سناتور دیک دوربن، قانونگذار دموکرات از ایالت ایلینوی و رئیس کمیته قضایی سنای ایالات متحده در یادداشتی در روزنامه «یو اس ای تودی» نوشته است آمریکا و متحدانش در ناتو، در پایان طولانی ترین جنگ ما در تاریخ، پس از آن که ماموریت اصلی مان را فراموش کردیم، افغانستان را ترک می کنند.
سناتور دوربن می گوید بزرگترین امپراتوری های جهان جسورانه افغانستان را فتح و سرانجام با شکست آن جا را ترک کردند.
امپراتوری بریتانیا در ۱۸۴۲ با خروج خونین کابل روبرو شد.
اتحاد شوروی بی توجه به تجربه بریتانیا وقتی کوشید یک دست نشانده را به رهبری افغانستان بگمارد به همان سرنوشت دچار شد. در دهه ۹۰ میلادی، جنگ سالاران با دسترسی به موشک های استینگر روس ها را به زانو درآوردند.
اکنون ما در پی از دست دادن بیش از دو هزار آمریکایی دلیر و صرف دو هزار میلیارد دلار یک دولت شکننده و فاسد و طالبان شورشی را به جای می گذاریم.
وقتی کنگره در سال ۲۰۰۲ به پرزیدنت بوش مجوز اشغال افغانستان را داد، هنوز زخم های یازدهم سپتامبر تازه و ماموریت روشن بود: یافتن و نابودی اسامه بن لادن و القاعده.
ورود به جنگ به مراتب ساده تر از خروج از آن است.
اگر چه ما جامعه افغانستان را با رفتار مساوی با زنان آشنا کردیم و به بعضی بی رحمی های افراطیون پایان دادیم، اما می دانستیم که این دستاوردی موقت است. گسترش کنترل طالبان بر افغانستان با وجود حضور ما و کار بر روی نیروی امنیتی افغانستان ادامه داشت.
چند سال پیش از ژنرال جیم متیس پرسیدم چرا به این حماقت ادامه می دهیم. پاسخ او ساده بود: «اگر این جا را ترک کنیم، اوضاع بدتر خواهد شد.»
پرزیدنت بایدن اعلام کرده است که تا سپتامبر به حضور ما در افغانستان پایان خواهد داد.
برای من تاسف آور است که هنوز نسخه هایی از القاعده وجود دارند که برای شکست شان ممکن است به طالبان نیاز داشته باشیم. به ما گفته شده که ایالات متحده به حمایت از ۳۰۰ هزار نیروی امنیتی افغانستان ادامه خواهد داد، اما دشوار می توان این وعده را با هر گونه رابطه کاری با دشمن آن ها آشتی داد.
بعضی به تقسیم مناطق و قدرت درون افغانستان و سطحی از ثبات امید بسته اند. من تردید دارم و تاریخ افغانستان این را به ما نشان داده است که هیچ نیروی خارجی یا نیابتی دوام نخواهد آورد.
ما مدیون آن هایی هستیم که زندگی شان را برای آمریکا و ناتو به خطر انداختند و لازم است به آن ها کمک کنیم سرپناهی امن پیدا کنند و به آن ها پیشنهاد قبول پناهندگی بدهیم. آینده زنان افغانستان باید بالاترین اولویت ما در هر رابطه ای بین دو کشور در آینده باشد.
بیش از ۴۳ هزار غیرنظامی افغان از سال ۲۰۰۱ تا کنون کشته شده اند.
ما مانند دیگر قدرت های بزرگ در تاریخ هزینه سنگینی پرداختیم.
پرزیدنت بایدن خردمندانه تصمیم گرفته است که ما به اندازه کافی هزینه داده ایم و من با او موافق هستم.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
در همین مورد، یک دیدگاه دیگر را نیز بخوانید:
