از ساعت يازده صبح روز چهارشنبه، هنگامی که رهبران ۱۹۲ کشور عضو سازمان ملل متحد در داخل سالن مجمع عمومی سازمان ملل اجتماع کرده بودند (فی الواقع تنها رهبر جهان که در نشست امسال شرکت ندارد کيم جونگ ايل، رهبر انزوا طلب کره شمالی و دوست جمهوری اسلامی است) رفته رفته بر جمعيت بيرون سازمان ملل در تقاطع خيابان های ۴۷ و دوم نيويورک افزوده می شد.
تظاهرات ديگری بطور همزمان و با اعلام قبلی در برابر مقر هيات نمايندگی ايران آغاز شده بود که پس از قرائت قطعنامه ای و دادن شعارهايی به سمت سازمان ملل براه افتاد و دو گروه ايرانيان به يکديگر پيوستند بطوری که ناظران تعداد شرکت کنندگان در اوج تظاهرات مقابل سازمان ملل را بين پنج تا هشت هزار نفر تخمين می زدند.
فضای صميمی و دوستانه ای که بر جمعيت چيره شد سبب دلگرمی بود. کمتر سراغ داريم چنين فضای دلچسبی را در بين ايرانيان خارج از کشور که بنا به دلايل سياسی و پراکندگی جغرافيايی عموما از چند دستگی رنج می برند.
گروهی با در دست داشتن پرچم سرخ حزب کمونيست کارگری در کنار طرفداران چريک های فدايی خلق، کمی آن طرف تر عده ای با در دست داشتن عکس های شاهزاده رضا پهلوی، و عده ای با سر دادن شعار «استقلال، آزادی، جمهوری ايرانی» همه و همه برای يک منظور بدور هم جمع شده بودند و آنهم شرکت در حرکت عمومی مردم ايران است برای احقاق حقوق مدنی خود و بيرون آمدن از سايه ترس و سرکوب های بی حد و حساب و شرم آور. در اين نکته همه ايرانيان هم آرزو و هم سرنوشتند. مهمتر اينکه اکنون به نظر می رسد همگی بر سر اين نکته اتفاق نظر دارند.
در اين ميان وجود چهره های شناخته شده اپوزيسيون، نويسندگان و فعالان سياسی و هنرمندان رشته های گوناگون درکنار ايرانيان همه حکايت از نوعی سرزندگی و فراگيری جوشش احساسات ميهن دوستانه ای داشت که حقيقتا ديدنی بود.
گروه جوانان دوچرخه سواری که شب گذشته پس از پيمودن هشتصد کيلومتر خود را از تورنتو به نيويورک رسانيده بودند نيز حی و حاضر با سر دادن شعار گرمی تظاهرات را صدافزون می کردند.
گروه برگزار کننده اين مراسم، صداهايی از ايران، از چند فعال ايرانی و آمريکايی دعوت به عمل آورده بود تا هر يک چند کلامی با ايرانيان مقيم آمريکای شمالی صحبت کنند. دکتر منصور فرهنگ در چند کلام بطور خلاصه گوشزد کرد که ما همه بايد هم پای مبارزه با ديکتاتوری مذهبی، سعی کنيم و با خلق و خوی استبدادی در خودمان نيز مبارزه کنيم و استبداد را از وجود خود برانيم.
آرش سبحانی، خواننده و نوازنده گروه کيوسک، به همراه عده ای از سانفرانسيسکو آمده و برای مردم چند ترانه ای خوش خواند و خستگی را از بدن ها در آورد.
پس از آن وعده ديدار بعدی برای روز بعد در کدمن پلازا (بروکلين) گذاشته شد. قرار است به عنوان حسن ختام اين تظاهرات سه روزه شرکت کنندگان طومارسبزی را از روی پل بروکلين عبور دهند.
عکس های تظاهرات چهارشنیه در برابر سازمان ملل را در زير ببينيد.
<!-- IMAGE -->
| <!-- IMAGE --> |