سازمان عفو بين‌الملل می گوید که دانشجویان و دانشگاهیان ایران در بیش از سه دهه گذشته، به دلیل ابراز عقیده و فعالیت هایشان، به طور مرتب مورد آزار و اذیت «سازمان یافته» حکومت قرار گرفته اند.
بنابر گزارش جديد این سازمان بین المللی مدافع حقوق بشر که روز دوشنبه منتشر شده است، حکومت ایران با بازداشت فعالان دانشجویی، محروم کردن دانشجویان و استادان دانشگاه از تحصیل و تدریس، سرکوبی بی رحمانه علیه جامعه دانشگاهی ایران براه انداخته است.
در این گزارش بطور مفصل به تاریخ سرکوب دانشجویان و دانشگاهیان از سال ۱۳۵۷ به این طرف، که با انقلاب فرهنگی سال ۱۳۵۹و تعطیلی دانشگاههای ایران و اخراج دانشجویان و دگراندیشان آغاز شد، پرداخته شده است.
عفو بین الملل با اشاره به طرح اسلامی کردن دانشگاهها، تفکیک جنسیتی و برخورد با تشکل ها و فعالان دانشجویی در دوره ۸ ساله ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد نوشته است، با وجود روی کار آمدن دولت جدید در ایران و بازگشت گروهی از فعالان دانشجویی محروم از تحصیل به دانشگاه ها، آزادی های آکادمیک در ایران همچنان با محدودیت روبرو است.
این گزارش می افزاید صدها دانشجو همچنان از تحصيل محروم هستند و بسياری نیز کماکان در زندان بسر می برند و حتی از زمان آغاز به کار دولت حسن روحانی، تعدادی دانشجوی دیگر هم بازداشت شده‌اند.
بهاره ديويس، پژوهشگر ايران در سازمان عفو بين‌الملل به بخش فارسی صدای آمریکا گفت، نقض آزادی های آکادمیک در ایران، بخشی از نقض گسترده آزادی بیان در ایران است.
به گفته خانم دیویس تحولات مثبتی در دولت آقای روحانی، از جمله بازگشت گروهی از دانشجویان ستاره دار به دانشگاه های ایران، صورت گرفته است، اما همچنان بسیاری از دانشجویان محروم از تحصیل، اجازه ورود به دانشگاه و تحصیل را ندارند و تعدادی از دانشجویان نیز کماکان در زندان های مختلف ایران زندانی هستند.
در گزارش اخیر سازمان عفو بين‌الملل به تبعيض گسترده عليه اقليت‌های مذهبی بویژه بهائیان، که بخاطر اعتقاداتشان از تحصیل در دانشگاه های ایران محروم هستند، نیز اشاره شده است.
به گفته عفو بین الملل این گزارش در پی گفتگو با بیش از ۵۰ فعال دانشجویی ایران، که اطلاعات دست اولی در اختیار این سازمان قرار داده اند، بدست آمده است .
