نخستین جشنواره فیلم «زن زندگی آزادی» با الهام از جنبش مهسا «ژینا» امینی و اعتراضات سراسری اخیر در ایران، از روز ۲۶ شهریور به مدت ۶ روز در چند شهر آمریکا، کانادا، اروپا، و استرالیا برگزار خواهد شد.
این جشنواره توسط «کانون هنرمندان ایرانی فیلم و تأتر برون‌مرز» با هدف حمایت از سینماگران مستقل و نمایش آثاری با محوریت مبارزات زنان و اقلیت‌ها برگزار می‌شود.
شبنم فرشادجو، بازیگر، از اعضای کانون، و سخنگوی جشنواره «زن زندگی آزادی»، به صدای آمریکا می‌گوید: «جشنواره از اول تیر ماه ۱۴۰۳ رسما کار خود را آغاز کرد و تا پایان مهلت ارسال فیلم در تاریخ ۱۰ مرداد بیش از ۲۵۰۰ فیلم برای جشنواره فرستاده شد.»
او در ادامه می‌افزاید که از میان آثار دریافت شده از کشورهای مختلف از جمله ایران، ۲۸ فیلم در چهار بخش سینمای مستند، داستانی، تجربی، و نقاشی متحرک، انتخاب و توسط هیئت داوران مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
ماری کمرون (سینماگر استرالیایی)، مریم کشاورز، مریم پالیزبان، پویا محسنی، اشکان خطیبی، و پگاه آهنگرانی، اعضای هیئت داوران نخستین جشنواره فیلم «زن زندگی آزادی» به ریاست مرجان ساتراپی هستند.
به گفته شبنم فرشادجو، آثار منتخب هیئت داوران علاوه بر دریافت دیپلم افتخار و جایزه نقدی، از دوشنبه ۲۶ شهریور (۱۶ سپتامبر)، سالگرد جنبش «زن زندگی آزادی»، به مدت شش روز در شهرهای شیکاگو، آمریکا، اتاوا، کانادا، استکهلم، سوئد، و بریزبن، استرالیا، اکران خواهند شد.
حسین خندان، سینماگر، از اعضای کانون، و مدیر جشنواره «زن زندگی آزادی»، به صدای آمریکا می‌گوید با توجه به اینکه کانون «هنرمندان ایرانی فیلم و تأتر برون‌مرز» در بستر جنبش انقلابی «زن زندگی آزادی» شکل گرفت، طبیعی بود که محور اصلی این جشنواره نیز براساس گرامی‌داشت اهداف مترفی این جنبش انقلابی باشد.
او درباره چینش هیئت داوران می‌گوید: «سعی کردیم علاوه بر جهانی بودن و سرشناس بودن آنها، از کسانی دعوت کنیم که در جریان جنبش زن، زندگی، آزادی، بسیار فعال بودند. مرجان ساتراپی، سرشناس‌ترین چهره است که ریاست هیئت داوران را بر نیز عهده دارد. او علاوه بر انتشار کتابی درباره زن، زندگی، آزادی، بسیار به این جریان ایمان دارد، تا آنجا که معتقد است این جنبش مهم‌تر و با ارزش‌تر از انقلاب مشروطه است.»
شبنم فرشادجو تأکید می‌کند که تمامی اعضای کانون، دست‌اندرکاران، و هئیت داوران، بدون هیچ درخواستی و کاملا داوطلبانه در برگزاری این جشنواره مشارکت دارند و این بسیار «ارزشمند» است.
او در ادامه با اشاره به چالش‌های گوناگون برگزاری چنین جشنواره‌ای، می‌گوید که زنان ایرانی و مبارزات آنها الهام‌بخش آغاز این حرکت بزرگ فرهنگی و هنری بود، و کانون امیدوار است که در سال‌های آینده جشنواره «زن زندگی آزادی» را گسترش دهد.
به گفته خانم فرشادجو، این جشنواره، اقدامی مهم و تأثیرگذار است، و فرصت استثنایی را در اختیار سینماگران قرار می‌دهد تا صدای خود را به گوش جهانیان برسانند.
او با اشاره به اینکه جشنواره روزنه‌ای برای کسانی است که در ایران حق نفس کشیدن ندارند، اکران آثار سینماگران مستقل و غیرحکومتی را موفقیت بزرگی برای «کانون هنرمندان ایرانی فیلم و تأتر برون‌مرز» توصیف می‌کند.
به گفته شبنم فرشادجو، این جشنواره به سینماگران در داخل ایران امید و انگیزه می‌دهد که زحمات و هنر آنها بدون نگرانی از محدودیت‌ها و سانسور حکومتی اکران می‌شود و احتمالا فرصت‌ها و موقعیت‌های بیشتری در اختیارشان قرار می‌گیرد.
او با اشاره به برنامه‌های دیگر کانون مانند کارگاه‌های آموزشی، تبادل اطلاعات، یا آشنایی و همکاری هنرمندان ایرانی، از برگزاری جشنواره تأتر در آینده نزدیک خبر داد، و از هنرمندان خواست تا به «کانون هنرمندان ایرانی فیلم و تأتر برون‌مرز» بپیوندند و در برنامه‌های فرهنگی و هنری آن مشارکت داشته باشند.
