خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران در گزارشی مدعی شد «اخبار مربوط به وخامت حال جسمی» واقعیت ندارد و ضمن «تکذیب» آن نوشت، او مشکل خاصی ندارد.» با اینحال این خبرگزاری واکنشی به گزارش‌ها درباره شکنجه او نداد.
خبرگزاری میزان به نقل از مقامات زندان نوشت: پیگیری‌های این رسانه از سازمان زندان‌ها نشان می‌دهد ادعا‌ها... در رابطه با وضعیت سلامت مهوش ثابت منطبق با واقعیت نبوده و مطالعه پرونده پزشکی او حکایت از آن دارد که نام‌برده چندین بار برای معاینه به مراکز درمانی خارج از زندان اعزام شده است.
در حالی خبرگزاری قوه قضائیه «وخامت حال» مهوش ثابت را تکذیب کرد که در هفته‌های اخیر بیشتر گزارش‌ها درباره شکنجه مدتی پیش او بود. اتفاقا خانم ثابت به تازگی در همایش نجات ایران که به صورت مجازی برگزار شد، از داخل زندان با یکی دیگر از شهروندان بهایی پیام مشترکی ارسال کرد.
در روزهای اخیر، رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران با انتشار پیامی در حساب کاربری خود در توییتر به گزارش‌های چند هفته پیش درباره شکنجه مهوش ثابت، شهروند بهایی زندانی در ایران واکنش نشان داد و انتقاد کرد. او در این پیام گفت: «از گزارش‌هایی مبنی بر شکستن کاسه زانوی مهوش ثابت توسط مقامات زندان اوین وحشت‌زده شدم.»
آقای مالی افزود: «هیچ شخصی را نباید به خاطر اعتقادات مذهبی خود زندانی کرد، چه رسد به این که چنین شکنجه شود. رژیم ایران باید فوراً مهوش را همراه با تمام زندانیان عقیدتی آزاد کند.»
مهوش ثابت از مدیران سابق جامعه بهائیان ایران است. او روز ۹ مرداد سال گذشته بازداشت شد و دادگاه انقلاب اسلامی دوباره او را به ۱۰ سال زندان محکوم کرد. خانم ثابت پیش از این نیز ده سال زندانی بود و در ۲۷ شهریور ۱۳۹۶ با پایان محکومیتش، از زندان آزاد شد.
فروردین ماه، فائزه هاشمی دختر اکبر هاشمی رفسنجانی پیش از بازگشت به زندان، در یک فایل صوتی جزئیاتی از شکنجه مهوش ثابت، شهروند بهائی زندانی فاش کرد. در این فایل صوتی که توسط «ایران وایر» منتشر شد، فائزه هاشمی به گفتگوهایش با مهوش ثابت شهروند بهائی زندانی اشاره می‌کند و می‌گوید بازجو در حین بازجویی به صندلی او که رو به دیوار بوده ضربه می‌زده و زانوهای این زندانی به دیوار می‌خورده و پس از عکسبرداری در زندان مشخص شده زانوهایش شکستگی دارد.
پیشتر، حسین احمدی‌نیاز وکیل دادگستری هم به صدای آمریکا گفته بود، شکنجه مهوش ثابت، یک نمونه از رویه همیشگی جمهوری اسلامی است.
جمهوری اسلامی ایران آیین بهایی را به رسمیت نمی‌شناسد و با پیروان این آئین برخورد می‌کند. از انقلاب تاکنون برخی از فعالان بهایی اعدام شده و بسیاری نیز بازداشت و زندانی شده‌اند.
نهادهای حقوق بشری بازداشت گسترده و احکام سنگین علیه شهروندان بهایی توسط حکومت جمهوری اسلامی را «نقض سیستماتیک حقوق بشر» می‌دانند.