خبرگزاری رویترز در گزارشی در روز یکشنبه، ۲۳ اردیبهشت، به نقل از منابع متعدد خبر داد که مقتدی صدر، روحانی پرنفوذ شیعه عراقی می‌خواهد زمینه را برای بازگشت به صحنه سیاسی فراهم کند.
صدر در فروردین ۱۴۰۲ تصمیم گرفت فعالیت جریان سیاسی تحت رهبری‌اش را به دلایلی همچون «فساد» در میان برخی از هوادارانش تعلیق کند.
او انتخابات شوراهای استانی عراق، در آذر ۱۴۰۲، را تحریم کرد که به گفته ناظران به زمینه‌ای برای پیروزی احزاب تشکیل دهنده ائتلاف حاکم شیعه عراق منجر شد که دست‌کم ۱۰۱ کرسی از ۲۸۵ کرسی را به خود اختصاص داده‌اند.
بنا به این گزارش، ناظران می‌گویند بازگشت او که احتمالاً برای انتخابات مهر ماه سال آینده برنامه‌ریزی شده است، می‌تواند تهدیدی علیه نفوذ فزاینده رقبایش از جمله احزاب شیعی عراق و شبه‌نظامیان نیابتی حکومت ایران باشد و ثبات نسبی اخیر عراق را تضعیف کند.
خبرگزاری رویترز در این گزارش می‌گوید با بیش از ۲۰ نفر که نخواستند نامشان اعلام شود، از جمله سیاستمداران شیعه در جنبش صدر و جناح‌های رقیب، روحانیون و سیاستمداران در شهر نجف و مقامات دولتی و تحلیلگران در این باره صحبت کرده است.
یک قانونگذار سابق وابسته به صدر گفت: «این بار، جنبش صدری برنامه‌های قوی‌تری نسبت به دور قبل برای کسب کرسی‌های بیشتر برای تشکیل دولت دارد.»
صدر در انتخابات مهر ۱۴۰۰ پیروز شد، اما به قانونگذاران خود دستور داد استعفا دهند. سپس سال بعد پس از اینکه احزاب شیعه رقیب تلاش او برای تشکیل دولت اکثریت را با کمک احزاب کرد و مسلمان سنی خنثی کردند، تصمیم به کناره گیری از سیاست گرفت.
حکومت ایران گرچه مشارکت صدر در سیاست را برای حفظ نظام سیاسی تحت تسلط شیعیان عراق در درازمدت مهم می‌داند، اما تلاش می‌کند صدر نتواند خود را به عنوان تنها نیروی شیعه غالب تثبیت کند.
رویترز می‌گوید ایالات متحده که با نیروهای تحت رهبری صدر جنگیده بود او را تهدیدی برای ثبات شکننده عراق می‌داند، اما در عین حال او را به‌عنوان یک نیروی مورد نیاز علیه نفوذ جمهوری اسلامی تلقی می‌کند. صدر در سال ۱۳۸۳ یک سال پس از حمله به رهبری ابالات متحده به عراق علیه آمریکا اعلام جنگ کرده بود.
بسیاری از عراقی‌ها می‌گویند که فرقی نمی‌کند چه کسی در قدرت باشد زیرا سردمداران ثروت نفتی کشور را تاراج می‌کنند.
یکی از نزدیکان صدر به خبرگزاری رویترز گفت هدف او از تغییر نام سازمان خود به «جنبش ملی شیعه» ضربه‌ای به جناح‌های شیعه رقیب است که او آنها را غیر وطن‌دوست و وابسته به رژیم ایران می‌داند و همچنین تلاشی است برای بسیج بیشتر پایگاه خود در دیگر فرقه‌های شیعه.