رسانه‌های خبری غرب حملات شیمیائی به دختران دبیرستانی در تهران و چندین شهر دیگر را پوشش گسترده داده‌اند و همچنین پیدا شدن اورانیوم با غلظت بالای ۸۳ درصد در کارگاه فردو را برجسته ساخته‌اند.
در آمریکا نشریات بسیاری صبح چهارشنبه گزارش رویترز را کار کرده‌اند که به نقل از معاون وزارت دفاع آمریکا می‌نویسد حکومت ایران برای ساختن دست کم یک بمب ظرف مدت ۱۲ روز اتمی اورانیوم غنی‌شده در اختیار دارد.
نشریه هیل که بیشتر بر خبرهای کنگره متمرکز است در مقاله‌ای از ستون‌نویس سایمون هندرسون می‌پرسد آیا ایران برای ساختن بمب اتم آماده است؟ و سخنان روز یکشنبه رئیس سازمان سیا را یاد‌اور می‌شود که در برنامه فیس د نیشن شبکه سی‌‌بی‌اس گفت:« ایران فقط چند هفته با به دست آوردن مواد لازم برای بمب اتم فاصله دارد.»
این در حالی است که جروزالم پست به نقل از ژنرال تامیل هرمن فرمانده سابق نیروهای دفاعی اسرائیل، برآورد ویلیام برنز را رد می‌کند و آن را ناشی می‌داند از سوءتعبیر غربی‌ها از ذهنیت مقامات جمهوری اسلامی که همیشه در مسیر خطی پیش نمی‌رود.
در آمریکا واحد خبر شبکه سراسری ان بی سی و ده‌ها رسانه دیگر خبر آغاز تحقیقات در ایران در باره حملات با گاز مسموم به مدارس دخترانه را منتشر کرده‌اند و در تیتر، تاکید دارد روی عمدی بودن حملات به نقل از معاون وزارت بهداشت جمهوری اسلامی که گفته این حملات عمدی ممکن است برای منصرف کردن دختران از ادامه تحصیل باشد.
در آلمان، روزنامه معتبر فرانکفورتر آلگماینه می‌نویسد صدها دختر دانش‌آموز در ایران مسموم شدند و می‌افزاید والدین و سیاستمداران می‌گویند هدف از حملات شیمیائی عمدی به مدارس دخترانه این است که با توجه به اعتراضات سراسری، می‌خواهند مدارس دخترانه را به اجبار تعطیل کنند، از خانم معصومه ابتکار معاون رئیس جمهوری اسلامی نقل می‌کند که از موج حملات شیمیائی به مدارس دخترانه که او آن را «جنایت مکرر» توصیف می‌کند، متاسف است. فعالان سیاسی حملات را به عملیات طالبان افغانستان و بوکوحرام نیجریه تشبیه کرده‌اند که با تحصیل دختران مخالفند.
گاردین تیتر زده که ده‌ها دختر مدرسه بعد از مسمومیت به بیمارستان منتقل شدند و یادآور می‌شود که یک مقام وزارت بهداشت روز یکشنبه حملات را عمدی و برای منصرف کردن دختران از رفتن به مدرسه توصیف کرد و والدین دختران مسموم جلوی فرمانداری قم برای پاسخ طلبی اجتماع کردند.
وال استریت جورنال و واشنگتن پست صبح چهارشنبه گزارش شب گذشته از وین را براساس گزارش فصلی محرمانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین منتشر کردند. وال استریت جورنال می‌نویسد آژانس می‌گوید با حکومت ایران در این باره مشغول مذاکره است. لس آنجلس تایمز می‌نویسد این خبر تنش میان حکومت ایران و کشورهای غرب بر سر برنامه اتمی را افزایش می‌دهد.
گاردین می‌نویسد کشف اورانیوم غنی‌شده در سطح نزدیک به سوخت بمب اتمی، و کاهش اعتماد آژانس به ایران به پائین‌ترین سطح، به اسرائیل فرصت می‌دهد که به غرب فشار بیشتری بیاورد که علیه پیشرفت برنامه اتمی حکومت ایران سریع‌تر اقدام کند و می‌نویسد آژانس در گزارش فصلی به شورای حکام یادآور شد که با محدودیت‌هائی که بازرسان آن در ایران با آنها روبرو هستند، تهیه گزارش کامل در باره مراحل غنی‌سازی اورانیوم در ایران، وقت می‌برد.
زودویچه زایتونگ صبح جهارشنبه می‌نویسد حکومت ایران سعی کرد کشف اورانیوم بالای ۸۰ درصد در سایت فردو را که ژانویه گذشته یعنی بیش از یک ماه پیش انجام شده بود را بی‌اهمیت جلوه دهد. اما آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین شامگاه سه‌شنبه رسما کشف آن را تایید کرد.
واشنگتن پست، فرانکفورتر آلگماینه و زودویچه زایتونگ و رسانه‌های دیگر در آمریکا و اروپا صبح چهارشنبه خبر اخراج تلافی‌جویانه دو دیپلمات آلمانی از ایران را منتشر کردند.
اما گزارشی که خبرنامه اینترسپت صبح چهارشنبه منتشر کرد، با این موضوع بی‌ارتباط نباشد. کن کلیپنستاین در اینترسپت می‌نویسد، وزارت دفاع آمریکا برنامه‌هائی برای جنگ احتمالی علیه حکومت ایران تدارک دیده و بودجه‌ای به کار محرمانه روی نقشه جنگ با ایران اختصاص داده این نکته را اینترسپت از داخل بودجه محرمانه پنتاگون و برنامه‌های ویژه بیرون کشیده که مدعی است به آن دسترسی پیدا کرده.
و احتمالا بی‌ارتباط نیست با خبری که المانیتور پاریس صبح چهارشنبه کار کرده که می‌گوید با بالاگرفتن تهدید ایران، وزیر دفاع آمریکا لوید آستین به خاورمیاننه خواهد رفت و در حالیکه حکومت ایران منابع مالی و تسلیحات برای نیروهای نیابتی خود ادامه می‌دهد، هدف سفر آقای استین اطمینان‌بخشی است.
فرانکفورتر آلگماینه رپرتاژ و مصاحبه‌ای دارد با طراح فرش مقیم هامبورگ لیلا ولدان که می‌گوید از هنگام آغاز اعتراضات سراسری در ایران، او و همکارانش با مشکلات تازه روبرو شدند. پیتر فیلیپ اشمیت نویسنده فرانکفورتر آلگماینه برچسب‌های کوچک زن زندگی آزادی در راه پله را اعتراض خاموش توصیف می‌کند که چهار هزار بار از پله‌ها بالا کشیده می‌شود، و در واقع فریاد جمعی معترضان در خیابان‌های ایران است.
