پمپئی، پیش از فوران ویرانگر کوه آتشفشان وزوویوس (وزوو) در سال ۷۹ میلادی، شهری پر رونق با جمعیتی بالغ بر ۲۰ هزار نفر بود.
به گزارش «دیلی‌میل»، اکنون دانشمندان با تعیین توالی ژنوم مردی که ۱۹۰۰ سال پیش زیر خاکستر آتشفشان مدفون شد، نگاهی عمیق‌تر بر زندگی قربانیان این شهر باستانی رومی انداخته‌اند.
پژوهشگران دانشگاه کپنهاگ دانمارک می‌گویند، این مرد هنگام مرگ بین ۳۰ تا ۳۵ سال سن داشته و احتمالاً پیش از مرگش از بیماری سل رنج می‌برده است.
بقایای فرد دیگر به نظر می‌آید که متعلق به یک زن باشد که هنگام مرگ بیش از ۵۰ سال سن و نزدیک به یک ۱۵۰ سانتیمتر (یک متر و نیم) قد داشته است.
تیم پژوهشی دی‌ان‌ای باستانی را از هر دو فرد استخراج کردند، اما تنها توانستند ژنوم کامل را از بقایای استخوان‌های مرد به دست آوردند.
با مقایسه ژنوم این مرد با دی‌ان‌ای بقایای ۱۰۳۰ فرد باستانی دیگر و ۴۷۱ فرد مدرن از اوراسیای غربی، محققان تصویری از زندگی او را ترسیم کرده‌اند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که این مرد بیشترین شباهت‌ها را با مردمان مدرن ایتالیای مرکزی و سایر افرادی که در دوران امپراتوری روم در ایتالیا زندگی می‌کردند، داشته است.
هرچند، این تیم همچنین دریافته است که دی‌ان‌ای میتوکندریایی و کروموزوم «ایگرگ» Y این مرد دارای ویژگی‌های ژنیتیکی است که در مردمان جزیره ساردینیا یافت می‌شود.
بازیابی دی‌ان‌ای باستانی اغلب می‌تواند مشکل باشد، زیرا عوامل محیطی مانند اکسیژن هوا می توانند دی‌ان‌ای را تجزیه کنند.
ولی محققان پیشنهاد می‌کنند که در این یک مورد خاص، ممکن است ابری از خاکستر و گدازه آتشفشان، در واقع به حفظ دی‌ان‌ای مرد کمک کرده باشد.
