزپلنگ ایرانی با اشاره به توله یوزی که در تصادف جادهای جان باخت، گفت که بر اساس تصاویر ثبتشده، آن یوزپلنگ جزو یوزهای نشانهگذاری شده منطقه توران نبوده، یعنی «هنوز یوزهای شناسایی نشدهای در محدوده توران و دیگر مناطق آزاد زندگی میکنند.»
این کارشناس حیات وحش با اذعان به این که «در تولهگیری و حفاظت از دنیا عقب هستیم»، حفظ گونههای نادر جانوری «در اسارت» را یکی از راههای مهم برای حفظ آنها دانست و گفت، در کل دنیا یک هزار و ۲۱۸ یوزپلنگ وجود دارد که «۸۸۰ فرد آن در اسارت زاده شدهاند.»
به گفته خانم تکتهرانی، برای بالا بردن تعداد یوزهای آسیایی (ایرانی) باید شرایط را برای جفتگیری نرهای زیستگاههای شمالی با مادههای زیستگاههای جنوبی فراهم کرد، چرا که «یوزپلنگ نر جنوبی در شرایط طبیعی شانسی برای انتقال ژن خود ندارد.»
همچنین به گفته مرتضی پورمیرزایی، رئیس انجمن یوزپلنگ ایرانی، زیستگاه یوزپلنگ در دشت و کوهپایهها است و به همین دلیل در معرض آسیب بیشتری است، چرا که این مناطق «توسعهپذیرتر» هستند.
او با تأکید بر این که آسیب دیدن این گونه جانوری از ۳۰ سال پیش شروع شده است، دلیل کاهش تدریجی زاد و ولد یوزپلنگها را از هم جدا افتادن زیستگاههای این گونه جانوری دانست.
پورمیرزایی، زادآوری یوزپلنگ ایرانی از سال ۹۵ متوقف شده و «تمام یوزپلنگهایی که در دوربینها ثبت شدهاند، تکراری بودهاند.»
او راهکار حفظ این گونه جانوری را تلاش برای جفتگیری «ژنهای سالم» با یکدیگر دانست و گفت: «در بلندمدت به دستکاری ژنتیکی نیاز داریم، هرچند که هنوز از این نقطه فاصله زیادی داریم.»