همزمان با انتشار یادداشتی از شریفه محمدی، زندانی سیاسی، در مورد فشارهای جسمی و روحی وارد شده به او در دوران بازجویی و پس از آن، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه از ادامه حبس سه عضو زندانی خود به اتهامات «واهی» انتقاد کرد و خواستار آزادی کارگران زندانی شد.
شریفه محمدی در یادداشتی که در صفحات اینستاگرام همسرش؛ سیروس فتحی، و «شریفه محمدی را آزاد کنید» منتشر شده است، با مروری بر ساعات «سخت و سنگین» که در شش ماه گذشته متحمل شده، به ضرب و جرح در دوران بازداشت، حبس در سلول انفرادی، رنج دوری از فرزند و محرومیت از ملاقات حضوری با خانوادهاش اشاره کرده است.
این فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت نوشت که «در این شش ماه ساعاتی بودند که بر من سخت و سنگین گذشتند اما هیچگاه نگریستم. هنگامی که با صورت کبود برگه های بازجویی بر سرم کوبیده می شد، هنگامی که بعد از سه ماه از انفرادی به بند عمومی منتقل شدم و یا زمانی که بعد از سه ماه آیدین عزیزم را در آغوش گرفتم و هنگام دیدن سیروس در اولین ملاقات بعد از انفرادی که با دیدن چهره خندان من اشکهایش جاری شده بود.»
صفحه اینستاگرامی «شریفه محمدی را آزاد کنید» پیشتر در توضیح محدودیتها علیه این فعال کارگری نوشته بود که او در مدت بازداشتش تنها یک بار موفق به دیدار با پسر ۱۲ ساله اش شده است.
شریفه محمدی روز ۱۴ آذر ۱۴۰۲ در رشت بازداشت و به نوشته همسرش به «هواداری از یک حزب سیاسی» متهم شد. تاکنون دستگاههای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی دلیل بازداشت و یا اتهام خانم محمدی را اعلام نکردهاند.
نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی تاکنون بسیاری از فعالان و مدافعان حقوق کارگران، معلمان و بازنشستگان را بازداشت و زندانی کردهاند. این فشارها همواره با انتقادهای داخلی و بینالمللی مواجه شده است.
در همین حال، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه روز جمعه ۲۸ اردیبهشت، اتهامات وارد شده علیه سه عضو خود؛ رضا شهابی، حسن سعیدی و داود رضوی، را «واهی» خواند و از ادامه حبس آنها «بدون حتی یک روز مرخصی» انتقاد کرد.
همچنین ببینید: حکم زندان حسن سعیدی، عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، در دیوان عالی کشور نقض شدبه نوشته این تشکل کارگری، این سه عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در معرض «پروندهسازی کاذب» قرار گرفته و به «احکام سنگین» محکوم شدهاند.
رضا شهابی، حسن سعیدی و داود رضوی و شمار دیگری از فعالان کارگری و معلمان پس از دیدار با سسیل کولر و ژاک پاری، زوج فرانسوی و کارمند «اتحادیه آموزشی و تحصیلی فرانسه»، در اردیبهشت سال ۱۴۰۱ بازداشت شدند.
بازداشتشدگان پس از بازجوییهای طولانی مدت به اتهاماتی از قبیل «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به حبس و مجازاتهای تکمیلی محکوم شدهاند.
در حال حاضر، آقای شهابی با محکومیت شش سال حبس (پنج سال قابل اجرا) و آقای سعیدی هم با حکم بیش از چهار سال حبس در زندان اوین به سر میبرند. آقای رضوی هم از ۲۰ ماه پیش تاکنون محبوس است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در انتقاد از این شرایط نوشت: «در شرایطی که غارتکنندگان اموال عمومی، اختلاسگران میلیاردی و رانتخواران نجومی تحت حمایت حاکمیت قرار دارند، تداوم حبس کارگران حقطلب فقط ظلمی آشکار و شرمآور است.»
به تازگی، گروهی از فعالان کارگری خارج از ایران در نامهای سرگشاده به تشکل های کارگری بینالمللی خواستار حمایت آنها از اعتراضات کارگری و آزادی فعالان کارگری در ایران شدند.