درپی اعلام آمادگی سوریه برای ملاقات با رهبران اپوزیسیون سوریه در مسکو، روسیه از اپوزیسیون سوریه برای گفت و گو با مقام های دولت بشار اسد در مسکو، دعوت به عمل آورد.
وزارت خارجه سوريه، روز شنبه ۶ دی‌ماه (۲۸ دسامبر) اعلام کرد برای يافتن راه‌حل بحران آماده شرکت در «جلسه‌ای مقدماتی و مشاوره‌ای» در روسیه است.
وزارت امور خارجه روسیه گفت، نشست بین حکومت سوریه و اپوزيسيون «غيررسمی» خواهد بود و انتظار می‌رود در اواخر ماه ژانویه صورت گيرد.
هادی البَحرا، رئیس کنونی ائتلاف ملی سوریه، و دو رهبر سابق این ائتلاف، در میان ۲۸ تن از رهبران سوری مخالف بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه، هستند که مسکو می خواهد آنان را بر سر میز مذاکره گرد آورد. ائتلاف ملی سوریه هنوز پاسخی به این دعوت نداده است.
کنفرانس مجمع عمومی ائتلاف ملی سوریه از روز جمعه، به مدت ۳ روز، در استانبول ترکیه برگزار می شود تا رئیس جدید این اپوزیسیون سوری خارج از کشور را انتخاب کند. دعوت مسکو نیز به احتمال زیاد یکی از موضوع هایی خواهد بود که در این اجلاس مطرح خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری اسوشیتد پرس، مسکو از برخی مخالفان داخلی سوریه نیز دعوت کرده است. دولت اسد گفته حاضر است تنها در جلسه ای مقدماتی درمسکو شرکت کند و می خواهد کنفرانس مذاکره در سوریه برگزار شود.
نماینده سازمان ملل برای رسیدگی به بحران سوریه نیز قرار است در نشست مسکو شرکت داشته باشد، اما آمریکا یا هیچ کشور غربی دیگری در آن حضور نخواهند داشت.
گفته می شود تشکیل دولت انتقالی یکی از موضوع هایی ست که روسیه می خواهد در نشست مطرح شود. روسیه می خواهد در مرحله اول، گروه های اپوزیسیون را، چه در خارج و چه در داخل کشور، بر سر میز گفت وگو آورد و در مرحله بعد، مقام های دولتی سوریه به آنان بپیوندند.
تلاش‌های دیپلماتیکی که در اوایل سال ۲۰۱۴ برای پایان دادن به بحران انجام گرفت، از جمله دو دور مذاکرات صلح با میانجی گری سازمان ملل متحد، با پیشرفت کمی روبرو شد.
درگیری های سوریه از ماه مارس ۲۰۱۱ با اعتراض های صلح‌آمیز به رئیس‌جمهوری، بشار اسد، آغاز شد. اما اين اعتراض ها به سرعت به ورطه جنگی داخلی درغلتيد به طوری‌که تاکنون تقريبا ۲۰۰هزار نفر در آن جان باخته‌اند.
سازمان ملل متحد در ماه دسامبر ۲۰۱۴ اعلام کرد ۱۲ ميليون و ۲۰۰ هزار نفر اکنون به کمک‌های انسانی نياز دارند. از اين تعداد ۷ ميليون و ۶۰۰ هزار نفر در داخل کشور و تقريبا ۴ ميليون نفر در کشورهای ترکيه، لبنان، اردن، عراق و مصر آواره‌اند.