هشتادویکمین جشنواره فیلم ونیز در ایتالیا روز شنبه ۱۷ شهریور با اهدای جوایز به چهره‌ها و آثار برتر در شاخه‌های مختلف به پایان رسید.
فیلم «شاهد» ساخته نادر ساعی‌ور، سینماگر ایرانی در بخش «افق‌های گسترش‌یافته» موفق به دریافت جایزه «منتخب تماشاگران» شد. او در مراسم پایانی جشنواره جایزه خود را به «زنان شجاع ایران» و جعفر پناهی تقدیم کرد.
این فیلم با بازی مریم بوبانی، هانا کامکار، و غزل شجاعی بدون رعایت قوانین حجاب اجباری در ایران ساخته شده است و اثری در چهارچوب سینمای مستقل یا زیرزمینی محسوب می‌شود.
فیلم «شاهد» سومین ساخته نادر ساعی‌ور و محصول ایران، آلمان، و اتریش است. او که سابقه همکاری با جعفر پناهی را در کارنامه حرفه‌ای خود دارد، فیلم‌نامه شاهد را به‌صورت مشترک یا این سینماگر سرشناس ایرانی نوشته است.
در این فیلم که محصول دوران جنبش «زن زندگی آزادی» است، یک استاد رقص بازنشسته به نام ترلان ادعا می‌کند که دوستشُ رعنا به دست شوهر خشن و بانفوذش که از مقامات حکومتی است، به قتل رسیده است.
پلیس حاضر به تحقیق درباره ماجرا نیست، ولی ترلان با بازی مریم بوبانی به رغم تمامی چالش‌ها تسلیم نمی‌شود.
نادر ساعی‌ور در متنی که در وب‌سایت جشنواره فیلم ونیز منتشر شده است، درباره فیلم خود می‌گوید: «شاهد، بازتابی از وضعیت کنونی جامعه ایران است که نشان می‌دهد چگونه حکومت کشور را اداره می‌کند، و مردم چگونه، حتی به قیمت به خطر انداختن کرامت خود، باید از قوانین اطاعت کنند.»
او می‌افزاید که «این داستان نشان می‌دهد که در مواجهه با یک رژیم سرکوبگر، مردمی که برای حفظ کرامت و انسانیت خود تلاش می‌کنند، در شرایطی که حقیقت باید پنهان بماند، حذف می‌شوند.»
نادر ساعی‌ور، سینماگر ایرانی
نادر ساعی‌ور می‌گوید: «آنتاگونیست این داستان یک شهروند عادی است که با دولت‌های خارجی برای دور زدن تحریم‌های اقتصادی از طرف رژیم ایران معامله می کند. بنابراین هر جنایتی که این افراد مرتکب می‌شوند، توسط حکومت پنهان یا نادیده گرفته می‌شود.»
او می‌افزاید: «تا زمانی که این افراد به واسطه‌گری ادامه می‌دهند، برای رژیم مهم هستند. شاهد در چهارچوب یک داستان شخصی نگاهی به این وضعیت در ایران انداخته است. ارتکاب قتل توسط یکی از این واسطه‌ها باید سرپوش گذاشته شود، اما شاهد است و این شاهد در برابر فشار و ترس سیاسی، آبروی خود را نمی‌فروشد.»
هشتاد و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در شرایطی از چهارشنبه هفتم شهریور در ایتالیا افتتاح شد که در بخش اصلی رقابتی این رویداد سینمایی، هیچ فیلم ایرانی حضور ندارد.
این روندی است که از هنگام اعتراضات سراسری اخیر در ایران ادامه دارد و جشنواره‌های معتبر جهانی پذیرای آثار حکومتی سینمای ایران نیستند.