ویلیام برنز، رئیس سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده، روز شنبه گفت که شورش مسلحانه یوگنی پریگوژین، رهبر گروه مزدور واگنر، چالشی برای دولت روسیه است که تأثیر مخرب جنگ ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه در اوکراین را نشان میدهد.
پوتین این هفته از ارتش و نیروهای امنیتی برای جلوگیری از آنچه که به گفته او می توانست به یک جنگ داخلی تبدیل شود تشکر کرد و این شورش را با هرج و مرجی مقایسه کرد که روسیه را در دو انقلاب در سال ۱۹۱۷ فرو برد.
پریگوژین، برای ماهها آشکارا به بلندپایهترین نظامیان پوتین توهین میکرد که برای مقامات ارشد روسیه تعجببرانگیز بود، اما پوتین در انظار عمومی واکنش نشان نداد.
برنز در سخنرانی خود در بنیاد غیرانتفاعی دیچلی در بریتانیا گفت: «قابل توجه است که پریگوژین پیش از شورش خود اتهامات کوبندهای علیه کرملین برای تهاجم به اوکراین بر پایه یک منطق دروغین و رهبری نظامی برای عملکردشان در جنگ مطرح کرده بود. تأثیر آن سخنان و آن شورش برای مدتی باقی خواهد ماند و یادآور تأثیر مخرب جنگ پوتین بر جامعه و رژیم خودش است.
برنز که از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ سفیر ایالات متحده در روسیه بود و در سال ۲۰۲۱ ریاست سازمان اطلاعات مرکزی را بعهده گرفت، شورش پریگوژین را «چالش مسلحانه برای دولت روسیه» توصیف کرد.
او گفت این شورش یک «مسئله داخلی روسیه است که ایالات متحده هیچ نقشی در آن نداشته و نخواهد داشت.»
سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه گفت که کشورش پس از این شورش نافرجام قویتر خواهد شد و غرب نباید نگران ثبات در بزرگترین قدرت هستهای جهان باشد.
اما برنز گفت در حالی که ائتلاف نظامی ناتو بزرگتر و قویتر میشود، جنگ اوکراین با آشکار ساختن ضعف نظامی روسیه و آسیب رساندن به اقتصاد روسیه در سالهای آینده، یک شکست استراتژیک برای روسیه بوده است.
برنز گفت که «آینده روسیه بعنوان یک شریک کوچک و مستعمره اقتصادی چین» با اشتباهات پوتین شکل میگیرد.
او همچنین در خصوص چین گفت که جدا شدن از چین با توجه به وابستگی متقابل عمیق اقتصادی احمقانه خواهد بود، بنابراین ایالات متحده باید سعی کند زنجیره تامین خود را متنوع کند.
او افزود: «چین تنها کشوری است که هم قصد دارد نظم بینالمللی را تغییر دهد و هم قدرت اقتصادی، دیپلماتیک، نظامی و فناوری را به طور فزایندهای برای انجام این کار در اختیار دارد.»
برنز گفت: «در دنیای امروز، هیچ کشوری نمیخواهد خود را در اختیار «کارتل یک نفره» چین برای تامین مواد معدنی و فناوریهای حیاتی قرار دهد. راه حل برای آن، جدا شدن از اقتصادی مانند چین نیست که احمقانه است، بلکه باید به طور معقولی ریسک زدایی کرد و به زنجیرههای تامین پویا برای حفظ برتری فناوری و سرمایهگذاری در صنعت تنوع بخشید.