پیامدهای سفر هفته گذشته خانم نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان، همچنان طنینانداز است. پکن هفتهها علیه این سفر و اینکه به رابطه دوسویه لطمه میزند، هشدار داد، و در واشنگتن، سیاستمداران و کارشناسان، به بحث درباره فواید و مضرات آن پرداختند.
به مناسبت این سفر، یکی از سردبیران بخش مقالات روزنامه نیویورک تایمز، روز چهارشنبه ۱۰ اوت، ۱۹ مردادماه، در مقالهای به تشریح دلیل انتشار مقالهای از یک نویسنده چینی در باره تغییر افکار عمومی چین نسبت به آمریکا پرداخته است.
یارا بیومی، سردبیر امور جهان و امنیت ملی در بخش مقالات روزنامه نیویورک تایمز، مینویسد خانم پلوسی کمتر از ۲۴ ساعت در جزیره تایوان سپری کرد، اما سفر او، ابراز حمایتی نمادین و بزرگ نسبت به تایوان بود که به واکنش خشمگین چین منجر شد، زیرا چین این جزیره خودمختار را بخشی از خاک خود میداند. چین رزمایشهای نظامی با گلولههای رزمی برگزار کرد، همکاری با آمریکا در چندین رشته مختلف را معلق ساخت و وزیرخارجه چین از گردهمائی دیپلماتیکی که آمریکا ترتیب داده بود، خارج شد.
ویراستار بخش مقالات نیویورک تایمز یادآور میشود که حتی پیش از سفر خانم پلوسی، روابط چین و ایالات متحده به سرعت رو به افول بود. در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، اختلافهای درازمدتی بر سر کارنامه حقوق بشری چین و سیاستهای بازرگانی آن کشور، فوران کرد. ترامپ جنگ تعرفهها را آغاز کرد و همهگیری کرونا را تقصیر چین انداخت. اما روابط دو کشور در دوران جو بایدن بهبود نیافته.
حمایت چین از روسیه در جنگ علیه اوکراین، واشنگتن را آزرد، و بر ناراحتیهای قبلی از تلاشهای تهاجمی چین برای اعمال نفوذ در نقاط مختلف جهان، جاسوسی چین، و رزمایشهای آن در آبهای دریای جنوب چین، افزود و ناراحتی از سرکوب بیامان نارضائی در هنگکنگ، و فاجعه انسانی که در شینجیانگ تداوم دارد، سرجای خود بودند.
سردبیر بخش مقالات نیویورک تایمز مینویسد این روزنامه مطالب متعددی از چندین نویسنده منتشر کرد که در باره راههای مقابله موثر آمریکا با چین بحث میکنند، اما در کنار آنها، مطلبی از نویسنده چینی «وانگ ون»، عضو حزب کمونیست چین، هم به چاپ رسانده. وانگ که یک اندیشکده چینی را اداره میکند، پیشتر سردبیر بخش مقالات روزنامه «گلوبال تایمز» بود، که بازوی انگلیسیزبان نشریه «روزانه مردم»، ارگان حزب کمونیست چین است.
وانگ در مقالهای که به عنوان نویسنده میهمان در نیویورک تایمز چاپ کرده، نظری را مطرح میکند که به ندرت در آمریکا مورد توجه قرار میگیرد. او مینویسد در دهه ۱۹۹۰ بسیاری از چینیها با تحسین به آمریکا مینگریستند اما در طول سالها، با بیشتر نمایان شدن بخش ناکارآمد آمریکا، نظر چینیها نسبت به آمریکا دارد تغییر میکند.
وانگ نوشته است که خود او و بسیاری دیگر از چینیها، بعد از سالها نظاره جنگهای خارجی آمریکا و سیاستهای بیمسئولیت اقتصادی، و حزبیگری ویرانگر، دیگر آمریکا را چراغ درخشان راهنما، نمیبینند.
سردبیر بخش مقالات نیویورک تایمز مینویسد شاید بسیاری با نظر آقای وانگ مخالف باشند اما دو ابرقدرت جهانی باید راه آشتی و تفاهم در پیش بگیرند و درک مشترک، نخستین گام در این راه است.