درخواست برای آزادی فعالان محیط زیست زندانی در ایران در آستانه آغاز کنفرانس اقلیمی گلاسگو

کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، طی روزهای گذشته و در آستانه برگزاری کنفرانس اقلیمی گلاسگو در نامه‌ای به هون الوک شارما، رئیس این کنفرانس و ارسال رونوشتی از آن به گرتا تونبرگ، فعال شناخته شده محیط زیست و دولت‌های شرکت کننده در این کنفرانس، خواستار فشار دولت‌ها به جمهوری اسلامی برای آزادی فعالان محیط زیست زندانی شد.

در این نامه که نسخه‌ای از آن نیز به صدای آمریکا ارسال شده است، از مردم سرتاسر دنیا خواسته شده تا با ارسال پیامی به کنفرانس اقلیمی گلاسگو و همچنین دولت‌های خود، صدای فعالان محیط زیست زندانی را به گوش جهانیان برسانند و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط آنها شوند.

شیوا محبوبی: جمهوری اسلامی آگاه‌گری فعالان محیط زیست را تبلیغ علیه خود می‌داند

شیوا محبوبی، سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، با اشاره به اهمیت ارسال این نامه به این کنفرانس و دولت‌های شرکت کننده در آن به صدای آمریکا گفت، هدف از ارسال این نامه اطلاع‌رسانی درباره شکنجه و زندانی شدن فعالان محیط زیست در ایران به دولت‌ها و سازمان ملل است تا به مقامات جمهوری اسلامی فشار وارد کنند که «اذیت و آزار» خانواده‌های این فعالان را پایان دهند و فعالان محیط زیست زندانی را آزاد کند.

خانم محبوبی سودآوری دولت‌‌ها را دلیل اصلی بحران محیط زیستی و دگرگونی اقلیمی اعلام کرد و افزود، جمهوری اسلامی اقدام به آگاه‌گری فعالان محیط زیست را تبلیغ علیه خود به حساب می‌آورد و برای جلوگیری از افشای «اختلاس‌ها و سودآوری» دولت، نه تنها از این فعالان حمایت نمی‌کند بلکه آنها را مخالف خود به‌حساب می‌آورد.

کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی در این نامه با اشاره به صدور احکام طولانی مدت زندان برای ۸ فعال محیط زیست زندانی در ایران نوشت: «در حالی که مسایل مهم مربوط به تغییرات اقلیمی در این کنفرانس مورد بحث قرار می‌گیرد و نمایندگان رژیم اسلامی نیز به این کنفرانس نیز دعوت شده‌اند، فعالان محیط زیست را که در رابطه با تاثیر تغییرات اقلیمی بر ایران آگاهگری می‌کنند را دستگیر و شکنجه می‌کنند.»

سخنگوی این کمیته با اشاره به محکومیت این فعالان افزود، باید با گره زدن مسئله فعالان محیط زیست زندانی به اعتراضاتی که در حال حاضر در کشورهای مختلف برای محیط زیست و تغییرات اقلیمی برگزاری می‌شود، موقعیت این فعالان در ایران و مسئله آزادی آنها را برجسته کرد.

اواخر بهمن ماه سال ۹۸ پس از گذشت بیش از دوسال از بازداشت موقت هومن جوکار، سام رجبی، سپیده کاشانی و امیرحسین خالقی حمیدی، طاهر قدیریان، عبدالرضا کوهپایه، مراد طاهباز و نیلوفر بیانی، هشت فعال محیط زیست در ایران، غلامحسین اسماعیلی سخنگوی قوه قضائیه از صدور مجموعا ۵۸ سال حکم زندان برای این فعالان محیط زیست خبر داد و اتهام برخی از آنها را «همکاری با آمریکا» و برخی دیگر را «جاسوسی» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت» اعلام کرد.

پس از انتشار خبر محکومیت این فعالان، نیلوفر بیانی در نامه‌ای به چند مقام جمهوری اسلامی از «شدیدترین شکنجه‌های روحی و روانی، تهدید به شکنجه فیزیکی و تهدیدهای جنسی» گفت، نامه‌ای که واکنش های بسیاری را در شبکه های اجتماعی به همراه داشته است.

بیست و ششمین کنفرانس تغییرات اقلیمی در حالی قرار است از روز یکشنبه ۹ آبان ماه تا روز جمعه ۲۱ آبان‌ماه، در شهر گلاسگوی اسکاتلند برگزار شود که ابرهیم رئیسی، رئیس جمهوری ایران با وجود دعوت به این کنفرانس در آن شرکت نخواهد کرد.

پیشتر صدای آمریکا به نقل از روزنامه تایمز لندن از درخواست یک نماینده سابق مجلس اسکاتلند و خانواده چند زندانی اعدام شده توسط جمهوری اسلامی به پلیس اسکاتلند مبنی بر دستور بازداشت ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری اسلامی ایران را به محض حضور در «نشست تغییرات اقلیمی گلاسگو» خبر داده بود.

در طول‌ سال‌های گذشته آتش‌سوزی جنگل‌ها، بی آبی، برداشت بی‌رویه از سفره‌های آب زیرزمینی، فرونشست زمین و مشکلات مرتبط با پوشش گیاهی در برخی از استان‌های ایران از جمله مواردی بوده که کنشگران مدنی و زیست محیطی، چه در داخل و چه در خارج از ایران، نسبت به آنها هشدار می‌دهند، مواردی که به نظر می‌رسد هیچگونه اقدام جدی در این رابطه از سوی مقامات جمهوری اسلامی صورت نگرفته و کماکان وضعیت زیست محیطی ایرانی بحرانی و نامساعد است.