با وجود بحران آب در ایران و هشدار در مورد کوچ اجباری میلیون‌ها نفر به دلیل کم‌آبی، رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق تعاون مدعی شد که ایران توان تولید مواد غذایی برای «بیش از ۳۰۰ میلیون نفر» دارد. اظهاراتی که به گفته نیک‌آهنگ کوثر، کارشناس حوزه آب، بیانگر این است که «مدیران فهمی از شرایط ندارند.»
ارسلان قاسمی، رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق تعاون در گفت‌وگویی با ایلنا که روز چهارشنبه ۱۰ فروردین منتشر شد، خواهان تجدیدنظر در سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری در بخش کشاورزی شد و با اشاره به ضایعات ۳۵ درصدی محصولات کشاورزی در کشور گفت برای کاهش این ضایعات باید «فکر اساسی» کرد.
او با بیان این که «ایران قابلیت تولید مواد غذایی برای ۳۰۰ میلیون نفر را دارد»، عنوان کرد که محصولات کشاورزی کشور به طور «رسمی و غیررسمی» به کشورهای همسایه صادر می‌شود.
نیک‌آهنگ کوثر، روزنامه‌نگار و پژوهشگر حوزه آب در گفت‌وگو با بخش فارسی صدای آمریکا با اشاره به تأثیر تغییرات اقلیمی و تحولات در گذر زمان از جمله افزایش جمعیت تأکید کرد که نسبت آب به هر شهروند در مقایسه با ۱۰۰ سال پیش «یک سیزدهم» شده است.
این پژوهشگر حوزه آب با هشدار نسبت به «بروز اعتراض‌های عمومی و حتی خشونت‌هایی که نمی‌توان از آن جلوگیری کرد»، گفت: این که «۳۵ درصد منابع آب ما به خاطر ضایعات کشاورزی هدر می‌رود، نشان می‌دهد مدیران فهمی از شرایط ندارند و یا اگر هم دارند به خاطر ایدئولوژی حاکم نمی‌خواهند راجع به این قضیه اقدام منطقی انجام بدهند و می‌خواهند اگر آبی هم صرفه‌جویی می‌شود باز تولید بیشتر کنند بنا بر صحبت‌هایی که آیت‌الله خامنه‌ای در نوروز امسال کرده است.»
سیاست افزایش جمعیت که در قالب قانون جوانی جمعیت دنبال می‌شود، یکی از خواسته‌های رهبر جمهوری اسلامی ایران است.
پیش از این مصطفی فدایی‌فرد، رئیس پیشین کمیته تخصصی ارزیابی سیلاب کمیته ملی سدهای بزرگ ایران گفته است: جمعیت ایران در سال ۱۴۲۰ «حدود یک‌صد میلیون نفر» پیش‌بینی می‌شود و میزان آب مورد نیاز شهری و کشاورزی برای این جمعیت، «بیش از کل آب تجدیدپذیر در یک دوره نرمال خواهد بود» و به دست آمدن «آب تجدیدشونده» امکان‌پذیر نخواهد بود.
همچنین پیش‌تر کارشناسان درباره فرونشست ۱۸ استان در ایران هشدار داده‌اند و اینتل‌لب موسسه تحقیقاتی بین‌المللی در زمینه مشاوره اطلاعات، فرونشست زمین در تهران را که در برخی نقاط به سالانه ۲۵ سانتیمتر می‌رسد، یک «بمب ساعتی خاموش» توصیف کرده که جمعیت ۱۳ میلیونی و زیرساخت‌های پایتخت ایران را تهدید می‌کند.
در تابستان و پاییز سال ۱۴۰۰ دو اعتراض عمومی چندروزه مرتبط با بحران آب در استان‌های خوزستان و اصفهان شکل گرفت و به استان‌های دیگر نیز کشیده شد که سرکوب آن به کشته و زخمی و بازداشت شدن تعداد قابل توجهی از معترضان منجر شد.
