هفتهنامه نیویورکر روز یکشنبه مقالهای به قلم رابین رایت، روزنامهنگار کهنهکار و برجسته خود، منتشر کرده که در آن از اعتراضات جاری در ایران به عنوان «یکی از برجستهترین انقلابها در تاریخ مدرن» نام برده است.
او در ادامه با اشاره به حمایت گسترده افکار عمومی جهان از ایرانیان معترض میگوید: «شاید این اولین بار در تاریخ است که زنان هم جرقه و هم موتور» یک ضدانقلاب هستند.
نویسنده در ادامه به نقل از دانیل الدستاین، استاد علوم سیاسی و متخصص انقلابها در دانشگاه استانفورد، مینویسد: «نقشی که زنان ایرانی اکنون ایفا میکنند، به نظر میرسد بیسابقه باشد.» او همچنین به نقل از خانم آن اودانل، استاد تاریخ روسیه در دانشگاه نیویورک، مینویسد: «این تنها یک قیام با مشارکت زنان نیست، قیامی است درباره زنان و آزادی زنان، و این مساله آن را بسیار ویژه میکند.»
رابین رایت سپس به پارهکردن عکسهای خمینی و خامنهای توسط دانشآموزان دختر و سردادن شعار «نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم» و همچنین «زن، زندگی، آزادی» از سوی آنها میپردازد و میگوید در ویدیوهای منتشره در فضای مجازی، دختران مدرسهای در شهرهای مختلف ایران از سنندج گرفته تا شیراز حجاب اجباری را از سر خود برداشتهاند.
نویسنده در ادامه به دستگیری و کشتن دختران نوجوانی همچون نیکا شاکرمی، حدیث نجفی، و سارینا اسماعیلزاده اشاره میکند و میگوید حتی زنانی همچون فائزه هاشمی رفسنجانی که زمانی از افراد وفادار به این رژیم بودند، اکنون به اتهام تحریک مردم به «اغتشاشات» دستگیر شدهاند.
به باور نویسنده، اعتراضات جاری دو ستون انقلاب اسلامی یعنی حجاب و مخالفت با آمریکا را رد میکنند و واکنش حاکمیت به معترضان موفقیت چندانی با خود به همراه نداشته است.
این روزنامهنگار کهنهکار آمریکایی در پایان مقاله خود میگوید شاید جمهوری اسلامی ابزارهای لازم برای سرکوب تظاهرات جاری را در اختیار داشته باشد اما همزمانی مجموعهای از عوامل همچون انزوای سیاسی، بحرانهای اقتصادی، خشم اجتماعی، و بلایای طبیعی موجب فروپاشی جهانبینیهای اتوپیایی میشود.